Οι γυναίκες είναι επιρρεπείς στην ανάπτυξη λίθων στη χολή στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ωστόσο ότι η χειρουργική αφαίρεσή τους στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι επικίνδυνη.
Σε νέα μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που αφαίρεσαν τη χοληδόχο κύστη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είχαν περισσότερες πιθανότητες μεγαλύτερης παραμονής στο νοσοκομείο καθώς και επανεισαγωγής εντός ενός μήνα.
Ήταν επίσης πιθανότερο να γεννήσουν πρόωρα συγκριτικά με τις γυναίκες που ανέβαλαν τη χειρουργική επέμβαση για μετά τον τοκετό.
«Υπό το πρίσμα αυτών των ευρημάτων και όταν αυτό είναι δυνατό, οι γυναίκες με συμπτώματα χολολιθίασης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα πρέπει να περιμένουν όσο το δυνατόν περισσότερο για να αφήσουν το έμβρυο να ωριμάσει πριν την πιθανή επέμβαση απομάκρυνσης της χοληδόχου κύστης», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Henry Pitt, καθηγητής χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Temple στη Φιλαδέλφεια.
Χρησιμοποιώντας μια βάση δεδομένων στην Καλιφόρνια, οι συνεργάτες του Pitt συνέλεξαν στοιχεία για 403 έγκυες γυναίκες οι οποίες είχαν υποβληθεί σε επέμβαση περίπου 90 μέρες πριν τον τοκετό και περίπου 17.500 γυναίκες που έκαναν την επέμβαση τρεις μήνες μετά τον τοκετό, μεταξύ 2005 και 2014.
Μετά από μία ελάχιστα επεμβατική χειρουργική διαδικασία στη χοληδόχο κύστη, οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να πάνε σπίτι τους την ίδια μέρα. Ωστόσο, το 85% των εγκύων που υποβλήθηκαν στη διαδικασία, έπρεπε να νοσηλευτούν. Το 13% των εγκύων έπρεπε να υποβληθούν σε ανοιχτή εγχείρηση συγκριτικά με μόλις 2% των μη εγκύων γυναικών, σύμφωνα με τα ευρήματα.
Επιπλοκές της εγκυμοσύνης, όπως εκλαμψία (επιληπτοειδείς σπασμοί, χωρίς να προϋπάρχει νευρολογική διαταραχή), αιμορραγία και πρόωρος τοκετός, ήταν πολύ χειρότερες για τις γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε επέμβαση αφαίρεσης της χοληδόχου κύστης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, δήλωσε ο Πιτ.
Οι γυναίκες που υποβλήθηκαν στην επέμβαση κατά το τρίτο τρίμηνο είχαν διπλάσιες πιθανότητες πρόωρου τοκετού, ανέφεραν οι ερευνητές.
«Το πραγματικά σημαντικό εύρημα είναι ότι τα μωρά γεννιούνταν πρόωρα όταν δεν είχαν αναπτυχθεί επαρκώς. Γνωρίζουμε ότι η πρόωρη γέννηση σχετίζεται με βρεφική θνησιμότητα και πολλούς κινδύνους για τα μωρά», δήλωσε ο Pitt.
«Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που πρέπει να περιμένετε: να βεβαιωθείτε ότι το αποτέλεσμα είναι το καλύτερο δυνατό για το μωρό» πρόσθεσε.
Οι γυναίκες που έκαναν την επέμβαση κατά το τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης συχνά παρέμεναν στο νοσοκομείο για περισσότερες μέρες (τρεις αντί για μία), πλήρωναν περισσότερα νοσήλια (20.000 δολάρια έναντι 17.500) και είχαν υψηλότερα ποσοστά επανεισαγωγής εντός 30 ημερών (10% έναντι 4%) συγκριτικά με τις γυναίκες που έκαναν την επέμβαση μετά τον τοκετό.
Σύμφωνα με τις ισχύουσες κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικανικής Εταιρίας Γαστρεντερολόγων και Ενδοσκοπικών Χειρουργών, μια έγκυος με συμπτωματικούς χολόλιθους μπορεί να υποβληθεί με ασφάλεια, τόσο για εκείνη όσο και το έμβρυο, σε επέμβαση αφαίρεσης της χοληδόχου κύστης.
Ο Pitt πιστεύει ότι τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν την ανάγκη αναθεώρησης των κατευθυντήριων γραμμών. Η μελέτη διαπίστωσε, ωστόσο, ότι στο 98% των περιπτώσεων η επέμβαση έγινε μετά τον τοκετό.
«Παρά τις ισχύουσες κατευθυντήριες γραμμές, πιστεύω ότι οι χειρουργοί και οι μαιευτήρες γνώριζαν ότι η καλύτερη προσέγγιση για την ασθενή ήταν να περιμένει όσο το δυνατόν περισσότερο», πρόσθεσε.