Στο Άγιο Όρος οι μοναχοί λένε ότι μία μόνο γυναίκα είναι καλοδεχούμενη, η Παναγία, αφού, άλλωστε, πρόκειται για το Περιβόλι της. Ωστόσο, το άβατο του Αγίου Ορους παραβιάστηκε αρκετές φορές στο διάβα των αιώνων από γυναίκες. Καμία απ’ αυτές δεν είχε φυσικά τη συναίνεση των μοναχών, ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι η παράδοση του Αβάτου επικυρώθηκε από τον Μανουήλ Β’ Παλαιολόγο.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό περιστατικό συνέβη στο Άγιον Όρος κατά τον εμφύλιο πόλεμο, όταν μαζί με τους αντάρτες του «Δημοκρατικού Στρατού» είχαν εισχωρήσει στο Άγιον Όρος και γυναίκες αντάρτισσες.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, έτσι όπως τα περιέγραψε αργότερα σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Έθνος, η μοναδική επιζήσασα από τις αντάρτισσες, ονόματι Ευγενία Πέγιου, ετών 17 τότε, συνέβησαν τα ακόλουθα:
Μετά από μία προσωρινή νίκη τους, οι γυναίκες αυτές, μαζί με τους άνδρες αντάρτες, είχαν στήσει χορό στην πλατεία των Καρυών. Αργότερα, όλες οι γυναίκες πλην μίας, είχαν μπει μέσα στην Μονή Ιβήρων, παραβιάζοντας το Άβατο της Πορταΐτισσας.
Όλες όσες είχαν διαπράξει αυτήν την μεγάλη αμαρτία, δεν επέστρεψαν ποτέ από το Άγιον Όρος ζωντανές.
Ο Εθνικός Στρατός πέρασε στην αντεπίθεση και στις μάχες σκοτώθηκαν όλες, εκτός από μία, εκείνη η μοναδική αντάρτισσα, η οποία δεν είχε τολμήσει να μπει μέσα στην Μονή Ιβήρων, σεβόμενη την Πορταΐτισσα.
Η γυναίκα αυτή αφού περιπλανήθηκε για αρκετό καιρό στο Περιβόλι της Παναγίας, κατέφυγε σε κάποιο Κελλί, όπου ένας αγαθός Γέροντας την λυπήθηκε, την έβαλε κρυφά σε μία βάρκα και την πέρασε απέναντι στην Σιθωνία.
Έκτοτε η γυναίκα αυτή κάθε χρόνο από ευγνωμοσύνη έστελνε διάφορα πράγματα ως ευλογία στον μοναχό που την έσωσε από βέβαιο θάνατο, καθώς δεν την παρέδωσε στις αρχές, οι οποίες σίγουρα θα την εκτελούσαν.