Ο καρκίνος του πνεύμονα… όπως όλες οι μορφές του καρκίνου, χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση. Αυτό σημαίνει αυτομάτως αυξημένα έξοδα που οδηγούν σε οικονομικά προβλήματα και άγχος. Όπως έδειξε έρευνα, το 92,4% των ασθενών με καρκίνο στον πνεύμονα στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Μάλιστα, το πρόβλημα για τους μισούς είναι πάρα πολύ σημαντικό. το 71,7% δυσκολεύεται να καλύψει ορισμένες δαπάνες. Το γεγονός, διπλασιάζει τα επίπεδα άγχους των ασθενών. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Τους εμποδίζει να έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη που έχουν ανάγκη.
Οι δαπάνες για την αντιμετώπιση της ασθένειάς τους απορροφά πάνω από το 20% του εισοδήματος, (ποσοστό που οδηγεί σε καταστροφικές δαπάνες) για τους δύο στους τρεις πάσχοντες από καρκίνο του πνεύμονα.
Στην Ευρώπη, αυτό συμβαίνει στον έναν στους τρεις.
Καρκίνος και άγχος
Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνονται στην 8η έρευνα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τον Καρκίνο του Πνεύμονα LuCE με θέμα τον οικονομικό αντίκτυπο της νόσου στους πάσχοντες. Ως μέλος του LuCE, ο σύλλογος ασθενών FairLife L.C.C., παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνας τονίζοντας πως ο καρκίνος του πνεύμονα επηρεάζει τη ζωή των ασθενών και των οικείων τους σε πολλαπλά επίπεδα. Το 87,4% των ασθενών αναγκάστηκε να μειώσει τα έξοδα του νοικοκυριού για να αντιμετωπίσει τα έξοδα της νόσου
Η οικονομική επιβάρυνση του καρκίνου του πνεύμονα αφορά πάνω από το 90% των ασθενών
Η έκθεση δίνει έμφαση στην οικονομική επιβάρυνση που προκαλεί η διάγνωση. Αλλά και στην επιβάρυνση από τις άμεσες δαπάνες θεραπείας και φαρμάκων, την απώλεια εισοδήματος και τον επώδυνο και μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στην οικονομική σταθερότητα των οικογενειών. Οι Έλληνες συμμετέχοντες αποτέλεσαν το 10% των συμμετεχόντων. Οι φροντιστές ήταν διπλάσιοι από τους ασθενείς.
Αποτελέσματα
Ο οικονομικός αντίκτυπος του καρκίνου του πνεύμονα στους ασθενείς στην Ελλάδα είναι υψηλότερος από τον μέσο όρο της ευρωπαϊκής περιφέρειας του ΠΟΥ σε όλους σχεδόν τους τομείς.
Το 92,4% των ατόμων ανέφεραν οικονομική δυσχέρεια εξαιτίας της νόσου, έναντι 66,8% του μέσου όρου των Ευρωπαίων συμμετεχόντων. Ο αντίκτυπος ήταν πολύ σημαντικός (αρκετά / πάρα πολύ) για το 50% των Ελλήνων συμμετεχόντων.
Η σοβαρότητα της οικονομικής επιβάρυνσης από τον καρκίνο του πνεύμονα είναι τόσο υψηλή, που το 71,7% των συμμετεχόντων από την Ελλάδα είχε δυσκολία στην κάλυψη ορισμένων δαπανών έναντι του 45,7% του μέσου όρου των Ευρωπαίων συμμετεχόντων.
Το 61,4% των συμμετεχόντων από την Ελλάδα χρειάζεται πάνω από το 20% του εισοδήματος του νοικοκυριού του για να πληρώσει τις δαπάνες που σχετίζονται με τον καρκίνο του πνεύμονα έναντι του 31,7% του μέσου όρου σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το 87,5% των ατόμων με οικονομικές δυσκολίες, ανέφερε πως η οικονομική τους κατάσταση είχε αντίκτυπο στην πρόσβαση σε θεραπεία και περίθαλψη.
Στην Ελλάδα το 75% των συμμετεχόντων ανέφερε μειωμένο εισόδημα μετά τη διάγνωση έναντι 62,9% στην Ευρώπη, λόγω απουσίας από την εργασία για τους 4 στους 10 και λόγω μη ικανότητας εργασίας για το 29,6%.
Το 87,4% των ασθενών αναγκάστηκε να μειώσει τα έξοδα του νοικοκυριού για να αντιμετωπίσει τα έξοδα της νόσου.
Η έρευνα επισημαίνει ότι ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί παράγοντα κινδύνου για οικονομική δυσχέρεια, γεγονός που αυξάνει το άγχος για τα οικονομικά από 48,1% πριν τη διάγνωση, σε 72,2% μετά τη διάγνωση. Τα αντίστοιχα ποσοστά στον Ευρωπαϊκό μέσο όρο αυξάνονται από 27,7% σε 46,8%.
Το 60,2% των πασχόντων στην Ελλάδα δυσκολεύεται να ζήσει με το εισόδημα του νοικοκυριού του έναντι του 26,2% του μέσου όρου των Ευρωπαίων συμμετεχόντων.
Η μεγάλη πλειοψηφία των συμμετεχόντων (71,2%) δεν είχε συζητήσει ποτέ, ή ελάχιστα, με το γιατρό του τις οικονομικές ανησυχίες του, όπως αντίστοιχα και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι συμμετέχοντες.
Η αντιμετώπιση της νόσου είναι συχνά δαπανηρή, ειδικά αν τα βήματα για τη διάγνωση, όπως ο ολοκληρωμένος μοριακός έλεγχος και οι λοιπές εξετάσεις, καθώς και τη θεραπεία δεν καλύπτονται επαρκώς από το δημόσιο σύστημα υγείας ή τα ιδιωτικά ασφαλιστικά προγράμματα.
Πρόσθετες οικονομικές πιέσεις μπορεί να δημιουργήσουν οι δαπάνες διακομιδής προς και από τα εξειδικευμένα κέντρα θεραπείας, εξαιτίας των ελλείψεων ανθρώπινου δυναμικού και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού σε δομές υγείας της Ελληνικής περιφέρειας. Η επιβάρυνση επεκτείνεται και στη σημαντική απώλεια ωρών εργασίας των συνοδών – μελών της οικογένειας, οι οποίοι καλούνται να καλύψουν με την παρουσία τους τέτοιες ελλείψεις.
Προτάσεις
Η έκθεση προτείνει την δημιουργία προγραμμάτων για την κάλυψη των δαπανών σε περίπτωση οικονομικής αδυναμίας των ασθενών, καθώς και ενίσχυση της αποζημίωσης μέσω των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας σε όσους δεν μπορούν να εργαστούν λόγω της νόσου.Πηγή