Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει, για μένα, ένας καλός παιδίατρος


Το να βρεθεί ο καλός παιδίατρος είναι μεγάλη τύχη! Εγώ την είχα και μοιράζομαι μαζί σου τη δική μου εμπειρία και τις δικές μου «προϋποθέσεις».

Είχα την μεγάλη τύχη να παρακολουθεί τα παιδιά μου ο πιο καλός παιδίατρος της Ελλάδας – εντάξει, για να μην είμαι υπερβολική, ένας από τους καλύτερους παιδιάτρους. Και ακόμη και όταν ο γιος μου είχε κλείσει τα 18 και χρειάστηκε να τον δει γιατρός, στον παιδίατρο πήγαμε. Και δεν λέω ότι ήταν καλός παιδίατρος επειδή ήταν καθηγητής, ούτε επειδή ήταν αναγνωρισμένη η δουλειά και η προσφορά του, ούτε επειδή είναι γνωστό πως είχε αφιερώσει πολλή δουλειά και χρόνο σε παιδιά από αγάπη και μεράκι, ούτε καν επειδή διέθετε πολλά χρόνια πολύτιμης εμπειρίας.

Ο καλός παιδίατρος – πώς θα τον αναγνωρίσεις
Το λέω γιατί από την πρώτη επίσκεψη που είχε έρθει στο σπίτι μου για να δει την κόρη μου νεογέννητη, μας κέρδισε την εμπιστοσύνη. Δεν μας τρομοκράτησε, δεν μας έκανε να νιώσουμε χαζοί, δεν μας άρχισε τα επιστημονικά και ακατανόητα. Ήταν επεξηγηματικός, σαφής και καθησυχαστικός. Η πιο σημαντική συμβουλή όμως που μου είπε τότε και την ακολουθώ ακόμη και τώρα που και τα δύο παιδιά μου είναι πια ενήλικες, είναι να εμπιστεύομαι το ένστικτό μου ως μάνα. “Εσύ είσαι με το παιδί σου όλη τη μέρα, εσύ ξέρεις καλύτερα από μένα αν κάτι δεν πάει καλά”.

Και επειδή ξέρω, ακούγοντας φίλες και γνωστές, πόσο δύσκολο είναι να βρεθεί ο καλός παιδίατρος, θα μοιραστώ μαζί σου μερικά βασικά χαρακτηριστικά, όπως τα εννοώ εγώ, εντελώς υποκειμενικά δηλαδή!

Τα χαρακτηριστικά που έχει, για μένα, ο καλός παιδίατρος
Να έχετε καλή επικοινωνία – να μη σου λέει άσπρο κι εσύ να ακούς μαύρο.

Να είναι διαθέσιμος – δεν εννοώ να τον παίρνεις χίλια τηλέφωνα τη μέρα για ψύλλου πήδημα, αλλά όταν είναι κάτι σημαντικό να μπορείς να τον βρεις.

Να μη διστάζει να σε παραπέμψει σε άλλη ειδικότητα ή στο νοσοκομείο αν πιστεύει πως θα είναι καλύτερο για το παιδί. Οι επαγγελματίες (υγείας ή σε άλλο τομέα) που τα “ξέρουν” όλα, πάντα με τρομάζουν. Προτιμώ ένα “δεν ξέρω, θα το ψάξουμε” παρά “έλα, μωρέ, τίποτε δεν θα είναι”.

Θα ξέρει πότε είναι κάτι απλό και πότε πρέπει να τρέξεις. Και όταν θα σου λέει τρέξε, θα τρέχεις. Έτσι θα νιώθεις απόλυτη ασφάλεια πως όταν σου λέει “δεν είναι τίποτε”, δεν είναι τίποτε.

Επειδή δεν μεγαλώνει μόνο το παιδί σου αλλά και ο γιατρός είναι σημαντικό να αντιλαμβάνεσαι πως παρακολουθεί τις εξελίξεις.

Εάν είναι ή έχει υπάρξει γιατρός σε νοσοκομείο Παίδων, είναι πολύ σημαντικό γιατί έχει αποκομίσει πολύτιμη εμπειρία.

Και πιο πρακτικά, να είναι το ιατρείο του κοντά στο σπίτι σου – αλλά αυτό δεν είναι και απόλυτο.

ΠΗΓΗ


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ