Αυτοκράτορας του Βυζαντίου για βραχύ χρονικό διάστημα (27 Ιουνίου 363 – 17 Φεβρουαρίου 364). Διαδέχθηκε τον Ιουλιανό τον Παραβάτη και επανέφερε τον Χριστιανισμό ως κρατούσα θρησκεία της Αυτοκρατορίας.
Ο Φλάβιος Ιοβιανός γεννήθηκε το 331 στο Σινγκίντουνουμ της Άνω Μοισίας (σημερινό Βελιγράδι Σερβίας) και ήταν γιος του αρχηγού της ανακτορικής φρουράς Ουαρρενιανού. Επίλεκτο μέλος της ανακτορικής φρουράς και ο ίδιος ακολούθησε τον αυτοκράτορα Ιουλιανό στην εκστρατεία του κατά του Πέρση βασιλιά Σαπώρ Β’, το 363. Νωρίτερα είχε νυμφευθεί τη Χαριτώ, κόρη του στρατιωτικού διοικητή της Πανονίας Λουκιλιανού, με την οποία απέκτησε ένα αγόρι, τον Φλάβιο Ουαρρενιανό.
Την επομένη τον θανάτου του Ιουλιανού (26 Ιουνίου 363) και μετά την άρνηση του πραίτορα της Ανατολής Σαλούστιου Σατουρνίνου, ο Ιοβιανός αναγορεύτηκε από το στρατό αυτοκράτορας. Η πρώτη απόφαση του νέου αυτοκράτορα ήταν να συνάψει με τους Πέρσες τριακονταετή ειρήνη, με επαχθείς όρους για την αυτοκρατορία. Όλες οι κτήσεις της αυτοκρατορίας πέρα από τον Τίγρη ποταμό και η επικυριαρχία της Αρμενίας παραχωρήθηκαν στους Πέρσες, ενώ ανελήφθη υποχρέωση καταβολής ετήσιας προσόδου προς τον βασιλιά των Περσών.
Στο εσωτερικό μέτωπο, ο Ιοβιανός κατάργησε όλα τα διατάγματα του Ιουλιανού, που επέβαλλαν στην αυτοκρατορία την ειδωλολατρία και αποκατέστησε τη θρησκευτική ελευθερία των χριστιανών. Η εκκλησιαστική πολιτική του μπορεί να επηρεαζόταν από τον Μέγα Αθανάσιο, τον οποίον επανέφερε από την εξορία και επανεγκατέστησε στον πατριαρχικό θρόνο, πλην όμως η προστασία των Ορθοδόξων δεν συνοδεύτηκε από σκληρά μέτρα κατά των αιρετικών ή των ειδωλολατρών. Σκοπός του αυτοκράτορα ήταν η αποκατάσταση της κοινωνικής γαλήνης μετά τις εντάσεις από την πολιτική του Ιουλιανού.
Ο Ιοβιανός πέθανε ξαφνικά στα Δαδάσκανα της Βιθυνίας στις 17 Φεβρουαρίου 364, καθώς επέστρεφε στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν μόλις 33 ετών. Σύμφωνα με τον ιστορικό Αμμιανό Μαρκελλίνο, τρεις ήταν οι πιθανότερες αιτίες του θανάτου του: δηλητηρίαση από μανιτάρια, αναθυμιάσεις ξυλάνθρακα και η δηλητηρίαση από πολιτικούς εχθρούς του. Υπάρχει και μία τέταρτη, από υπερβολική οινοποσία.
Δέκα ημέρες μετά τον θάνατο του Ιοβιανού, ο στρατός ανακήρυξε αυτοκράτορα τον στρατηγό Ουαλεντινιανό, αγράμματο, αλλά ικανό στρατιωτικό και πιστό χριστιανό. Σύμφωνα με μια αμφισβητούμενη ιστορική άποψη, μία από τις πρώτες ενέργειες του νέου αυτοκράτορα ήταν να βγάλει το ένα μάτι του μικρού Φλάβιου Ουαρρενιανού για να τον αποθαρρύνει να διεκδικήσει τον θρόνο.