Ὁ ἐντελῶς ἄγνωστος εἰς τὴν κοινὴν γνώμην τῆς Ἑλλάδος ἀμερικανόπεμπτος Κασσελάκης, ὡς τὸ κύριον ἀξιολογικὸν προσόν του, ἐξεδήλωσεν ὅτι εἶναι ὁμοφυλόφιλος. Εἶχε δὲ καὶ τὴν ἄνευ οἱασδήποτε ἐντροπῆς θρασύτητά του νὰ παρουσιάζη συνεχῶς εἰς τὰ μέσα κοινωνικῆς ἐνημερώσεως ἄλλον ἄνδρα ὡς «σύζυγόν» του. Ἐγράφη ὅτι αὐτὸς ὁ τύπος ἐστάλη εἰς τὴν Ἑλλάδα, διὰ νὰ προπαγανδίση εὐρύτερον τὸ δυσῶδες πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας.
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη
(Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως- Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)
Κάτι τὸ παράξενον. Κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτὰς ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἔφθασεν εἰς ἄκραν θεομπαιξίαν καὶ λαομπαιξίαν. Αὐτὸς παρουσιάσθη, αἰφνιδίως, ὡς θρησκευόμενον πρόσωπον. «Τὸ ξεκαθαρίζω ὅτι πιστεύω», ἐδήλωσεν. Ἀνέγνωσε δὲ εἰς Ναὸν τῆς Νέας Ὑόρκης καὶ τὸ «Πιστεύω». Ἐμπαίζει προκλητικῶς Θεὸν καὶ Λαόν. Δὲν διαπράττει μόνον τὸ θανάσιμον ἁμάρτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἀλλὰ καὶ ὑπερηφανεύεται δι’ αὐτό. Ὑπερηφανεύεται διὰ τὴν σαρκικὴν παρὰ φύσιν ἀσέλγειάν του. Ὑπερηφανεύεται διὰ τὴν ἀντίθεσίν του πρὸς τὴν φυσιολογίαν τοῦ ἀνθρώπου, πρὸς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, πρὸς τὴν Πατερικὴν σοφίαν, πρὸς τὸ Εὐαγγέλιον, πρὸς τὴν πίστιν τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι κακομόρφωμα τῆς θρησκευτικότητος. Εὑρίσκεται εἰς ἀντίθεσιν πρὸς τὴν σαρωτικὴν πλειοψηφίαν τῶν Ἑλλήνων. Ἀντιτίθεται καὶ πρὸς τὴν ἀρχαίαν ἑλληνικὴν φιλοσοφίαν, κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ κίναιδοι (ὁμοφυλόφιλοι) δὲν εἶχον πολιτκὰ δικαιώματα. Ὑπερηφανεύεται ἀκόμη, ἐπειδὴ εἶναι ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς οἰκογενείας καὶ γενικώτερον τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ὅπως ἔχω γράψει καὶ ἄλλοτε, ἐὰν ὑποτεθῆ ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γίνουν ὁμοφυλόφιλοι, τότε μετὰ ἀπὸ 115 ἔτη δὲν θὰ ὑπάρχη οὐδεὶς ἄνθωπος εἰς τὴν γῆν. Ἀνθρωποκτόνοι καὶ γενοκτόνοι εἶναι οἱ ὁμοφυλόφιλοι.
Ἀφόρητος ἡ γελοιότης. Ἐδημοσιοποιήθη ὅτι κατὰ τὴν βάπτισίν του ἐσχηματίσθη σταυρὸς εἰς τὴν κολυμβήθραν μὲ ἔλαιον. Δηλαδὴ, ὁ ἀρνητὴς τῆς χριστιανικῆς πίστεως Κασσελάκης ἔχει θεῖον προορισμόν; Εἰς ὅλας τὰς βαπτίσεις σχηματίζεται τοιοῦτος σταυρός, διότι τὸ ἔλαιον ρίπτεται εἰς τὴν κολυμβήθραν σταυροειδῶς.
Οἱ ψηφοφόροι τοῦ ΣΥΡΙΖΑ πρέπει νὰ αἰσθάνωνται ἀποτροπιασμὸν διὰ τὸ κατάντημα τοῦ κόμματός των νὰ ἔχη ἕνα τοιοῦτον ὡς Πρόεδρόν του. Κάτι τὸ ὁποῖον δὲν παρατηρεῖται εἰς οὐδὲν ἕτερον πολιτικὸν κόμμα.