Κάθε άνθρωπος χρειάζεται ένα χώρο στον οποίο θα νιώθει προστατευμένος, ασφαλής και ευπρόσδεκτος.
Έναν χώρο που θα μπορεί να χαλαρώνει και να είναι ο εαυτός του. Αν είμαστε τυχεροί, το σπίτι που μεγαλώνουμε, είναι ένας τέτοιος χώρος.
Ωστόσο, μπορεί, το συναίσθημα που είχαμε στο σπίτι μας να ήταν το άγχος, η ανασφάλεια, η ντροπή, η αίσθηση ανικανότητας ή απόρριψης. Αυτό το συναίσθημα που νιώθαμε ως παιδιά, ριζώνει βαθιά μέσα μας και μας συνοδεύει και στον ενήλικο βίο μας.
Υπάρχουν τέσσερις βασικές ανάγκες που χρειάζεται να καλυφθούν κατά την παιδική ηλικία.
Η ανάγκη για σύνδεση
Η ανάγκη του παιδιού για σύνδεση ματαιώνεται όταν οι γονείς του το παραμελούν, το απορρίπτουν ή το κακοποιούν. Όλα εξαρτώνται από το μέγεθος της κακοποίησης, της απόρριψης και της παραμέλησης, για το εάν το παιδί θα έχει μια απλά χαμηλή αυτοεκτίμηση ή για το εάν θα αναπτύξει ψυχική διαταραχή ως ενήλικας. Επίσης, είτε θα έχει υπέρμετρη ανάγκη για σύνδεση και θα προσκολλάται υπερβολικά σε φίλους ή στον σύντροφό του, είτε θα αποφεύγει εξ ολοκλήρου τη δέσμευση και τις σχέσεις.
Η ανάγκη για αυτονομία και έλεγχο
Η ανάγκη των παιδιών να αναπτύξουν μια αυτόνομη προσωπικότητα μπορεί να ματαιωθεί και να παρεμποδιστεί. Οι υπερπροστατευτικοί ή δεσποτικοί γονείς που θέτουν πολύ αυστηρά όρια στο παιδί τους, βλάπτουν το αίσθημα της αυτονομίας του γιατί το παιδί εσωτερικεύει όλους τους φόβους των γονιών του. Ο ενήλικας που έχει εμμονή με τον έλεγχο, αποζητά να νιώσει ασφάλεια. Γι’ αυτό αγχώνεται και φοβάται όταν νιώθει πως κάτι δεν μπορεί να ελέγξει ή να προβλέψει.
Η ανάγκη για απόλαυση και αποφυγή πόνου
Μια ζωτικής σημασίας ικανότητα που χρειάζεται να αναπτύξει κάποιος είναι η ικανότητα να διαχειρίζεται τον πόνο. Να αναπτύξει την ικανότητα της αντοχής στη ματαίωση αλλά και την ικανότητα να αντέχει την αναβολή στην ικανοποίηση και να ελέγχει τις ενορμήσεις του.
Kάποιοι γονείς κακομαθαίνουν το παιδί και άλλοι δεν επιτρέπουν στο παιδί να νιώσει απόλαυση. Η πειθαρχία είναι μια από τις πιο σημαντικές προϋποθέσεις για μια πετυχημένη ζωή, και στην εποχή μας που οι επιλογές και η αφθονία σε όλα είναι έκδηλα, είναι τρομακτικά δύσκολη.
Η ανάγκη για καταξίωση και αναγνώριση
Αυτή η ανάγκη σχετίζεται με τη σύνδεση.
Η σύνδεση με έναν άλλο άνθρωπο είναι μια μορφή αγάπης και αναγνώρισης. Αυτό ξεκινάει από τη στιγμή που είμαστε βρέφη και οι φροντιστές μας είναι ο καθρέφτης μας. Όπως μας βλέπουν έτσι νιώθουμε. Όταν η μαμά χαμογελάει όταν μας κοιτάζει νιώθουμε θετικά. Αυτή η αντανάκλαση συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή. Τα άτομα όμως με ασταθή αυτοεκτίμηση, εξαρτώνται πολύ έντονα από την εξωτερική αναγνώριση σε σχέση με του υπόλοιπους.
Οποιαδήποτε ψυχική διαταραχή, οφείλεται στην ματαίωση κάποιας από τις παραπάνω ανάγκες.
Αναρωτήσου ποιες ανάγκες σου δεν καλύφθηκαν όσο ήσουν παιδί;
Πότε εμφανίζεται το σκοτεινό παιδί σε σένα;
Στο επόμενο άρθρο θα σου πω τρόπους ώστε να μπορέσεις να διαχειριστείς το «σκοτεινό παιδί» και να δώσεις περισσότερο χώρο στον φωτεινό εαυτό σου!
Να είσαι καλά!