H DW σε δημοσίευμα με τίτλο «Το φυσικό αέριο ευχή και κατάρα για την Κύπρο» αναφέρεται σε εκτενές ρεπορτάζ στις έρευνες για φυσικό αέριο στην Κύπρο, τους ενεργειακούς και γεωπολιτικούς συσχετισμούς στην περιοχή και το πώς επηρεάζουν την επίλυση του Κυπριακού.
Στο ρεπορτάζ -όπου φιλοξενούνται και εκτιμήσεις του Πρέσβη της Κύπρου στο Βερολίνο Αντρέα Χατζηχρυσάνθου, καθώς και του Τουρκοκύπριου ΥΠΕΞ Κουντρέτ Οζερσάι– σημειώνεται πως τα ευρήματα φυσικού αερίου στις κυπριακές ακτές θα μπορούσαν ενδεχομένως να βοηθήσουν στην επίλυση του Κυπριακού.
Εντούτοις οι ευρύτεροι γεωπολιτικοί συσχετισμοί στην περιοχή καθώς και τα συμφέροντα της Ρωσίας και των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο περιπλέκουν την κατάσταση προς το παρόν.
Όπως επισημαίνεται, μετά την αποτυχία των διαπραγματευτικών συνομιλιών Αναστασιάδη – Aκιντζί στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας επικρατεί στασιμότητα, ενώ «το άνοιγμα οδοφραγμάτων πέρυσι «ήταν μόνο μια κίνηση για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και τίποτα περισσότερο».
Σήμερα, αναφέρει το DLF, μετά την αποτυχία εξεύρεσης συμβιβασμού για το επίμαχο θέμα των 35.000 Τούρκων στρατιωτών που εξακολουθούν να βρίσκονται στην Κύπρο, πολλά είναι τα θέματα που παραμένουν ακόμη ανοιχτά: εκτός από την ασφάλεια ανοιχτό παραμένει και το ζήτημα της «κατανομής εξουσίας» αλλά και της «κατανομής των εδαφών» σε περίπτωση μελλοντικής επίλυσης του Κυπριακού.
«Πρώτα απ΄ όλα τίθεται το ερώτημα: τι κράτος θα προκύψει στην Κύπρο μετά από ενδεχόμενη επανένωση; Η ελληνική πλευρά το βλέπει ως συνέχεια της Δημοκρατίας της Κύπρου, στην οποία θα προσχωρήσει η τουρκική πλευρά ως εθνοτική ομάδα. Από την άλλη οι Τουρκοκύπριοι διεκδικούν να είναι ισάξιοι συνιδρυτές ενός νέου κράτους». Παρά τα σημεία σύγκλισης των δύο κοινοτήτων σε θέματα μελλοντικής διοικητικής και θεσμικής οργάνωσης, όπως και λειτουργίας του πολιτεύματος, οι κομβικές διαφωνίες παραμένουν.
Σύμφωνα με το DLF «το ότι σήμερα οι δύο πλευρές απέχουν τόσο πολύ η μια από την άλλη όσο ποτέ άλλοτε στο πρόσφατο παρελθόν, οφείλεται στα απρόσμενα ευρήματα κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο».
Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου –αναφέρεται- πιθανολογείται ότι ανέρχονται στα 1,8 τρις κ.μ. ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις η αξία τους ανέρχεται σε 600 δις ευρώ. «Από αυτά η Κύπρος θα μπορούσε να εισπράξει τα μισά. Έτσι το χρεοκοπημένο νησί, όπως το χαρακτήριζαν κατά τη διάρκεια της κρίσης γερμανικά μέσα, θα μπορούσε να αποπληρώσει τα χρέη του. Ωστόσο η διαμάχη για την εκμετάλλευση των κρυμμένων στο βυθό της θάλασσας κοιτασμάτων είναι εκρηκτική από γεωπολιτική άποψη και θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε νέα στρατιωτική σύρραξη στην Κύπρο, γιατί και οι Τούρκοι θέλουν να έχουν μερίδιο» υπογραμμίζει το ρεπορτάζ, κάνοντας αναφορά στη σχεδιαζόμενη άφιξη της αμερικανικής Exxon, κάτι που προκαλεί έντονη αντίδραση στην τουρκοκυπριακή πλευρά. Συγχρόνως, όπως φαίνεται από το δημοσίευμα, οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί γίνονται ολοένα και πιο πολύπλοκοι.
Όπως υπενθυμίζεται στο ρεπορτάζ η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας, σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες χώρες στην περιοχή. Το καλοκαίρι του 2017 τουρκικά πολεμικά πλοία προσπάθησαν να εμποδίσουν τις έρευνες στην περιοχή, αναγκάζοντας πολεμικά πλοία από την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Ιταλία να τεθούν σε ετοιμότητα. Η ΕΕ, όπως σημειώνει το ρεπορτάζ αντέδρασε, ενάντια στην παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων ενός κράτους-μέλους της, ενώ ο Ερντογάν συνέχισε να διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσει αξιώσεις που απορρέουν από τα κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου.
Το ρεπορτάζ του DLF παρατηρεί καταληκτικά ότι «η γεωπολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται γύρω από την αναζήτηση κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο φέρνει ολοένα περισσότερο στο επίκεντρο τη διεθνή ενεργειακή πολιτική. Σε αυτό το πλαίσιο δεν πρόκειται μόνο για τη διαμάχη περί θαλάσσιων συνόρων και ζωνών αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης στη θάλασσα. Και εσωτερικές διαμάχες, όπως το Κυπριακό ή η διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστίνης βρίσκονται επίσης στο επίκεντρο της αναζήτησης ενεργειακού πλούτου και των υποσχέσεων που απορρέουν από αυτή».
Πηγή: ΚΥΠΕ