Η τρέχουσα κοινοβουλευτική θητεία έχει μια ιδιαιτερότητα: ξεκίνησε με οχτώ κοινοβουλευτικές ομάδες και θα ολοκληρωθεί με έξι… Οι δύο έγιναν βορά στις ανάγκες επιβίωσης του Αλέξη Τσίπρα, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κερδίζει επίσης, αλλά, από σπόντα!
Στα τέσσερα χρόνια κυβερνητικής θητείας από τον ΣΥΡΙΖΑ, στη Βουλή ήρθαν τα πάνω – κάτω. Όχι μόνο σε επίπεδο «μαγειρέματος» του Κανονισμού της Βουλής, που τροποποιήθηκε και «μεταφράστηκε κατά το δοκούν, αλλά και σε επίπεδο κοινοβουλευτικών δυνάμεων.
O… terminator Alexis κατάφερε όχι απλά να διαλύσει τα λεγόμενα μικρά κοινοβουλευτικά κόμματα αλλά να «τσιμπήσει» και βουλευτές τους και να τους εσωματώσει στη δική του κοινοβουλευτική ομάδα.
Ένα είναι βέβαιο… πως η περίοδος αυτή θα καταγραφεί ως η πιο ιδιαίτερη και διαπλεκόμενη στη σύγχρονη πολιτική ιστορία.
Πάμε λοιπόν να δούμε πως τα… κατάφερε ο Αλέξης Τσίπρας:
Η κοινοβουλευτική ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, κλονίστηκε μεν αλλά άντεξε, χάνοντας όμως το στοίχημα της μεγάλης διεύρυνσης μέσω του Κινήματος Αλλαγής που επιχείρησε να στήσει.
Το στοίχημα της επιβίωσης προς ώρας – καθώς πολλά είναι τα σενάρια που εμπλέκουν και βουλευτή του- φαίνεται να κερδίζει και ο Βασίλης Λεβέντης αν και σοβαρά λαβωμένος.
Ο πρωθυπουργός είχε έναν και μόνο ξεκάθαρο στόχο. Να υλοποιήσει το σχέδιο του. Στην αρχή έστειλε τους Νίκο Παππά και Δημήτρη Βίτσα οι οποίοι έκλεισαν το ντηλ με τον Πάνο Καμμένο. Η πολιτική εμπειρία του προέδρου των ΑΝΕΛ δεν στάθηκε αρκετή για να τον προστατέψει. «Μπήκε στο σπίτι και μου έκλεψε τα παιδιά» λέει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», αναφερόμενος στην διάλυση της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Κατόπιν εορτής κατάλαβε, όπως ομολογεί, ότι έπεσε θύμα ενός καλοσχεδιασμένου εγκλήματος: εξασφάλισε στον Αλέξη Τσίπρα κυβερνησιμότητα και όταν πια έγινε πρόβλημα, του παρείχε – άθελά του – τους απαραίτητους βουλευτές για να συνεχίσει όσο περισσότερο μπορεί μόνος του.
Το αποτέλεσμα όμως είναι δεδομένο και ξεκάθαρο: ο συγκυβερνήτης έχασε την κοινοβουλευτική του ομάδα, ο ίδιος έπαψε να είναι πολιτικός αρχηγός μέσα στη Βουλή και πλέον συγκαταλέγεται στην μεγάλη ομάδα των ανεξάρτητων βουλευτών.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης μπήκε στην πολιτική σκηνή κομίζοντας το διαφορετικό. Ένα κόμμα σύνθεσης απόψεων που φιλοξένησε εκ διαμέτρου διαφορετικές προσωπικότητες. Από τον Χάρη Θεοχάρη που επέλεξε την έξοδο αρκετά νωρίς, μέχρι τον Γρηγόρη Ψαρισνό που κατέστη ανεξάρτητος – όπως υποστηρίζει- μετά την αποχώρηση Αμυρά και την διάλυση της κοινοβουλευτικής ομάδας. Ο Σταύρος όμως πρώτα επέλεξε για τον ίδιο και το κόμμα του την έξοδο από την προσπάθεια του ΚΙΝΑΛ όταν φάνηκε πως δεν θα μπορούσε να συνεχίσει με τη Φώφη Γεννηματά. Από το σημείο εκείνο όλα έγιναν ξεκάθαρα: ο Σπύρος Δανέλης είχε διαχωρίσει την θέση του και ήταν θέμα χρόνου να βρεθεί η αφορμή για να πέσει η αυλαία στο Ποτάμι.
Αυτό έγινε με αφορμή την Συμφωνία των Πρεσπών. Η ψήφος κατά συνείδηση δεν ήταν αρκετή για τους βουλευτές. Η εμμονή του Σταύρου Θεοδωράκη να υπερψηφίσει παρά τον προβληματισμό που ο ίδιος είχε εκφράσει ήταν εκείνη που οδήγησε στην διάλυση της ΚΟ και τα στελέχη να ανταλλάσσουν βαρύτατους χαρακτηρισμούς και υπονοούμενα για παρασκηνιακές δεσμεύσεις.