Οι τροφές που επιλέγουμε συνδέονται άμεσα με το τι θυμόμαστε υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές.
Οι επιστήμονες από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αϊόβα εντόπισαν μια ορμόνη που συνδέεται με τον κορεσμό και μειώνει τις πιθανότητες ανάπτυξης της νόσου Αλτσχάιμερ.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από 287 άτομα, τα οποία συμμετείχαν στη μελέτη Alzheimer’s Disease Neuroimaging Initiative – ADNI, προκειμένου να διερευνήσουν την ορμόνη του κορεσμού χολεκυστοκινίνη (cholecystokinin – CCK).
Η συγκεκριμένη ορμόνη εντοπίζεται τόσο στο λεπτό έντερο, όπου επιτρέπει την απορρόφηση των λιπών και των πρωτεϊνών, όσο και στον ιππόκαμπο, την περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τον σχηματισμό της μνήμης, όπως εξήγησε ο δρ Οριελ Γουιλέτ, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Επιστήμης της Διατροφής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αϊόβα.
Τα άτομα που είχαν υψηλότερα επίπεδα της CCK αντιμετώπιζαν 65% μικρότερο κίνδυνο να παρουσιάζουν ήπια γνωστική διαταραχή η οποία αποτελεί προάγγελο της νόσου Αλτσχάιμερ. «Το νέο εύρημα ελπίζεται ότι θα ρίξει περισσότερο φως στο πώς οι ορμόνες του κορεσμού στο αίμα και στον εγκέφαλο επιδρούν στην εγκεφαλική λειτουργία» σημείωσε ο επικεφαλής της μελέτης.
Όπως εξήγησε η Αλεξάντρα Πλάγκμαν, κύρια συγγραφέας της μελέτης, η ομάδα επέλεξε να επικεντρωθεί στην ορμόνη CCK επειδή αυτή εκφράζεται σε μεγάλο βαθμό σε ό,τι αφορά τον σχηματισμό της μνήμης.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές θέλησαν να ανακαλύψουν εάν υπήρχε κάποια σημαντική σύνδεση μεταξύ των επιπέδων της CCK και της μνήμης αλλά και της φαιάς ουσίας στον ιππόκαμπο και σε άλλες σημαντικές περιοχές του εγκεφάλου.
Οι επιστήμονες μελέτησαν επίσης την πρωτεΐνη ταυ, η συσσώρευση της οποίας στον εγκέφαλο θεωρείται τοξική και συνδέεται με το Αλτσχάιμερ, προκειμένου να δουν αν επιδρά στην ορμόνη CCK και στη μνήμη. Ανακάλυψαν ότι όσο αυξάνονται τα επίπεδα της ταυ, τα υψηλότερα επίπεδα της CCK σταματούν να σχετίζονται με τη φθορά της μνήμης.
Η Πλάγκμαν έχει ήδη ξεκινήσει να μελετά πώς η διατροφή επιδρά στα επίπεδα της ορμόνης CCK μέσω εξέτασης του σακχάρου νηστείας και των υποπροϊόντων του μεταβολισμού των λιπών.
«Μελετώντας την παράμετρο της θρεπτικής αξίας της διατροφής, θα μπορούμε μελλοντικά να πούμε αν ένας συγκεκριμένος τύπος διατροφής μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά ενάντια στο Αλτσχάιμερ ή να βάλει φρένο στην εξέλιξη της νόσου» είπε η ερευνήτρια.
Ο καθηγητής Γουιλέτ τόνισε ότι «η ρύθμιση του πότε, του πόσο και του τι τρώμε είναι πιθανό να σχετίζεται, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, με το πόσο καλή είναι η μνήμη μας. Το τελικό και κεντρικό μήνυμα της μελέτης είναι λοιπόν πως το τι τρώμε καθώς και το τι κάνει το σώμα μας με αυτό που τρώμε επηρεάζουν τον εγκέφαλό μας».