Ανεκδοτάρα με βλάκα: Είναι ένας βλάκας προβληματισμένος για τις απόκριες για το τι να ντυθεί και λέει στο φίλο του
-Ρε συ, ήρθαν οι Απόκριες και δεν ξέρω τι να ντυθώ!
-Χμμμ, βάλε ένα πανί στο κεφάλι και είσαι έτοιμος!
-Και τι θα χω ντυθεί;
-Πανίβλακας!
ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΕΔΩ
Ανεκδοτάρα με 45αρη: Πριν λίγες μέρες ήταν τα 45α γενέθλια μου και δεν αισθανόμουν ιδιαίτερα καλά γι’ αυτό
Κατέβηκα να πάρω το πρωινό μου υποθέτοντας ότι η γυναίκα μου θα μου έφτιαχνε το κέφι με τις ευχές της και ίσως και με κάποιο δώρο.
Όχι μόνο δεν μου ευχήθηκε, δεν είπε ούτε “καλημέρα”! “Καλά να πάθεις, που ήθελες και παντρειές”, σκέφτηκα. Παρηγορήθηκα όμως γιατί φανταζόμουνα ότι τα παιδιά θα το θυμόντουσαν. Τα παιδιά όμως κατέβηκαν για πρωινό και δεν είπαν λέξη.
Όταν έφτασα στο γραφείο, ήμουν τελείως πεσμένος και απογοητευμένος.
Καθώς έμπαινα, η γραμματέας μου, η Ελένη, μου είπε, “Καλημέρα κύριε διευθυντά, χρόνια σας πολλά.” Αισθάνθηκα καλύτερα, κάποιος τουλάχιστον με θυμήθηκε. Δούλεψα μέχρι το μεσημέρι. Κάποια στιγμή, η Ελένη μου χτύπησε την πόρτα και είπε, “Ξέρετε, έξω έχει υπέροχο καιρό και μια και είναι τα γενέθλια σας, τι θα λέγατε να πηγαίναμε για γεύμα οι δυο μας;”
“Αυτό είναι η καλύτερη ιδέα που άκουσα σήμερα. Πάμε”. Πήγαμε για φαγητό. Δεν πήγαμε εκεί που τρώγαμε συνήθως αλλά σε ένα μικρό απομονωμένο μέρος στην εξοχή. Πήραμε δύο μαρτίνι και απολαύσαμε φοβερά το γεύμα μας. Κατά την επιστροφή μου είπε:
– “Μια τόσο όμορφη μέρα δεν χρειάζεται να επιστρέψουμε στο γραφείο, έτσι;”
– “Υποθέτω πως όχι” απάντησα εγώ.
– “Πάμε στο διαμέρισμά μου”, μου είπε εκείνη.
Φτάνοντας στο διαμέρισμα μου είπε, “Κύριε διευθυντά, αν δεν σας πειράζει, θα πάω στο υπνοδωμάτιο να βάλω κάτι πιο άνετο.”
– “Βεβαίως”, απάντησα ενθουσιασμένος.
Πήγε στο δωμάτιο και, μετά από κανένα πεντάλεπτο, βγήκε κρατώντας μια τούρτα γενεθλίων, μαζί με την γυναίκα μου, τα παιδιά μου και πολλούς οικογενειακούς φίλους.
Όλοι τραγουδούσαν το τραγουδάκι των γενεθλίων… και εγώ καθόμουν εκεί, στον καναπέ… ολόγυμνος!
Ανεκδοτάρα με Κύπριο: Ένας Κύπριος που βρίσκεται στην Ελλάδα, πηγαίνει σε ένα φαρμακείο στην Αθήνα. Λέει στον φαρμακοποιό
– Θα ήθελα να μου δώσετε οινόπνευμα.
Πηγαίνει ο φαρμακοποιός στην αποθήκη και του φέρνει oινόπνευμα σε μπουκάλι του κιλού.
Μόλις το βλέπει ο Κύπριος λέει:
– Τόσο μεγάλο; Εμείς στην Κύπρο το οινόπνευμα το έχομε σε μικράν μπουκάλια. Τέλος πάντων! Μου δίνετε και έναν πακέτο βαμβάκι;
Του φέρνει ο φαρμακοποιός ένα τεράστιο πακέτο βαμβάκι.
Γουρλώνει τα μάτια ο Κύπριος:
– Μα είναι δυνατόν τόσον μεγάλο πακέτο; Εμείς στην Κύπρο το βαμβάκι το έχομε σε μικράν πακέτα.
– Θέλετε κάτι άλλο;… ρωτάει ο φαρμακοποιός.
Και ο Κύπριος:
– Θέλω ένα υπόθετο αλλά θα το πάρω απο την Κύπρο…