Στις 5 Φεβρουαρίου του 1991 ένα πολεμικό αεροσκάφος C-130 με αριθμό 748, απογειώθηκε από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας, με προορισμό το Ηράκλειο της Κρήτης, μέσω Αγχιάλου, όπου θα έκανε στάση για να παραλάβει κι άλλα άτομα. Στο αεροσκάφος επέβαιναν 58 σμηνίτες και 5 μέλη του πληρώματος.
Την περίοδο εκείνη, ο πόλεμος στον Περσικό Κόλπο βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη και οι Αμερικανοί σφυροκοπούσαν ιρακινούς στόχους.
Η φύλαξη στη βάση της Σούδας είχε πολλαπλασιαστεί.
Το C 130 είχε απογειωθεί στο πλαίσιο διατεταγμένης αποστολής, σχετικής με την εμπλοκή της Ελλάδας στα πολεμικά γεγονότα.
Είκοσι λεπτά μετά την απογείωση, το αεροπλάνο χάθηκε από τα ραντάρ. Είχε επικοινωνήσει με τον πύργο ελέγχου στον Αλμυρό, ζητώντας άδεια προσγείωσης, την οποία είχε λάβει. Έκτοτε, η επικοινωνία χάθηκε.
Αμέσως ξεκίνησε μια τεράστια επιχείρηση εντοπισμού του, η οποία όμως δεν είχε άμεσα αποτελέσματα.
Οι έρευνες για τον εντοπισμό του αεροσκάφους κράτησαν 4 ημέρες.
Για σχεδόν τέσσερις ημέρες γίνονταν έρευνες τόσο από ξηράς όσο και από αέρος, οι οποίες δεν κατάφεραν να φέρουν στο φως κανένα ίχνος του C-130.
Τα συντρίμμια του εντοπίστηκαν τελικά από τον πιλότο ενός στρατιωτικού ελικοπτέρου, στο όρος Όθρυς, στην κορυφή Τσατάλι.
Κανένας από τους 63 επιβαίνοντες δεν επέζησε του δυστυχήματος. Η περισυλλογή των θυμάτων έγινε αμέσως και η τραγωδία έγινε πρωτοσέλιδο.
Οι εκδοχές που ακούστηκαν για το δυστύχημα ήταν διαφορετικές.
Το πρώτο σενάριο υποστήριζε ότι οι αρχές ήξεραν από την πρώτη στιγμή που βρίσκονταν τα συντρίμμια του αεροσκάφους, αλλά θέλησαν να προστατεύσουν κάποιο «μυστικό» και έτσι καθυστέρησαν να φτάσουν στο σημείο της συντριβής. Ειπώθηκε μάλιστα, ότι υπήρχαν επιζώντες που περίμεναν βοήθεια, η οποία δεν έφτασε εγκαίρως. Το σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε.
Η δεύτερη εκδοχή έλεγε ότι στην περιοχή πετούσε και άλλο αεροσκάφος, πιθανώς εχθρικό, το οποίο αποσυντόνισε τα όργανα του C-130 και το οδήγησε σε πτώση. Το σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε. Τα σενάρια δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ
Η τρίτη διατύπωση ανέφερε πως το αεροσκάφος μετέφερε εκρηκτικά, τα οποία προκάλεσαν έκρηξη στον αέρα, γεγονός που οδήγησε τον πιλότο σε μοιραία αναγκαστική προσγείωση. Οι υποστηρικτές αυτής της εκδοχής ενίσχυαν την άποψή τους λέγοντας ότι αμέσως μετά την ανεύρεση των συντριμμιών, ελικόπτερα Σινούκ, απομάκρυναν από την περιοχή αγνώστου περιεχομένου κιβώτια, ενώ η περισυλλογή των νεκρών δεν έγινε παρουσία ιατροδικαστή. Το σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε.
Το γεγονός ότι κανένα σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε, αλλά ούτε και διαψεύστηκε, προκάλεσε αντιδράσεις από τους συγγενείς των θυμάτων, οι οποίοι ζητούσαν να μάθουν την αλήθεια και να υπάρξει δικαίωση. Τα συντρίμμια του μοιραίου αεροπλάνου εντοπίστηκαν μέρες αργότερα.
Το επίσημο πόρισμα για το δυστύχημα δεν δόθηκε στη δημοσιότητα με την αιτιολόγηση ότι επρόκειτο για στρατιωτικό απόρρητο, αλλά δηλώθηκε με κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν κρύβεται κανένα μυστήριο πίσω από την τραγωδία.
Η δίκη έγινε τρία χρόνια μετά. Κατηγορούμενος ήταν ο χειριστής του πύργου ελέγχου του Αλμυρού, ο οποίος καταδικάστηκε σε 2ετή φυλάκιση με αναστολή.
Σε δίκη του 1996, ο κατηγορούμενος αθωώθηκε παμψηφεί, αλλά λίγα χρόνια αργότερα, σε ηλικία 52 ετών, έφυγε από τη ζωή λόγω κατάθλιψης.
Πολλοί έκαναν λόγο για το 64ο θύμα του δυστυχήματος….
Πηγή: mixanitouxronou.gr