Σχεδόν 20 χρόνια παντρεμένοι: Ιστορίες και καταστάσεις που θα μπορούσαν να συμβούν στον καθένα από εμάς, σε φίλους, συγγενείς, με απλά λόγια ιστορίες της διπλανής πόρτας, που αναγνώστες μοιράζονται
Με τον άντρα μου είμαστε μαζί 17 χρόνια. Συγκεκριμένα είμαστε παντρεμένοι 15 χρόνια και βρισκόμασταν δύο χρόνια σε σχέση. Έχουμε αποκτήσει μαζί μία κòρη και μέχρι πέρσι όλα κυλούσαν σχετικά ομαλά. Η αλήθεια είναι πως αυτό που με πείραζε πάντα στον άντρα μου ήταν οι παλιομοδίτικες απόψεις του.
Είναι πολύ ομοφοβικός και μάλιστα έλεγε πως αν το παιδί του γεννηθεί ομοφυλόφιλο, θα το διώξει από το σπίτι. Εγώ του έλεγα σχεδόν πάντα τις απόψεις μου με σεβασμό και απλά προσπαθούσα να μην δίνω και τόση σημασία στις δικές του απόψεις.
Η αλήθεια είναι όμως πως σαν μάνα, δε θα δεχόμουν να το κάνει αυτό στα παιδιά μας επειδή απλά γεννήθηκαν διαφορετικά. Θα έφευγε αυτός από το σπίτι. Φυσικά δε του το είπα ποτέ, αφού δεν χρειάστηκε μέχρι τώρα να έρθουμε αντιμέτωποι με τέτοιες καταστάσεις.
Κι ενώ όλα αυτά τα χρόνια δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό, τον τελευταίο ένα χρόνο ξεκίνησα να έχω αμφιβολίες σχετικά με την σεξουαλική ταυτότητα του άντρα μου.
Τον τελευταίο ένα χρόνο δεν με έχει ακουμπήσει καθόλου.
Στην αρχή μου έλεγε ότι ήταν το άγχος της δουλειάς, ότι δεν είναι πολύ καλά ψυχολογικά τον τελευταίο καιρό και τέτοια. Τον πίστευα και προσπαθούσα να τον βοηθήσω, ρωτώντας τον τι τον απασχολεί κι αν θέλει να συζητήσουμε κάτι.
Όμως κάθε φορά μου έλεγε διάφορα μικροπροβλήματα, που δεν ήταν στην πραγματικότητα προβλήματα. Σαν να προσπαθούσε να σκαρφιστεί μία δικαιολογία για να την παρουσιάσει σαν πρόβλημα. Εγώ του έλεγα ότι αυτά που έλεγε δεν είχαν βάση και εκείνος νευριάζε και συνήθως κλεινόταν στον εαυτό του.
Όταν δε μπήκαμε σε καραντίνα η δικαιολογία της οικονομικής ανασφάλειας ήταν πολύ εύκολη και στην αρχή την πίστευα. Όμως μετά από ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα ξεκίνησε να κάνει τηλεδιασκέψεις και ο άντρας μου άνηκε στους λίγους τυχερούς αυτής της χώρας, που δεν υπέστη περικοπή μισθού.
Οπότε δεν καταλάβαινα ακριβώς τι μπορεί να τον άγχωνε στην δουλειά. Τίποτα δεν έδειχνε ότι κινδυνεύει να χάσει την δουλειά του. Εντάξει υπήρχαν μερικές αλλαγές αλλά τίποτα ανησυχητικό. Ξεκίνησα λοιπόν να σκέφτομαι ότι ο άντρας μου περνάει κρίση μέσης ηλικίας.
Ίσως με τα χρόνια να με είχε βαρεθεί. Σκέφτηκα ότι ο γάμος μας περνάει μία μικρή κρίση ρουτίνας που αντιμετωπίζεται. Έτσι ξεκίνησα να ντύνομαι πιο σεξυ, ξεκίνησα να βάζω φαντασία στο κρεβάτι. Του μαγείρευα ωραία φαγητά και προσπαθούσα να στήσω ρομαντικά δείπνα στέλνοντας το παιδί στο διπλανό διαμέρισμα με την γιαγιά και τον παππού.
Άλλωστε ήμασταν όλοι σε καραντίνα οπότε δεν φοβόμουν για την υγεία των γονιών μου ή του παιδιού μου. Τίποτα από αυτά δεν έπιανε. Και όταν μερικές φορές υπέκυπτε δεν είχε αποτέλεσμα στο κρεβάτι. Ξεκίνησα τότε να του κάνω συζητήσεις σχετικά με τις δυνατότητές του.
Του είπα μήπως πρέπει να πάμε σε κάποιον γιατρό. Μήπως κάτι δεν πάει καλά.
Και εντάξει σίγουρα δε θα μου ήταν ευχάριστο να σταματήσουμε το σεξ αλλά ας πούμε ο πατέρας μου όταν εμφάνισε τέτοια συμπτώματα, ήταν επειδή είχε πίεση και είχε επηρεάσει μία συγκεκριμένη αρτηρία που συνδεόταν με αυτό.
Οπότε φοβήθηκα για τα χειρότερα. Ο άντρας μου φυσικά και δεν το πήρε καλά. Μου είπε ότι θίγω τον ανδρισμό του κι άλλα τέτοια. Και πραγματικά έγινα έξω φρενών γιατί είμαστε μαζί 17 χρόνια και δεν έχουν όλα να κάνουν με τον ανδρισμό σε αυτή την ζωή. Μερικά πράγματα είναι και θέμα υγείας.
Τέλος πάντων, αποφάσισα να το αφήσω λίγο στην τύχη του. Κάποια στιγμή, ενώ ο άντρας μου έκανε τηλεδιάσκεψη, είχε αφήσει το κινητό του στην κρεβατοκάμαρα κατά λάθος. Έτσι κάποια στιγμή καθώς συμμάζευα το δωμάτιο, είδα να χτυπάει μία ειδοποίηση από το Facebook.
Δεν είμαι από τις γυναίκες που ψάχνω τα κινητά των συντρόφων τους. Όμως εκείνη την στιγμή ίσως επειδή είχα επηρεαστεί με όλη αυτή την κατάσταση, ο διάολος μπήκε μέσα μου. Ήξερα το μοτίβο του οπότε μπήκα στην ειδοποίηση.
Και με έβγαλε κάπου που δεν ήξερα καν τι ήταν. Στην συνέχεια ρωτώντας απέξω απέξω μερικές φίλες λίγο πιο ενημερωμένες μου είπαν ότι αυτή η εφαρμογή λέγεται Facebook Dating και δημιουργήθηκε λίγο μετά την καραντίνα για να φλερτάρει ή να έρθει γενικά ο κόσμος που μένει σπίτι.
Έγινα έξαλλη στο γεγονός ότι ο άντρας μου ξεκίνησε να ψάχνεται διαδικτυακά με άκυρες γυναίκες. Εγώ δεν τον καλύπτω; Μπήκα λοιπόν να δω τι μπορεί να έλεγε στα μηνύματα ή ποιες γυναίκες θα μπορούσε να είχε προσελκύσει. Διαπίστωσα όμως ότι είχε 14 συνομιλίες.
Από τις 14 οι 8 ήταν με γυναίκες και οι άλλες 6 όμως ήταν με άντρες. Άντρες πολύ εμφανίσιμους που δήλωναν ξεκάθαρα ότι ήταν gay και ότι έψαχναν για άλλους άντρες gay και φυσικά όχι για να κάνουν παρέα. Οι συνομιλίες τους, είχαν έντονο φλερτ.
Νόμιζα ότι ο άντρας μου δεν ήταν αυτός που μιλούσε. Ήταν σαν να είχα πάρει το κινητό κάποιου άλλου. Αποφάσισα να του μιλήσω. Φυσικά τσακωθήκαμε άσχημα και έφυγε από το σπίτι. Μου έλειπε πολύ όμως και αποφάσισα ένα μήνα μετά να τον πιάσω, να του μιλήσω, να τον διεκδικήσω.
Γύρισε στο σπίτι. Τα πράγματα όμως δεν άλλαξαν προς το καλύτερο. Παραμένουν τα ίδια. Προσπαθώ να κάνω ό,τι μπορώ για να τον κάνω να ενδιαφερθεί και λίγο για μένα αλλά μάταια. Δεν ξέρω αν είναι gay, bi ή κάτι άλλο. Το μόνο που θέλω είναι τον άντρα μου πίσω.