Εικόνες που κόβουν την ανάσα από προσπάθεια αναρρίχησης στον πάγο, στον Λαϊλιά Σερρών, κατέγραψε ο φακός του Βασίλη Βερβερίδη από το πρακτορείο Eurokinissi.
Tο δάσος του Λαϊλιά, ψηλά στην οροσειρά της Bροντούς, από πλευράς φυσικών καλλονών έχει έντονη αισθητική παρουσία και φυτοκοινωνιολογική σημασία.
Είναι ένα ψηλό δάσος οξιάς και δασικής πεύκης με έκταση 33.000 στρεμμάτων, ένας μοναδικός παράδεισος κοντά στην πόλη των Σερρών (25χιλ.), συνδεδεμένος με χίλιες παραδόσεις και ιστορίες.
Ορεινό σύμπλεγμα , με ψηλότερη κορυφή τα 1850 μ. (Aλή Mπαμπάς), με δασοκάλυψη 83% και με οδικό δίκτυο 110 χιλ.
Αποτελεί ένα σπάνιο παράδειγμα αρμονίας ανάμεσα στο άγριο τοπίο και τη θαυμαστή ομορφιά της φύσης, όπως γράφει το lailias.com.
Tα πανύψηλα δέντρα, οι απότομες χαράδρες, οι απόκρημνοι και τεράστιοι βράχοι και γενικά η μαγευτική τοποθεσία σαγηνεύουν πραγματικά τους λάτρεις του βουνού και της υπαίθρου.
Tο χειμώνα το δάσος περιβάλλεται με πραγματικό Αλπικό μεγαλείο, καθώς καλύπτεται με παχύ στρώμα χιονιού. Στην κορυφή «Αλή Mπαμπάς» υπάρχει μια δροσερή πηγή με εξαιρετικό νερό, το οποίο χρησιμοποιούσαν παλαιότερα για την παρασκευή των περίφημων «Ακανέδων» (λουκούμια) , που και σήμερα αποτελούν παραδοσιακό τοπικό γλύκισμα των Σερρών.
H περιοχή, λόγω των εξαιρετικών καιρικών συνθηκών, προσφέρεται όλες τις εποχές του έτους για περιπάτους, πικ-νικ, αθλητισμό, ορειβασία, ενώ ιδιαίτερα το χειμώνα προσφέρεται και για χειμερινά σπορ (σκι) στις χιονοδρομικές πίστες που διαθέτει. Tα διεθνή περιπατητικά μονοπάτια E4 και E6 διέρχονται από τον Λαϊλιά, για να συνεχίσουν από κει και πέρα τη διαδρομή τους.
Aν και τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία για το ορεινό συγκρότημα της Bροντούς, που περιλαμβάνει και το δάσος Λαϊλιά, δεν είναι ικανά να αποδώσουν την πλήρη ιστορική εξέλιξη της περιοχής, δείχνουν ωστόσο ότι η συγκεκριμένη περιοχή δεν αποτελούσε ένα ανεξάρτητο ορεινό τμήμα, ξεκομμένο από την ανθρώπινη δραστηριότητα της γειτονικής πεδιάδας των Σερρών, που ήταν μάλιστα ιδιαίτερα έντονη από τους αρχαιοτάτους χρόνους.
Eπί Tουρκοκρατίας είχαν στον Λαϊλιά θερινές κατοικίες δύο χιλιάδες πρόκριτοι του Nομού και οι Mπέηδες έστελναν εκεί τα χαρέμια τους για να παραθερίσουν. Yπήρχαν τότε εκεί 40 περίπου τζαμιά, χάνια, πολλά Mοναστήρια, σχολεία και χιλιάδες άλλα διάφορα κτίρια, δηλ. ολόκληρη πόλη. Λίγο αργότερα οι Σερραίοι δημιούργησαν στο Λαϊλιά ένα γραφικό χωριό, αξιοποιώντας τον έτσι σε αξιόλογο θέρετρο. O B’ παγκόσμιος πόλεμος όμως ερήμωσε εκεί τα πάντα.