Οι ερωτευμένοι έχουν προσδοκίες από τη σχέση τους. Όσο πεπειραμένοι και αν είναι, όσες φορές και αν έχει χτυπήσει ο έρωτας την πόρτα τους, στο βάθος του μυαλού τους υπάρχουν κάποια πράγματα που περιμένουν να συμβούν καθώς θα ωριμάζει η αγάπη τους. Κάποιες όμως από αυτές τις προσδοκίες ενδέχεται να είναι ανεδαφικές και ίσως σαμποτάρουν μια κατά τα άλλα αξιόλογη ερωτική ιστορία.
Η πραγματική ζωή δεν είναι ταινία του Χόλιγουντ, όπου ο καθένας προβάλλει στον άλλο τις πιο παράλογες απαιτήσεις του βρίσκοντας πλήρη ανταπόκριση. Έτσι λοιπόν μην πιστεύεις (ή καλύτερα, μην παραμυθιάζεις τον εαυτό σου) ότι:
Αυτός ο άντρας (ή αυτή η γυναίκα) ήρθε στη ζωή μου για να την αλλάξει, να τη διορθώσει, να τη μεταμορφώσει.
Το ταίρι μου θα ξέρει πάντοτε τι ακριβώς θέλω, χωρίς να χρειαστεί καν να το ζητήσω.
Ο άνθρωπός μου θα εξακολουθεί να παραμένει συναρπαστικά μυστηριώδης και απρόβλεπτος/η όπως τις πρώτες μέρες της γνωριμίας μας.
Η αγάπη μου θα αλλάξει όσα δεν μου αρέσουν επάνω του/της.
Σιγά – σιγά θα τον/την φέρω στα νερά μου και θα κάνει ό,τι θέλω (αυτή είναι μια πιο κυνική έκδοση του προηγούμενου). Ή, τέλος πάντων, θα βελτιωθεί στα βασικά σημεία που με ενοχλούν.
Ο άντρας μου θα γίνεται όλο και πιο ικανός και έξυπνος, όσο περνούν τα χρόνια.
Η γυναίκα μου θα είναι πάντα πρώτη και καλύτερη στην κουζίνα και τις δουλειές του σπιτιού, ενώ ταυτόχρονα θα κάνει και όλα τα υπόλοιπα τέλεια.
Μήπως τελικά ζητάμε πολλά; Όχι ακριβώς. Μάλλον επενδύουμε σε λανθασμένες επιθυμίες. Το μυστικό είναι απλό: Να μην προσδοκούμε τίποτα. Να αφήνουμε τα πράγματα να κυλούν ομαλά δείχνοντάς μας προς τα πού θέλουν να πάνε. Κι αν μας αρέσει, συνεχίζουμε, αν όχι, αλλάζουμε πορεία…