Αριστοφανικό πολιτικό πιπεράτο του Καθηγητή Πιπερόπουλου
Είναι διαπιστωμένο από σχετικές κοινωνιολογικές και ψυχολογικές έρευνες ότι τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα, αυτά που με την ολοκλήρωσή μορφοποιούν νέους θεσμούς, δομές και σχήματα είναι δύσκολο, εάν όχι σχεδόν ακατόρθωτο, να τα αξιολογήσουμε την ώρα που βρίσκονται στη δυναμική φάση της εξέλιξής τους.
Ευελπιστώ να συμφωνήσετε μαζί μου καθώς καταθέτω τη εκτίμηση ότι στην Πατρίδα μας Ελλάδα οι μορφοποιήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει και νέοι θεσμοί, δομές και σχήματα, από το σύμφωνο συμβίωσης και τον πολιτικό γάμο μέχρι τον επικείμενο Νόμο για γάμο ομόφυλων, πράγματα άγνωστα μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, κρυσταλλώνονται προοδευτικά στο συλλογικό μας υποσυνείδητο!..
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ οι ενασχολούμενοι με την Πολιτική σε τοπικό, περιφερειακό και Εθνικό επίπεδο αρνούνται τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις της εισαγωγής νέων θεσμών και δομών υποβαθμίζοντας τη σημασία τους για να συνεχίσουν τον ερωτικό τους εναγκαλισμό με την εξουσία ή με την προσδοκία κατάκτησής της και τα μύρια όσα αυτή η σχέση, αποδεδειγμένα αποδίδει!..
Mετά την «αποδημία» των Παπανδρέου, Καραμανλή, Μητσοτάκη, των τριών ανδρών που ουσιαστικά μας Κυβέρνησαν επί οκτώ σχεδόν δεκαετίες, με τη δική μου, την Αριστοφανική δηκτική αλλά όχι προσβλητική, γνωστή στο ευρύ κοινό από την πολυετή παρουσία μου σε ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα και εφημερίδες και τις τελευταίες δύο δεκαετίες στο διαδίκτυο, ΔΙΑΦΩΝΩ με όσους διατείνονται ότι η πολιτική μας ζωή χαρακτηρίζεται πλέον από «μετριότητες» που για γλυκάνουν το πικρό χάπι τις χαρακτηρίζουν ως δήθεν «χρυσές!..»
Ο όρος είναι λογικά και ηθικά απαράδεκτος καθότι το «χρυσό» αρμόζει στους/στις κορυφαίους, δηλαδή στους ΑΕΤΟΥΣ και δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τις «μετριότητες»…
Στα μεγάλο οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά προβλήματα που συσσωρεύθηκαν επί πολλά χρόνια προστέθηκε η υποταγή μας στο ΔΝΤ και την τρόικα που μετονομάσθηκε (πάλι το χρύσωσαν το χάπι οι Κυβερνήσεις μας) σε «θεσμούς» και εδώ και 14 χρόνια έχουμε «επιταγές της τρόικα και των θεσμών»…
Γονάτησε την παγκόσμια οικονομία και την ελληνική η επιδημία covid-19 και ενώ γνωρίζουμε από πού μας ήρθε, δεν μπόρεσα ή δεν μας είπανε ΠΟΤΕ οι «Ηγέτες» της Δύσης «πώς και γιατί» μας ήρθε!
«Δοξάστε τους», όπως έλεγε ο μακαρίτης φίλος μου Χάρυ Κλύνν…
Εδώ και 2 χρόνια έχουμε σε εξέλιξη τον απίστευτα αιματηρά και καταστροφικό Ρώσο-Ουκρανικό πόλεμο και εδώ και 5 μήνες τη συστηματική καταστροφή της Γάζας από την Ισραηλινή Κυβέρνηση του κ Νετανιάχου έχουμε στην Πατρίδα μας Ελλάδα απίστευτες πιέσεις στην ικανοποίηση των αναγκών ατόμων και οικογενειών (δεν αντιλαμβάνονται τα Κυβερνητικά στελέχη ότι κάθε φορά που επικαλούνται την τρόικα και τους θεσμούς και τις διεθνείς εξελίξεις για τις ανάλγητες αποφάσεις τους ουσιαστικά απαξιώνουν τους θώκους εξουσίας που κατέχουν;)
Τα χρονίζοντα σημαντικά αιτήματα του λαού όχι μόνο δεν ικανοποιούνται αλλά διογκώνοντα με ταχείς ρυθμούς, και επί πλέον ως Έθνος, Λαός και κοινωνία απογυμνωμένοι από οράματα και ΕΛΠΙΔΑ βιώνουμε την ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ έχοντας βουλιάξει στο τέλμα της ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ, της μίζας, της ρεμούλας, της αφιλοτιμίας, του ωχαδερφισμού και της ανυποληψίας!…
Βέβαια έως και το 1974 η Ελλάδα παρουσίαζε μηδενικό χρέος αλλά από το 1975 και μετά 13 εκλεγμένοι Πρωθυπουργοί (και 4 Υπηρεσιακοί) με τις Κυβερνήσεις τους μας έφεραν στο σημείο να έχουμε πληρώσει μέχρι τώρα δύο και πλέον φορές το «χρέος» μας και να χρωστάμε ακόμη τουλάχιστον άλλα τόσας!…
Θα ήταν εκ μέρους μου κακοπροαίρετο ή έστω αφελές εάν θα ισχυριζόμουν ότι και οι «εκλιπόντες» Παπανδρέου, Καραμανλής Μητσοτάκης και τα μέλη των οικογενειών τους που μας Κυβέρνησαν όπως και άλλοι νεότεροι πολιτικοί μας ηγέτες μας οδήγησαν εδώ εκ προθέσεως!…
Είναι αλήθεια, όμως, ότι «έρπουμε» πλέον αγωνιωδώς στην πορεία της επιβίωσης εμείς οι κάποτε, όχι εύποροι και βολεμένοι, αλλά διανοητικά γεμάτοι ενθουσιασμό και ελπίδα υψιπετείς Ελληνες και Ελληνίδες…
Νέοι και νέες μέσα στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα αλλά και σε ζωντανές ομιλίες μου σε διάφορες πόλεις της πατρίδας μας μου έθεταν, και συνεχίζουν να μου το θέτουν, αφού ήδη «διώξαμε στην ξενιτιά»» μισό εκατομμύριο επιστήμονες και εξειδικευμένους επαγγελματίες ένα οδυνηρό και αφοπλιστικό ερώτημα:
«Αλήθεια μήπως τελικά εσείς και οι πολιτικοί μας μισείτε και γιαυτό θα μας κληροδοτήσετε τον κόσμο που ετοιμάσατε τόσο απερίσκεπτα για το δικό μας αύριο;»
Επιστρέφω στο μήμυμα που τίτλου μου και θα σας θυμίσω ότι στην Πατρίδα μας, οι γονείς μας και οι παππούδες μας που ήταν δεμένοι με διάφορους τρόπους με τη γη (οι αγρότες είχαν πάντα προβλήματα αλλά σήμερα αυτά έχπουν γίνει απλά ΔΙΣΕΠΙΛΥΤΑ) το έλεγαν πεντακάθαρα:
«‘Όπου λιγοστεύουν οι ΑΕΤΟΙ και μαζί τους και οι πελαργοί πληθαίνουν τα άπτερα ερπετά!»
Τα προβλήματα του 21ου αιώνα οικολογικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και δημογραφικά διογκώνονται με γεωμετρικούς ρυθμούς και συνιστούν τεραστίων διαστάσεων προκλήσεις, που απαιτούν σπουδαίους ανθρώπους στους θώκους της πολιτικής, επιχειρηματικής, θρησκευτικής, ακαδημαϊκής και άλλων τύπων εξουσίας όχι μόνο για να μπορέσουμε άμεσα να τα αντιμετωπίσουν αλλά και και να τα επιλύσουν ώστε να δημιουργηθούν προοπτικές για τις επόμενες γενιές…
Αντά ισχύουν βέβαια σε διεθνές επίπεδο αλλά εμάς πρέπει να μας απασχολεί πρωτίστως, αλλά σίγουρα ΟΧΙ αποκλειστικά, η πορεία της δικιάς μας Πατρίδας μέσα στη δοκιμαζόμενη επίσης μεγάλη οικογένεια της Ευρωποαϊκής Ένωσης των 27 και αλλού.
Για τους παραπάνω και άλλους ευνόητους και για εσάς λόγους φίλες και φίλοι αναγνώστες ΔΗΛΩΝΩ από το βήμα του γνωστού και αγαπημένου ιστότοπου που με φιλοξενεί τόσο ευγενικά, ότι δεν θα «μασήσω» την καραμέλα που μας σερβίρουν τα Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού με την αναφορά στη λογική των «χρυσών» μετριοτήτων!…
ΚΑΜΙΑ μετριότητα δεν είναι «χρυσή», όπως μερικοί περιγράφουν αυτούς και αυτές που πρυτανεύουν στην πολιτική, οικονομική, πνευματική, πολιτιστική ζωή του τόπου…
Η Οικουμένη, βουλιάζοντας στην εξελισσόμενη δίνη τεραστίων προβλημάτων και μαζί η Ελλάδα μας χρειάζονται ιστορική συνέπεια, κυμπαρλίκι και φιλότιμο…
Ηγέτες ΑΕΤΟΥΣ χρειαζόμαστε για να σταματήσουν να μας οδηγούν στον ευτελισμό και την έρπουσα αναξιοπρέπεια της αδιαφάνειας και της διαφθοράς εκείνοι και εκείνες που το κάνουν όντας περισσότερο ατάλαντοι, και ηθικά ελλειποβαρείς, ίσως και κυνικοί επιβήτορες και όχι ικανοί, αυθεντικοί και υπεύθυνοι Ηγέτες στους κάθε λογής θώκους της εξουσίας που κατέχουν ως εκλεγμένοι ή…Διορισμένοι!…