“Ξέρεις τι φταίει; Που δεν σε έχω δείρει αρκετά, αυτό φταίει!”. Το έχετε σκεφτεί ή πει ποτέ στο παιδί σας; Το έχετε χτυπήσει και την ίδια στιγμή το μετανιώσατε;
Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ της επιβολής της σωματικής τιμωρίας στο παιδί σε τακτική βάση, που συνήθως παρατηρείται σε διαταραγμένες οικογένειες, και της περιστασιακής ξυλιάς στον πωπό, στην οποία έχουν καταφύγει πολλοί γονείς χωρίς να διαταράσσεται η ισορροπία της οικογενειακής γαλήνης.
Μην ανησυχείτε πιστεύοντας ότι κακοποιήσατε το παιδί σας, επειδή πάνω στα νεύρα σας αντιδράσατε παρορμητικά χτυπώντας το ελαφρά. Σίγουρα είναι λάθος, σίγουρα το μετανιώνετε τη στιγμή που το κάνετε και το πιο πιθανό, δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα, παρά μόνο ίσως την πρώτη φορά που το κάνετε και μόνο στα μικρότερα παιδιά. Δεν συνεπάγεται όμως ότι είστε ένας κακός γονέας και έχετε στιγματίσει το παιδί σας για το υπόλοιπο της ζωής του.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η προσπάθεια να επιβληθείτε στα παιδιά με το ξύλο είναι αναποτελεσματική, κυρίως γιατί καταφεύγετε σε αυτήν όταν χάσετε την αυτοκυριαρχία σας.
Τις περισσότερες φορές έχει προηγηθεί πλήθος ενοχλητικών συμπεριφορών τις οποίες αντέξατε κάνοντας υπομονή και χρησιμοποιώντας άλλους τρόπους πειθάρχησης. Έρχεται όμως η στιγμή που η σταγόνα ξεχειλίζει και νάτη η ξυλιά!
Νιώθετε μία στιγμιαία ικανοποίηση, μετά βλέπετε το δάκρυ να κυλάει, νιώθετε ενοχές και καταλήγετε να νιώθετε εσείς τιμωρημένη αντί για τον μικρό ένοχο.
Δεν λείπουν και οι περιπτώσεις που τα παιδιά, αρκετά υπερβολικά όπως είναι, μπορεί να σας κατηγορήσουν ότι τους δώσατε κλωτσιά και πονάνε φοβερά και έτσι η μικρή ξυλιά στον πωπό παίρνει τεράστιες διαστάσεις στο μυαλό τους κάνοντάς σας να αισθάνεστε και θυμωμένη και ανεπαρκής.
Και δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η ξυλιά ανταποδίδεται από το παιδί και τότε πραγματικά κοντεύετε να εκραγείτε μπλέκοντας σε μία κατάσταση πολύ χειρότερη από τον αρχικό καβγά.
Υπάρχουν καλύτεροι τρόποι να δείξετε στα παιδιά σας πότε υπερβαίνουν τα όρια μαθαίνοντας τους συγχρόνως ποιος έχει τα ηνία.
Η διατήρηση του αυτοελέγχου είναι εξαιρετικά χρήσιμη δεξιότητα όταν κάποιος μεγαλώνει παιδιά, αν κάποιες φορές όμως παρασυρθήκατε, μην στενοχωριέστε.
Μόλις ηρεμήσουν τα πράγματα, εξηγήστε στο παιδί ότι αυτό που κάνατε δεν ήταν σωστό και ότι δεν έχετε πρόθεση να το επαναλάβετε.
Όταν νιώθετε ότι είστε κοντά στο να χάσετε τον έλεγχο, κάντε ένα διάλειμμα από τον καβγά. Πηγαίνετε σε ένα άλλο δωμάτιο ή βγείτε για λίγο στο μπαλκόνι.
Αν η ξυλιά ξεφύγει πριν καν τη συνειδητοποιήσετε, να θυμάστε ότι υπάρχουν πολλοί καλοί γονείς που έχουν παρασυρθεί και τα παιδιά τους μεγάλωσαν χωρίς να θυμούνται τραυματικά τις ξυλιές στον ποπό!
Άννα Παπαοικονόμου, Ψυχολόγος