Πώς κατάφεραν οι επιστήμονες να αποκωδικοποιήσουν το τελευταίο γεύμα ενός τυραννόσαυρου ηλικίας 75 εκατομμυρίων ετών
Οι δεινόσαυροι έχουν εξαφανιστεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια από τον πλανήτη μας ωστόσο οι ερευνητές δεν σταματούν να αναζητούν περισσότερες πληροφορίες για τα τεράστια ζώα.
Κάπως έτσι, σύμφωνα με το BBC βρέθηκαν «αδιάσειστες αποδείξεις ότι οι τυραννόσαυροι άλλαξαν δραστικά τη διατροφή τους καθώς μεγάλωναν», όπως δήλωσε η Ντάρλα Ζελενίτσκι, από το Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι.
Το δείγμα είναι ένας νεαρός γοργόσαυρος – στενός ξάδελφος του γιγάντιου τυραννόσαυρου Ρεξ.
Ο συγκεκριμένος γοργόσαυρος ήταν περίπου επτά ετών – ηλικία που ισοδυναμεί με έναν έφηβο όσον αφορά την ανάπτυξή του. Ζύγιζε περίπου 330 κιλά όταν πέθανε, δηλαδή, περίπου το ένα δέκατο του βάρους ενός πλήρως ανεπτυγμένου ενήλικα.
Κάτω από το θώρακά του εντοπίστηκαν τα πίσω άκρα δύο, μικρών δεινοσαύρων που έμοιαζαν με πουλιά.
«Γνωρίζουμε τώρα ότι αυτοί οι έφηβοι τυραννόσαυροι κυνηγούσαν μικρούς, νεαρούς δεινόσαυρους», δήλωσε η δρα Ζελενίτσκι, μία από τους επικεφαλής επιστήμονες της μελέτης, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό Science Advances.
Μια σειρά από παλαιότερα απολιθωμένα στοιχεία επέτρεψαν στους επιστήμονες να σχηματίσουν μια εικόνα για το πώς οι τριών τόνων ενήλικοι γοργόσαυροι επιτίθονταν και έτρωγαν πολύ μεγάλους φυτοφάγους δεινόσαυρους που ζούσαν σε κοπάδια.
Ο δρα Φρανσουά Τεριέν, από το Βασιλικό Μουσείο Παλαιοντολογίας Tyrell, περιέγραψε αυτούς τους ενήλικους τυραννόσαυρους ως «αρκετά αδιάκριτους φαγάδες». Πιθανότατα επιτίθονταν σε μεγάλα θηράματα, «δαγκώνοντας τα οστά και ξύνοντας τη σάρκα», δήλωσε στο BBC News.
Αλλά, πρόσθεσε η δρα Ζελενίτσκι, «αυτοί οι μικρότεροι, ανώριμοι τυραννόσαυροι δεν ήταν πιθανώς έτοιμοι να επιτεθούν σε μια ομάδα δεινοσαύρων με κέρατα, όπου οι ενήλικες ζύγιζαν χιλιάδες κιλά».
Η ανακάλυψη έγινε το 2009 αλλά το μυστικό αποκαλύφθηκε πρόσφατα
Το απολίθωμα ανακαλύφθηκε αρχικά στα Badlands της Αλμπέρτα το 2009 – ένα hotspot για τους κυνηγούς δεινοσαύρων.
Ενταφιασμένο σε βράχο, χρειάστηκαν χρόνια για να προετοιμαστεί και δεν ήταν αμέσως φανερό ότι υπήρχε θήραμα στο εσωτερικό του. Το προσωπικό του Βασιλικού Παλαιοντολογικού Μουσείου Tyrell της Αλμπέρτα παρατήρησε τελικά μικρά οστά ποδιών που προεξείχαν από το θώρακα.
«Ο βράχος μέσα στον θώρακα αφαιρέθηκε για να αποκαλυφθεί αυτό που ήταν κρυμμένο μέσα», εξήγησε ο δρα Τεριέν, ο οποίος συμμετείχε και αυτός στη μελέτη. «Και ιδού – τα πλήρη οπίσθια πόδια δύο μωρών δεινοσαύρων, και οι δύο ηλικίας κάτω του ενός έτους».
Η δρα Ζελενίτσκι δήλωσε ότι η εύρεση μόνο των ποδιών υποδηλώνει ότι αυτός ο έφηβος γοργόσαυρος «φαίνεται ότι ήθελε τα μπράτσα των τυμπάνων – πιθανότατα επειδή αυτό είναι το πιο κρεατικό μέρος».
Ο γοργόσαυρος είναι ένα ελαφρώς μικρότερο, πιο αρχαίο είδος από τον T. rex. Σε πλήρη ανάπτυξη, αυτοί ήταν – όπως το έθεσε ο δρα Τεριέν – «μεγάλοι, εύσωμοι τυραννόσαυροι».
Ο καθηγητής Στιβ Μπρουσάτε, παλαιοντολόγος από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και το Εθνικό Μουσείο της Σκωτίας, δήλωσε ότι η θέαση της λείας στα έντερα του δεινοσαύρου έδωσε μια πραγματική εικόνα των ζώων: «Δεν ήταν απλά τέρατα, ήταν πραγματικά, ζωντανά πράγματα και αρκετά εξελιγμένα ζώα που τρέφονταν».
Υπενθυμίζοντας μια απεικόνιση του T. rex στην ταινία Jurassic Park του 1993 – όπου ο γιγάντιος δεινόσαυρος κυνηγούσε ένα αυτοκίνητο μέσα στο φανταστικό θεματικό πάρκο – ο καθηγητής σημείωσε :
«Ένας μεγάλος, ενήλικος T. rex δεν θα κυνηγούσε ένα αυτοκίνητο – αν υπήρχαν τότε αυτοκίνητα ή τζιπ – το σώμα του ήταν πολύ μεγάλο και δεν μπορούσε να κινηθεί τόσο γρήγορα.
«Θα ήταν τα μικρά – όπως αυτός ο γοργόσαυρος – τα παιδιά του T. rex που θα έπρεπε να προσέχετε».