Μια ερευνητική ομάδα έχει ανακαλύψει ότι η ανώμαλη όραση στην παιδική ηλικία μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη ανώτερων επιπέδων εγκεφάλου υπεύθυνων για πράγματα όπως η προσοχή. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Waterloo, του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας και του Πανεπιστημίου του Auckland αποκάλυψαν διαφορές στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος επεξεργάζεται οπτικές πληροφορίες σε ασθενείς με διάφορους τύπους τεμπέλη οφθαλμού. Με αυτόν τον τρόπο, είναι οι πρώτοι που δείχνουν ότι ο εγκέφαλος μπορεί να εκτρέψει την προσοχή μακριά από ένα προβληματικό μάτι όταν και τα δύο μάτια είναι ανοιχτά.
«Οι τρέχουσες θεραπείες για τα αδύναμα μάτια στοχεύουν πρωτίστως στα πρώιμα στάδια της οπτικής επεξεργασίας μέσα στον εγκέφαλο», δήλωσε ο Ben Thompson, καθηγητής στη σχολή Optometry and Vision Science του Waterloo. «Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης μας δείχνουν ότι οι νέες θεραπείες θα πρέπει επίσης να στοχεύουν σε υψηλότερες- όπως είναι η προσοχή. »
Το τεχνητό μάτι, γνωστό ως αμβλυωπία, είναι μια απώλεια όρασης που προέρχεται από τον εγκέφαλο, συνήθως όταν ένα παιδί αναπτύσσει μια στροφή ματιών (strabismic τύπου) ή μια ουσιαστική διαφορά στο διαθλαστικό σφάλμα μεταξύ των ματιών (anisometropic τύπου). Η άνιση εισροή προκαλεί τον εγκέφαλο να αγνοεί πληροφορίες από το ασθενέστερο μάτι κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Συμβατικά, οι επαγγελματίες του Eyecare αντιμετώπιζαν και τους διαφορετικούς τύπους τεμπέλη οφθαλμού, κυρίως επειδή οι οπτικές βλάβες που εμφανίστηκαν ήταν οι ίδιες.
Σε αυτή τη μελέτη η επικεφαλής ερευνήτρια, Amy Chow, και οι συνεργάτες της ζήτησαν από τους ασθενείς να δώσουν προσοχή σε ένα συγκεκριμένο σύνολο κουκίδων ανάμεσα σε μια ομάδα αποσπώντας την προσοχή κουκίδων, όλα κινούνται σε οθόνη υπολογιστή. Ωστόσο, οι εντοπισμένες τελείες ήταν ορατές μόνο στο ένα μάτι (το πιο αδύναμο μάτι) ενώ οι αυτές που αποσπούσαν τις κουκκίδες ήταν ορατές μόνο στο άλλο μάτι (το ισχυρότερο μάτι).
Για τα άτομα με φυσιολογική όραση, καθώς και για τα άτομα με ανισοτροπική αμβλυωπία, που δείχνουν διαφορετικές εικόνες μεταξύ των δύο ματιών, δεν είχε σημασία. Και οι δύο ομάδες ήταν σε θέση να ξεπεράσουν τις παρεμβολές που αποσπούν την προσοχή και να παρακολουθήσουν επιτυχώς τις κουκκίδες. Οι ασθενείς με στραβιστική αμβλυωπία, από την άλλη πλευρά, δεν μπόρεσαν να κατευθύνουν την προσοχή τους στις τελείες στόχους όταν ήταν ορατές μόνο στο ασθενέστερο μάτι.
«Ένας από τους υποκείμενους λόγους για τους οποίους κάποιοι με τεμπέληδες μάτια έχουν κακή όραση καταλήγουν στο πώς ο εγκέφαλος καταστέλλει ένα μάτι», δήλωσε ο Chow, Ph.D. φοιτητής της Σχολής Οπτομετρίας και Επιστήμης Όρασης στο Waterloo. «Το φτωχότερο βλέμμα είναι ανοιχτό, ο αμφιβληστροειδής είναι υγιής και στέλνει πληροφορίες στον εγκέφαλο, όμως αυτές οι πληροφορίες δεν φτάνουν στη συνείδηση καθώς ο εγκέφαλος επιλέγει να μην το χρησιμοποιήσει». Περίπου τριάντα πέντε χιλιάδες Καναδοί – ένα τοις εκατό του πληθυσμού – έχουν στραβιστική αμβλυωπία. Η κατάσταση μπορεί να διορθωθεί στην παιδική ηλικία, αλλά η αποτελεσματικότητα της θεραπείας μπορεί να είναι πολύ μεταβλητή. Αυτά τα ευρήματα είναι ένα βήμα για την ανάπτυξη καλύτερων θεραπειών των τεμπέλικων ματιών.
Η μελέτη τους, το Dichoptic Attentive Motion Tracking, που είναι προσανατολισμένη προς το μη αμβλυωπικό μάτι στη στραβιστική αμυλωπία, εμφανίζεται αυτό το μήνα σε ένα ειδικό τεύχος του περιοδικού Investigative Ophthalmology and Visual Science .