Ο σπουδαίος μας στιχουργός και ποιητής, Λευτέρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 14 Νοεμβρίου 1935.
Το 1969 στην ταινία «Η νεράιδα και το παλικάρι», η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ερμηνεύει ένα πολύ τρυφερό τραγούδι με τίτλο «Νανούρισμα» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική Μάνου Λοΐζου.
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος διηγείται την ιστορία πίσω από το συγκεκριμένο τραγούδι:
«Ήταν καλοκαίρι, μου τηλεφώνησε η Βουγιουκλάκη και μου ζήτησε να της γράψω ένα νανούρισμα για μια ταινία.
“Θέλω να είναι απαλό, τρυφερό, σχεδόν ερωτικό”, μου είπε και πρόσθεσε, “ποιος θα γράψει τη μουσική;”. “Ο Λοΐζος”, απάντησα ακαριαία. “Εντάξει, ο Λοΐζος“, συμφώνησε η Αλίκη, “αλλά το τραγούδι το βιάζομαι“.
Τηλεφώνησα στον Λοΐζο για τη δουλειά και αμέσως έφυγα με την οικογένειά μου για διακοπές στη Σαντορίνη. Είχαμε κλείσει ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο μακριά από τη θάλασσα.
Την άλλη μέρα το πρωί, με το μυαλό μου κολλημένο στην ανειλημμένη υποχρέωση με το Νανούρισμα, κατέβηκα για να πιώ έναν καφέ και να γράψω. Βρήκα ένα τραπεζάκι, έβγαλα τα χαρτιά και τα μολύβια μου και άρχισα να σκέφτομαι τι θα γράψω. Στο μεταξύ άδειαζαν τα τραπεζάκια γύρω μου, το ένα μετά το άλλο. Στο ξενοδοχείο υπήρχε μόνο ένας σερβιτόρος και αυτός ηλικιωμένος και κουτσός. Έτσι, μέλια και γάλα έμεναν πάνω στα τραπεζάκια.
Πριν προλάβω να πιώ δυο γουλιές καφέ και να ανάψω ένα τσιγάρο για να κατέβει η έμπνευση, η τραπεζαρία είχε γεμίσει μύγες. Σμήνη έκαναν κάθετες εφορμήσεις στο μέλι, στο γάλα, στα μελωμένα ψίχουλα. Από τη λαιμαργία τους μερικές την έπεφταν και στο δικό μου τραπέζι, ελπίζοντας ότι θα βρουν κάτι παραπανίσιο να φάνε.
Με το μισό μου μυαλό στις μύγες και με το μισό στη Βουγιουκλάκη και στο Νανούρισμα που μου είχε παραγγείλει, και το βιαζόταν κιόλας, προσπάθησα να γράψω κανένα στίχο, αλλά εις μάτην. Οπότε, σκέφτηκα το γιο μου. Τον Νότη. Που κοιμόταν τον αθώο ύπνο του, 8 ετών ήταν, σε έναν όροφο πιο πάνω. Τον σκέφτηκα να φοράει το παντελονάκι του, ένα φανελάκι, ένα καουπόικο καπέλο και να έχει στα χέρια του δυο πιστόλια. Είχα βγάλει φωτογραφίες με τον καουμπόι γιο μου στην ταράτσα του σπιτιού μας.
Και αμέσως άρχισαν να κυλάνε οι στίχοι στο χαρτί χωρίς να τους ενοχλούν οι μύγες…
Θα κεντήσω πάνω στου αλόγου σου τη σέλλα | με διαμαντόπετρες σωρό | του φεγγαριού το πήγαιν’ έλα | στο πελαγίσιο το νερό | Αγόρι μου, αγόρι μου | αγόρι μου να σε χαρώ…
Τελείωσα το τραγούδι, τηλεφώνησα στο Λοΐζο και στη Βουγιουκλάκη και ο Μάνος, παρότι πολύ αργός στα γραψίματά του, μελοποίησε το κομμάτι σε δύο μέρες».
O πολυγραφότατος στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος, έχει γράψει πάνω από 1.200 τραγούδια.