Ενώ εσύ μου φώναζες: Πολλές φορές σαν γονείς, ξεχνάμε ότι έχουμε απέναντί μας ένα παιδί που το μόνο που θέλει είναι αγάπη από εμάς
Τα οικονομικά προβλήματα, τα νεύρα της δουλειάς και το άγχος της επιβίωσης μας κάνει να ξεχνάμε το πιο σημαντικό πράγμα στο κόσμο.
Ποιο είναι αυτό; Ο τρόπος μας και η συμπεριφορά μας απέναντι στο παιδί μας.
Διαβάστε το συγκλονιστικό κείμενο της Κατερίνας Μάλλιου.
Ενώ εσύ μoυ φώναζες:
- μου μάθαινες να σε φοβάμαι…
- τραυμάτιζες την αυτοπεποίθηση μου…
- μου μάθαινες ότι δεν είχα αξιοπρέπεια επειδή ήμουν μικρός…
- μου μάθαινες να μην τολμάω, να μη δοκιμάζω, να μην προσπαθώ να ανακαλύπτω, να μην παίρνω πρωτοβουλίες, για να μη θυμώνεις…
- με έκανες να νιώθω ασήμαντος και αδύναμος…
- μου έδειχνες ότι δεν μπορούσα να σε εμπιστεύομαι…
- μου μάθαινες ότι δεν μπορούσα να σου μιλήσω αν είχα κάποιο πρόβλημα ή κάποιος μου έκανε κακό, γιατί φοβόμουν πώς θα αντιδρούσες…
- μου μάθαινες ότι όταν αγαπάμε κάποιον, έχουμε δικαίωμα να του φερόμαστε άσχημα…
- η φωνή σου δεν με άφηνε να σκεφτώ τα λόγια σου…
- ίδρωνα, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, το στομάχι και τα αυτιά μου πονούσαν…
- θύμωνα που δεν νοιαζόσουν για αυτά που ήθελα να σου πω…
- αναρωτιόμουν που πήγε ο μπαμπάς μου…
- μου μάθαινες να φωνάζω κι εγώ…
- ήμουν μόνος μου…
- σκεφτόμουν ότι δεν μ” αγαπάς πια…
- μου μάθαινες ότι επιτρέπεται να φέρομαι άσχημα σε κάποιον πιο αδύναμο από μένα…
- μου μάθαινες πώς να φερθώ στα παιδιά μου όταν μεγαλώσω…
- δεν φανταζόσουν τον αγώνα που πρέπει να δώσω τώρα που μεγάλωσα, για να μη γίνω σαν εσένα…