Αρκάς: Ο διάσημος σκιτσογράφος είναι γνωστό πως μέσα από την πένα του εκφράζει τις σκέψεις του και την τοποθέτησή του είτε ο κόσμος τις αποδέχεται, είτε όχι. Στο σημερινό σκίτσο επιρρίπτει ευθύνη και στο Ισραήλ για το αιματοκύλισμα ενώ τα σχόλια πέφτουν «βροχή».
Για 70 ολόκληρα χρόνια, Ισραήλ και Παλαιστίνη βρίσκονται σε έναν συνεχή και αιματηρό «πόλεμο», με το Μεσανατολικό να αποσταθεροποιεί ολόκληρη την περιοχή, τις Αραβικές χώρες να είναι ορκισμένοι εχθροί του Ισραήλ και γενιές Παλαιστινίων να γεννιούνται και να πεθαίνουν πριν καλά καλά ενηλικιωθούν.
Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν όταν το κράτος του Ισραήλ εγκαταστάθηκε σε εδάφη της Παλαιστίνης, που ήρθαν στα χέρια της Βρετανίας μετά την ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α′ Παγκόσμιο Πόλεμο, αφήνοντας τους Παλαιστινίους χωρίς πατρίδα.
Η γη κατοικείτο μέχρι τότε κυρίως από Άραβες και μια μικρή εβραϊκή μεινότητα πάνω στην οποία δημιουργήθηκε το κράτος του Ισραήλ.
Ο ιδρυτής του Ισραήλ, Ντέιβιντ Μπεν-Γκουριόν, ανακήρυξε το σύγχρονο Κράτος του Ισραήλ στις 14 Μαΐου 1948, δημιουργώντας ένα ασφαλές καταφύγιο για τους Εβραίους που κατάφεραν να επιζήσουν από τις ναζιστικές διώξεις του Β′ Παγκόσμιου Πολέμου αναζητώντας μια πατρίδα στη γη που είχαν δεσμούς οι πρόγονοί τους.
Οι Παλαιστίνιοι θρηνούν, από εκείνη την ημέρα, τη δημιουργία του Ισραήλ ως «Nakba», ή καταστροφή, που είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνσή τους από τα ιερά τους εδάφη, διαμελίζοντας τους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να έχουν τη δική τους πατρίδα.
Στον πόλεμο που ακολούθησε, περίπου 700.000 Παλαιστίνιοι, ο μισός αραβικός πληθυσμός της Παλαιστίνης που τελούσε υπό βρετανική κυριαρχία έως τότε, διέφυγαν ή εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους.
Κατέληξαν ως πρόσφυγες στην Ιορδανία, τον Λίβανο, τη Συρία, τη Γάζα, τη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ και μέχρι σήμερα, η επιστροφή τους στα παλαιστινιακά εδάφη είναι ένα ακόμη αγκάθι μεταξύ των δύο πλευρών.
Το Ισραήλ, στενός σύμμαχος των ΗΠΑ, αμφισβητεί τον ισχυρισμό ότι έδιωξε τους Παλαιστίνιους από τα σπίτια τους και επισημαίνει ότι δέχθηκε επίθεση από πέντε αραβικά κράτη την επόμενη μέρα μετά τη δημιουργία του κράτους του.
Τα σύμφωνα ανακωχής σταμάτησαν τις μάχες το 1949, χωρίς ουσιαστική ειρήνη. Οι Παλαιστίνιοι που παρέμειναν στον πόλεμο σήμερα αποτελούν την αραβική ισραηλινή κοινότητα, η οποία αποτελεί περίπου το 20% του πληθυσμού του Ισραήλ.
Τα αγκάθια μιας ειρηνευτικής συμφωνίας
Η λύση δύο κρατών, οι ισραηλινοί εποικισμοί, το καθεστώς της Ιερουσαλήμ και οι πρόσφυγες βρίσκονται στον πυρήνα της διαμάχης των δύο πλευρών μέχρι σήμερα.
Λύση δύο κρατών
Είναι μια συμφωνία που θα δημιουργούσε ένα κράτος για τους Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας δίπλα στο Ισραήλ, αλλά απορρίπτεται από την Χαμάς που ορκίζεται να καταστρέψει το Ισραήλ.
Από την πλευρά του το Ισραήλ ζητά την πλήρη αποστρατικοποίηση του όποιου παλαιστινιακού κράτους ώστε να μην απειλεί την ασφάλεια του.
Εποικισμοί
Οι περισσότερες χώρες θεωρούν τους εβραϊκούς οικισμούς που χτίστηκαν σε εδάφη που κατέλαβε το Ισραήλ το 1967 ως παράνομους. Το Ισραήλ το αμφισβητεί αυτό και αναφέρει ιστορικούς και βιβλικούς δεσμούς με τη γη. Η συνεχιζόμενη επέκτασή τους είναι ένα από τα πιο επίμαχα ζητήματα μεταξύ του Ισραήλ, των Παλαιστινίων και της διεθνούς κοινότητας.
Ιερουσαλήμ
Οι Παλαιστίνιοι θέλουν η Ανατολική Ιερουσαλήμ, η οποία περιλαμβάνει χώρους ιερούς για Μουσουλμάνους, Εβραίους και Χριστιανούς, να είναι η πρωτεύουσα του κράτους τους. Το Ισραήλ λέει ότι η Ιερουσαλήμ πρέπει να παραμείνει η «αδιαίρετη και αιώνια» πρωτεύουσά του.
Η διεκδίκηση του Ισραήλ στο ανατολικό τμήμα της Ιερουσαλήμ δεν αναγνωρίζεται διεθνώς. Ο Τραμπ αναγνώρισε το 2018 την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ -χωρίς να διευκρινίσει την έκταση της δικαιοδοσίας του στην επίμαχη πόλη- και μετέφερε εκεί την πρεσβεία των ΗΠΑ.
Πρόσφυγες
Σήμερα περίπου 5,6 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι πρόσφυγες – κυρίως απόγονοι εκείνων που έφυγαν το 1948 – ζουν στην Ιορδανία, τον Λίβανο, τη Συρία, την κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη και τη Γάζα.
Περίπου οι μισοί από τους καταγεγραμμένους πρόσφυγες παραμένουν απάτριδες, σύμφωνα με το παλαιστινιακό υπουργείο Εξωτερικών, πολλοί από τους οποίους ζουν σε πολυπληθείς καταυλισμούς.
Οι Παλαιστίνιοι απαιτούν εδώ και καιρό να επιτραπεί στους πρόσφυγες να επιστρέψουν, μαζί με τα εκατομμύρια των απογόνων τους. Το Ισραήλ λέει ότι οποιαδήποτε επανεγκατάσταση Παλαιστινίων προσφύγων πρέπει να γίνει εκτός των συνόρων του.
Ποιος είναι ο σκιτσογράφος Αρκάς
Ο Αρκάς είναι Έλληνας σκιτσογράφος και συγγραφέας. Ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 δημοσιεύοντας τη σειρά Ο Κόκκορας στο περιοδικό Βαβέλ και στη συνέχεια στο Παρά Πέντε και στο Μικρό Παρά Πέντε. Το έργο του αποτελείται κυρίως από σειρές με συγκεκριμένο θέμα – πρωταγωνιστές που δημοσιεύονται σε περιοδικά και εφημερίδες και συγκεντρώνονται στη συνέχεια σε άλμπουμ. Από τα έργα του ο Ισοβίτης έχει γίνει σειρά με μαριονέτες για την ελληνική τηλεόραση από τον Μάνθο Σαντοριναίο. Δουλειές του έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, πορτογαλικά, πολωνικά, ρουμανικά, σέρβικα και βουλγάρικα), ενώ έχει γράψει και θεατρικά έργα.
Το πραγματικό ονοματεπώνυμο του εν λόγω συγγραφέα είναι άγνωστο, καθώς ο ίδιος δεν το έχει αποκαλύψει, ενώ τα ονόματα Αντώνης Ευδαίμων και Γεράσιμος Σπανοδημήτρης που έχει χρησιμοποιήσει σε έργα του, θεωρούνται ψευδώνυμα. Επίσης, έχει προταθεί το όνομα Άρης Καστρινός (απ’ όπου υποτιθέμενα προέρχεται και το ΑΡ-ΚΑΣ).
Κατά καιρούς ασκήθηκε κριτική στο έργο του, κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά) από τον πολιτικό χώρο της Αριστεράς. Οι επικρίσεις αφορούν κυρίως ορισμένα σκίτσα του που κατηγορήθηκαν ότι είναι μισογυνικά και “χοντροφοβικά”. Τον Ιούλιο του 2019 η σελίδα του στο Facebook, σύμφωνα με τον ίδιο, απενεργοποιήθηκε για διάστημα μίας εβδομάδας λόγω συνεχών αναφορών από χρήστες που κατηγόρησαν τις αναρτήσεις του.
Αρκάς: ΜΜΕ & αρθρογράφοι έχουν εστιάσει στις πολιτικές του πεποιθήσεις
Ο ίδιος ο Αρκάς, καθώς και ΜΜΕ και αρθρογράφοι, χαρακτήρισαν τις επικρίσεις απόπειρα λογοκρισίας, ενώ υποστήριξαν ότι η σάτιρα του Αρκά στοχεύει το φαινόμενο της πολιτικής ορθότητας, επειδή το θεωρεί επικίνδυνο και ικανό να απειλήσει κατοχυρωμένα δημοκρατικά δικαιώματα και την ελευθερία του λόγου.
Λόγω της αλλαγής του περιεχομένου και των πολιτικών μηνυμάτων των έργων του ανά τα χρόνια καθώς και της ανωνυμίας του ορισμένοι εικάζουν πως ο αυθεντικός Αρκάς έχει πεθάνει και πλέον τα υποτιθέμενα έργα του δημιουργούνται από τρίτους.