Φαίνεται πως η παρακμή /σήψη λαμβάνει ανεξέλεγκτες, παγκόσμιες διαστάσεις.
Η ηθική ελλειμματικότητα, η υλοκρατία, η απαξία -όχι μόνον των αρχών και αξιών – αλλά και της ίδιας της ανθρώπινης ζωής, επικρατούν.
του Κώστα Δημ. Χρονόπουλου (Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
Οι κοινωνίες, τα κράτη, η ανθρωπότητα μοιάζει ανήμπορη να αντιδράσει! Δίνει εικόνα μιθριδατισμού, ευνουχισμού, απάθειας, παραίτησης, αδυναμίας στάθμισης κινδύνων.
Δημιουργείται γόνιμο έδαφος “άνθησης” καιροσκόπων, αδίστακτων αιμοσταγών παρανοϊκών ηγετών που επιμένουν να αιματοκυλίσουν τόσο ξένους λαούς, όσο και τον δικό τους.
Θεωρώ πως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της εποχής μας αποτελεί ο σαλταρισμένος Τούρκος Πρόεδρος.
Προδήλως πάσχει από εντονότατη λ υ κ α ν θ ρ ω π ί α.
Περιφέρεται αγριωπός και αδέσποτος, επιδιώκοντας να δεσπόσει στον δύσμοιρο λαό του, αλλά και να φοβίσει τους γείτονες του. Κυρίως τους Έλληνες.
Ασφαλώς και θα μπορούσε να εκληφθεί ως γραφικός. Ή ως “σκύλος που γαβγίζει και δεν δαγκώνει”.
Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο “σκύλος/γκρίζος λύκος” μοιάζει λυσσασμένος, σφόδρα επικίνδυνος.
Δείτε προσεκτικά τις κινήσεις του: Εξοπλίζεται άραγε σαν αστακός, για… εορταστικές παρελάσεις;
Παλαιότερα -τότε που όλοι σχεδόν ανησυχούσαν ιδιαίτερα -έγραφα καθησυχαστικά: “Μην πανικοβάλλεστε, επί του παρόντος απειλεί και μόνον. Όταν όμως θα νιώσει πολύ δυνατός, τότε θα προχωρήσει στην υλοποίηση των σχεδίων του”.
Ο σκοπός που χαράσσω ετούτες τις γραμμές δεν είναι να λειτουργήσω ως ψυχαναλυτής του. Αλλά, ως απλός αναλυτής, που απορεί με την απάθεια της Διεθνούς Κοινότητας.
Γιατί δεν του τραβά το αυτί; Γιατί δεν φρενάρει την φρενήρη κούρσα των εξοπλισμών και απειλών εκείνου, ο οποίος αποτελεί εν δυνάμει βόμβα έτοιμη να εκραγεί;
Τι περιμένουν οι…”φίλοι, σύμμαχοι, σώφρονες” ταγοί των χωρών οι οποίες έχουν την ισχύ να τον περιμαζέψουν;
Με απύλωτο στόμα, υλακές, ουρλιαχτά και… ασύνορη, ασυμμάζευτη καρδιά, καταργεί τα σύνορα (… των άλλων).
Έχασε τον προσανατολισμό του. Πρόσφατα (κατ’ απαίτηση της καρδίας του) μίλησε για σύνορα μέχρι την Βιέννη!!!
Τι άραγε καρτερούν οι πυγμαίοι Δυτικοί ηγετίσκοι; Να τον δουν -όπως κάποτε- στη Βιέννη και τότε να δράσουν;
“Μωραίνει Κύριος ους Αλλάχ βούλεται απολέσαι“.
ΥΓ Ατύχησε ο κος Πρωθυπουργός που του απάντησε με -αναντίστοιχους – στίχους του Μπρέχτ.
Σφάλλουν οι Υπουργοί και λοιποί Αξιωματούχοι με το να απαντούν στον Σουλτανίσκο. Παίζουν το παιχνίδι του.
Αρκούν μόνον τρείς λέξεις: “Μολών Λαβέ Θρασύδειλε“!