Αληθινή ιστορία αναγνώστριας που είχε μια ερωτική εμπειρία ζωής με γυναίκα, να το ομολογήσει στον σύζυγο ή να το θάψει για πάντα;
Η πρώτη μου εμπειρία με γυναίκα ήταν στα 16 μου, με μια φίλη από το φροντιστήριο. Είχα σχέση με ένα αγόρι τότε, δεν είχαμε ολοκληρώσει, αλλά έπαιζαν φιλιά, χουφτώματα και άλλα συναφή, αλλά ποτέ ολοκληρωμένη επαφή. Με αυτή τη φίλη είχαμε βρεθεί και σ’ ένα πάρτι που είχε διοργανώσει το φροντιστήριό μας.
Είχε φέρει μαζί της βότκα κρυφά από το σπίτι και σε κάποια στιγμή βρεθήκαμε να την πίνουμε μόνες μας, στον πίσω κήπο του ξενοδοχείου που γινόταν το πάρτι. Λίγο το ποτό, λίγο η ένταση της στιγμής, βρεθήκαμε να φιλιόμαστε και να χαϊδεύουμε η μία την άλλη και ειλικρινά, το θυμάμαι λες και ήταν χθες.
Τέτοιο ηλεκτρισμό δεν είχα ξανανιώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Δεν προχωρήσαμε πιο πολύ ούτε το επαναλάβαμε. Αλλά από εκείνη τη στιγμή ήταν λες και κάτι άλλαξε μέσα μου.
Τα χρόνια πέρασαν, 15 συγκεκριμένα, κι εγώ που προερχόμουν από μία πολύ συντηρητική οικογένεια αποφάσισα να θάψω αυτό το κομμάτι μου και να προχωρήσω κανονικά σε γάμο με άντρα, με τον οποίο έχουμε και ένα παιδί.
Ένας συμβατικός γάμος, καλός κατά γενική ομολογία κι εγώ να ζω στη δική μου ψευδαίσθηση που έφτιαξα για τους άλλους. Μέχρι πρόσφατα που συνάντησα τυχαία τη φίλη εκείνη του φροντιστηρίου. Ψωνίζαμε στο ίδιο σουπερμάρκετ. Της μίλησα χωρίς να το πολυσκεφτώ. Της θύμισα ποια είμαι. Η χημεία ήταν εκεί, μετά από τόσα χρόνια. Ήταν εκεί!
Όλα όσα είχα θάψει τόσα χρόνια βγήκαν και πάλι στην επιφάνεια. Ήταν σαν ένα δυνατό χαστούκι που με ξύπνησε. Θέλω να μιλήσω στον άντρα μου. Να του πω την αλήθεια και να ελευθερωθώ από τη δυστυχία που βιώνω τόσα χρόνια.
Αλλά πώς θα το τολμήσω; Τι θα γίνει με το παιδί μου; Οι γονείς μου θα διαλυθούν. Δεν ξέρω αν αξίζει να τα διαλύσω όλα για να είμαι εγώ καλά…