«Διότι η Μαριάννα αφιέρωσε τη ζωή της στους σκοπούς που αγαπούσε, με αυτή τη μοναδική ικανότητα να ενώνει τις δυνάμεις γύρω της, ώστε να προχωρήσουν από κοινού», αναφέρει η Οντρέ Αζουλέ, γενική διευθύντρια της UNESCO για την Μαριάννα Βαρδινογιάννη.
Η Οντρέ Αζουλέ, γενική διευθύντρια της UNESCO και πρώην υπουργός Πολιτισμού της κυβέρνησης του Φρανσουά Ολάντ, υπήρξε πάντα μια στενή φίλη της Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Η ίδια περιέγραφε πάντα με τρυφερά λόγια και θαύμαζε το έργο της. Στη μεγάλη αίθουσα της UNESCO στις 16 Ιουνίου ήταν βασική ομιλήτρια της βραδιάς προς τιμήν της Μαριάννας Βαρδινογιάννη, ως πρέσβειρας Καλής Θελήσεως της UNESCO.
«Ο τόσο ξαφνικός χαμός της Μαριάννας Βαρδινογιάννη μας συγκλονίζει. Τα παιδιά, οι λαοί του κόσμου έχασαν μία ακαταπόνητη σύντροφο. Η UNESCO, η οργάνωση του ΟΗΕ για την εκπαίδευση, τις επιστήμες και τον πολιτισμό, μία συνοδοιπόρο σχεδόν 25 χρόνων κι εγώ, όπως και όλοι όσοι είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε μαζί της, μία προσωπική φίλη.
Την είδηση του θανάτου της κάνει ακόμα πιο σκληρή το γεγονός ότι πριν από μόλις έναν μήνα, η οικογένεια των πρεσβευτών Καλής Θέλησης της UNESCO, της οποίας υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία, συγκεντρώθηκε γύρω της, στο Παρίσι, στην έδρα της οργάνωσής μας. Αποτίσαμε την ημέρα εκείνη φόρο τιμής στη γυναίκα που βραβεύτηκε, το 2020, με το βραβείο του ΟΗΕ «Νέλσον Μαντέλα», το οποίο απονέμεται σε προσωπικότητες ως αναγνώριση της εξαιρετικής συμβολής τους στα Ηνωμένα Έθνη. Μία εξαιρετική συμβολή: να μία καλή σύνοψη, νομίζω, του έργου της Μαριάννας Βαρδινογιάννη.
Διότι η Μαριάννα αφιέρωσε τη ζωή της στους σκοπούς που αγαπούσε, με αυτή τη μοναδική ικανότητα να ενώνει τις δυνάμεις γύρω της, ώστε να προχωρήσουν από κοινού. Οι σκοποί αυτοί ήταν φυσικά η μάχη κατά του καρκίνου, και η στήριξη των ασθενών, των παιδιών, όλων όσοι είναι ευάλωτοι, απομονωμένοι, εγκαταλελειμμένοι. Τους υπηρέτησε με το ίδιο πάθος, την ίδια γενναιοδωρία, στο πλευρό της οργάνωσής μας, εκείνη που δήλωνε πως «το να εργάζεσαι για την UNESCO δεν είναι απλά ένα επάγγελμα, είναι μια αποστολή», αναφέρει η Οντρέ Αζουλέ.
Και προσθέτει: «Από κοινού, στηρίξαμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, αρχής γενομένης από το δικαίωμα στην εκπαίδευση, τη στέρηση του οποίου από τα παιδιά δεν ανεχόταν. Εργάσθηκε στο πλευρό μας ώστε να διασφαλίσει αυτή την πρόσβαση, μεταξύ άλλων και στη διάρκεια συγκρούσεων, όπως για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Για την προστασία, ακριβώς, των δικαιωμάτων όσων είδαν τον δρόμο της ζωής τους να καταστρέφεται δημιουργήσαμε, με δική της πρωτοβουλία, τις «Φιλόξενες Πόλεις για τους Πρόσφυγες», με αυτή την ιδέα πάντα της ένωσης των δυνάμεων, ώστε να διασφαλίσουμε πως οι κοινωνίες μας δεν αφήνουν κανέναν πίσω.
Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη μοιραζόταν επίσης με την UNESCO την πεποίθηση πως η κουλτούρα και η πολιτιστική κληρονομιά είναι οι πυλώνες κοινωνιών περισσότερο ανθρώπινων και βιώσιμων. Οι πυλώνες της χώρας της, που τόσο στήριξε τη διαφύλαξη και την ακτινοβολία τους, όπως και ολόκληρης της ανθρωπότητας. Η στήριξή της ήταν λοιπόν πολύτιμη ώστε να γιορτάσουμε, τον Νοέμβριο του 2020, στους Δελφούς, την 50ή επέτειο της Σύμβασης για την Παγκόσμια Κληρονομιά, και να επαναβεβαιώσουμε τη βούλησή μας να αξιοποιήσουμε καλύτερα την πολιτιστική πολυφωνία, όπως και να επανεξετάσουμε την προστασία της, απέναντι στις συγκρούσεις ή την κλιματική απορρύθμιση.
Κόρη της Ελλάδας, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη τέθηκε στην υπηρεσία του κόσμου. Αν σήμερα η απώλειά της είναι τεράστια, το ίδιο είναι και το κληροδότημά της. Εναπόκειται σε εμάς να συνεχίσουμε τους αγώνες της, ωθούμενοι από την ίδια φλόγα, αυτή την οποία προσέφερε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της, αυτή την οποία έφερε ως σημαία: Ελπίδα».