Στην Ευρώπη εκθέτουν τον αρχαίο πολιτισμό στα μουσεία, χωρίς μεταφράσεις στα ελληνικά!
Όσοι αγαπούν τα ταξίδια τους αρέσει να γνωρίζουν πολιτισμούς, κουλτούρες και να επισκέπτονται τα αξιοθέατα της κάθε πόλης, πηγαίνοντας στον πιο ασφαλή προορισμό που εγγυάται ότι θα τους δώσει την δυνατότητα για να πετύχουν τον σκοπό του ταξιδιού τους.
Σε πολλά από τα μουσεία της Ευρώπης, εκτός από τα αρχαιολογικά ευρήματα που αποτυπώνουν την ιστορία και τον πολιτισμό του κάθε μέρους ή της κάθε χώρας, βλέπει εύκολα κανείς και ορισμένα από τα σημαντικότερα κληροδοτήματα που έχει αφήσει ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός στον ευρωπαϊκό.
Το γιατί αυτά δεν βρίσκονται στα μουσεία της χώρας, αλλά σε μουσεία της Φλωρεντίας, του Λονδίνου, του Βερολίνου ή του Παρισιού, είναι ένα άλλο ζήτημα που χρειάζεται μεγάλη συζήτηση.
Από την στιγμή που καλώς ή κακώς οι χώρες αυτές εκθέτουν τον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία του, δεν θα έπρεπε να είχαν τουλάχιστον σε μετάφραση στην ελληνική γλώσσα, τα στοιχεία που αφορούν τα ευρήματα αυτά που έχουν κλέψει από την Ελλάδα;
Θα έπρεπε. Κι όμως Έλληνες (και ανάμεσα τους Πατρινοί) που έχουν αυτή τη μανία, να ταξιδεύουν από μέρος σε μέρος και να επισκέπτονται μουσεία, τονίζουν ότι σε κανένα από αυτά δεν έχουν συναντήσει κάποια μετάφραση στην ελληνική γλώσσα. Πουθενά. Ο Πατρινός Παναγιώτης Γεωργακόπουλος είναι ένας από αυτούς τους “μανιακούς”.
Πρόσφατα επισκέφτηκε το μουσείο στο Βερολίνο. Δεν υπήρχε καμία μετάφραση στην ελληνική γλώσσα, παρόλο που αρκετά εκθέματα που φιλοξενούνται εκεί προέρχονται από τον ελληνικό πολιτισμό. Το ίδιο στο Παρίσι, στην Ρώμη, στο Λονδίνο τα οποία είχε επισκεφθεί σε παλιότερους χρόνους. Ούτε εκεί υπήρχαν μεταφράσεις στην ελληνική γλώσσα.
Μέχρι και στα Βιετναμέζικα είδε μεταφράσεις
Ο Έλληνας επισκέπτης είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει αγγλικά για να μάθει την ιστορία του και τον πολιτισμό του. Και όμως στα ίδια μουσεία συνάντησε μεταφράσεις σε Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Κινέζικα, Ιαπωνικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Εβραϊκά, Αραβικά μέχρι και Βιετναμέζικα είδε. Ελληνικά, το είπαμε, πουθενά.
Στο Βερολίνο, σε ένα μουσείο που είναι γεμάτο από ευρήματα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, κυρίως από τις πόλεις της Μικράς Ασίας (βλέπε Πέργαμος) συνάντησε για ακόμα μια φορά αυτή την κατάσταση και βγήκε από τα ρούχα του. Ρώτησε τους υπευθύνους για ποιο λόγο γίνεται αυτή η αδικία. Η απάντηση που έλαβε ξέρετε ποια ήταν;
Είναι θέμα υπουργείου Πολιτισμού του ελληνικού κράτος. Το υπουργείο λοιπόν δεν έχει φροντίσει για τα αυτονόητα, να κάνει ένα αίτημα στους ομολόγους του ή στα ίδια τα μουσεία για να μπουν οι μεταφράσεις των ελληνικών εκθεμάτων στην ελληνική γλώσσα.
Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε μάλλον καλώς, μένουν όλα αυτά τα ευρήματα σε ξένα χέρια. Γιατί δείχνει την εκτίμηση που έχουμε ως κράτος στον πολιτισμό μας, στην αρχαία κληρονομία μας, στο παρελθόν μας και κατά επέκταση και στο μέλλον μας ως χώρα και ως λαός. Εκεί στο υπουργείο, τι λένε για όλα αυτά;