Μια καθηγήτρια Λυκείου στην Ιταλία απολύθηκε γιατί απουσίαζε για 20 από τα 24 χρόνια υπηρεσίας της σε σχολεία κοντά στη Βενετία
Η Cinzia Paolina De Lio παύθηκε από τα καθήκοντά της το 2017 αφού επανεμφανίστηκε για τέσσερις μήνες, με αποτέλεσμα να γίνουν καταγγελίες στους αρμόδιους.
Σύμφωνα με το BBC, το ανώτατο δικαστήριο της Ιταλίας επιβεβαίωσε την απόλυση μετά από δικαστική διαμάχη, λέγοντας ότι οι απουσίες της έδειχναν «μόνιμη και απόλυτη ανικανότητα». Η De Lio καταδίκασε την απόφαση και υποσχέθηκε να βγει η αλήθεια στην επιφάνεια.
Η καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με ειδίκευση στην Ιστορία και τη Φιλοσοφία, ισχυρίστηκε ότι κατέχει έγγραφα που πιστοποιούν ότι έλειπε νόμιμα, όμως όταν η εφημερίδα Repubblica ήρθε σε επαφή μαζί της, η εκπαιδευτικός απάντησε: «Λυπάμαι, αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην παραλία».
«Θα ανακατασκευάσω την αλήθεια των γεγονότων αυτής της απολύτως μοναδικής και σουρεαλιστικής ιστορίας», είπε και πρόσθεσε: «Δεν απαντώ σε ερωτήσεις δημοσιογράφων που ξεπετάγονται γύρω μου και οι οποίες δεν θα ανταποκρίνονταν στην αλήθεια της ιστορίας μου».
Η De Lio αποκαταστάθηκε στην υπηρεσία της το 2018 μετά από απόφαση δικαστή στη Βενετία, αλλά το υπουργείο Παιδείας άσκησε έφεση κατά της απόφασης και αυτή ανατράπηκε από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο την περασμένη εβδομάδα.
Εκτός τάξης για 20 από τα 24 χρόνια που δίδασκε
Το υπουργείο υποστήριξε ότι η εκπαιδευτικός είχε μείνει εκτός τάξης για 20 από τα 24 έτη υπηρεσίας της. Τα πρώτα 10 χρόνια απουσίαζε εντελώς, ενώ οι απουσίες της τα υπόλοιπα 14 χρόνια αποδόθηκαν σε ασθένεια, προσωπικούς ή οικογενειακούς λόγους.
Το δικαστήριο άκουσε ότι κατά την τετράμηνη περίοδο που δίδασκε στην Chioggia, κοντά στη Βενετία, το 2015, οι μαθητές παραπονέθηκαν για την έλλειψη προετοιμασίας της, το ότι δεν είχε καν βιβλία και τον «τυχαίο και αυτοσχέδιο» τρόπο βαθμολόγησης.
Επιθεώρηση στο σχολείο διαπίστωσε ότι ήταν «απροετοίμαστη» και «απρόσεκτη» και οι μαθητές αρνούνταν να συμμετάσχουν στα μαθήματά της, καθώς αποσπούσε την προσοχή της από το τηλέφωνό της. Η απόλυσή της το 2017 μετατράπηκε σε δικαστική μάχη, περνώντας από έφεση και αντέφεση, πριν φτάσει τελικά στο ανώτατο δικαστήριο.
Η υπεράσπισή της πρόβαλε το επιχείρημα της «ελευθερία της διδασκαλίας», όμως απορρίφθηκε από το δικαστήριο, το οποίο υποστήριξε ότι ήταν ευθύνη του καθηγητή να εγγυάται το δικαίωμα των μαθητών να σπουδάζουν.
Περιγράφοντας τον εαυτό της τώρα ως ανεξάρτητη δημοσιογράφο, δήλωσε στα ιταλικά μέσα ενημέρωσης ότι είχε έγγραφα που διέψευδαν τον ισχυρισμό ότι απουσίαζε επί 20 χρόνια.
Το υπουργείο Παιδείας δήλωσε από την πλευρά του ότι «θα προσπαθεί όλο και περισσότερο να διασφαλίζει ότι η δραστηριότητα της διδασκαλίας ασκείται με επαρκή επαγγελματισμό».
«Δεν είχε βιβλία και έβαζε τυχαίους βαθμούς»
«Ήταν καθηγήτρια φιλοσοφίας στο τρίτο έτος του λυκείου μου, αλλά δεν θα την έχω δει πάνω από δέκα φορές», θυμάται η Francesca B., φοιτήτρια πανεπιστημίου πλέον, μιλώντας στη Repubblica.
«Ήταν ήδη στο διδακτικό προσωπικό του σχολείου μου, αλλά ήρθε να διδάξει στην τάξη μου στο τρίτο έτος. Ποτέ δεν είχε συνέχεια: ερχόταν λίγες μέρες και μετά έπαιρνε μεγάλες περιόδους αναρρωτικής άδειας. Αλλάζαμε αρκετούς αναπληρωτές ή, κατά καιρούς, μας άφηναν να φύγουμε νωρίτερα από το σχολείο», αναφέρει ακόμα η φοιτήτρια.
«Ήμασταν έφηβοι και δεν μας έκαναν πολλές ερωτήσεις, αλλά όταν ρωτήσαμε τους άλλους δασκάλους, μας είπαν ότι έστελνε πιστοποιητικά ασθενείας και έμενε στο σπίτι για λόγους υγείας», λέει ακόμα η Francesca.
«Δεν ακολούθησε ποτέ το πρόγραμμα σπουδών, δεν εξήγησε, δεν είχε καν βιβλία. Περνούσε τις ώρες του μαθήματος μιλώντας για τα δικαστήρια που την καταδίωκαν γιατί την είχαν βάλει στο μάτι, αλλά εκείνη επέμενε ότι θα κυνηγούσε την αλήθεια της», αναφέρει η φοιτήτρια και συμπληρώνει.
«Ποτέ δεν δημιούργησε σχέση μαζί μας, δεν είχε καν τον χρόνο, τόσο πολύ που συχνά έκανε λάθος στα ονόματά μας γιατί δεν μας ήξερε καν. Μετά μας έβαζε τυχαίους βαθμούς, οι λίγες ερωτήσεις που παίρναμε ήταν τυχαίες: δεν μας εξηγούσε κανέναν από τους συγγραφείς της φιλοσοφίας, αλλά ως δια μαγείας όλοι μας παίρναμε 9 και 10. Υποθέτω ότι ένιωθε ότι έφταιγε και προσπάθησε να προστατεύσει τον εαυτό της με αυτόν τον τρόπο».