Ακόμη και αν δεν το παραδεχόμαστε, οι περισσότερες γυναίκες γνωρίζουμε ότι οι όροι, με τους οποίους μπαίνουμε σε μία σχέση, έχουν αλλάξει. Ναι, έχουμε γίνει πιο επιλεκτικές, ναι, ζητάμε πολλά, αλλά – ναι! – έχουν αλλάξει και οι κανόνες του ερωτικού «παιχνιδιού» και οι συνθήκες γύρω μας. (Ναι, πολλές φορές ο «άλλος» δεν ξέρει τι θέλει και εμείς χάνουμε χρόνο προσπαθώντας να το εντοπίσουμε…).
Και πάλι, όμως, υπάρχουν περίοδοι στη ζωή μας – που μας φαίνονται ατέλειωτες και – που περνάμε μόνες μας. Βγαίνουμε, διασκεδάζουμε, βλέπουμε τις φίλες μας να βρίσκουν νέους συντρόφους και εμείς να νιώθουμε ότι μένουμε «πίσω», ότι «κλεινόμαστε», ότι κάπου «υστερούμε». Και όσο μεγαλύτερη η περίοδος της μοναξιάς, τόσο να μας κατακλύζει μία σιγουριά ότι ποτέ δεν θα βρούμε αυτό που ψάχνουμε και ότι κάθε μέρα, χάνουμε ευκαιρίες που δεν θα γυρίσουν ποτέ.
Μέχρι εδώ καλά. Το έχουμε νιώθει σχεδόν όλες, το έχουμε ζήσει οι περισσότερες, έχουμε σκεφτεί τι μπορεί να κάνουμε λάθος και στο τέλος της βραδιάς καταλήγουμε πάλι… single, είναι κάτι αν είσαι εντάξει με τον εαυτό σου, τα συναισθήματα και τα δικά σου «θέλω», το έχεις βιώσει, τουλάχιστον, μία φορά.
Τι γίνεται, όμως, όταν αυτή η κατάσταση επαναλαμβάνεται; Πότε πρέπει – στ’ αλήθεια – να ανησυχήσεις που είσαι μόνη;
Οι αιώνιες «ανησυχίες» της μαμάς σου (που θέλει να δει εγγόνια) δεν είναι κριτήριο. Επίσης, οι «συμβουλές» των φιλενάδων σου (που θέλουν να σε δουν πραγματικά ευτυχισμένη), επίσης δεν πιάνονται.
Το «τι φταίει;», αν υποθέσουμε ότι κάτι φταίει, είναι κάτι που από τη μία το εντοπίζεις εσύ και από την άλλη είναι αξιόπιστο, όταν προσδιορίζεται, όχι μόνο από τις σχέσεις σου με το άλλο φύλο, αλλά από τις ευρύτερες κοινωνικές και φιλικές σου σχέσεις.
Μπορείς, λοιπόν, να ανησυχήσεις σοβαρά για το relationship status σου, αν:
– Όλοι οι «πρώην» σύντροφοι σου, σου επισήμαιναν τα ίδια λάθη. Αν υπήρξαν περισσότεροι από δύο άντρες στη ζωή σου, οι οποίοι πριν αποφασίσουν να διακόψουν μαζί σου, σου είχαν επισημάνει τα ίδια πράγματα, τώρα είναι η ώρα να ξαναθυμηθείς τα λόγια τους πριν τον… αποχαιρετισμό. Μήπως, όντως, ήσουν πιεστική και κτητική; Μήπως φρόντιζες να υπογραμμίζεις τα μειονεκτήματα σου σε σημείο που η συμβίωση γινόταν αφόρητη; Ρίξε μία ματιά στο παρελθόν σου και προσπάθησε να δεις από απόσταση τη συμπεριφορά σου. Όσο κι αν αυτή είναι μια διαδικασία που σε πληγώνει, ίσως πρέπει να το κάνεις, για να λύσεις το πρόβλημα. Αν όλες σου οι σχέσεις τελείωσαν στον ίδιο «παρονομαστή» ή πάνω κάτω με τον ίδιο τρόπο, μήπως ήρθε η ώρα να διορθώσεις ή να τιθασεύσεις εκείνο το χαρακτηριστικό σου που σε κρατάει μακριά από μία υγιή σχέση;
– Οι φίλοι σου, είτε διακριτικά είτε πιο έντονα αποφεύγουν να σου συστήσουν κάποιον. Ή να σε εντάξουν – για τα καλά – στις δικές τους παρέες. Αυτή, είναι ίσως και η πιο σοβαρή ένδειξη για το ότι είσαι μόνη. Οι φίλοι είναι ο πιο καθαρός καθρέφτης μας. Αν σε έχουν «πολιτογραφήσει» ως «παράξενη», «ψιλομύτα» ή «ασύμβατη» με επίσης single φίλους τους, το θέμα είναι καθαρά στα χέρια σου. Ένας φίλος ποτέ δεν σου λέει ψέματα, όμως, είναι πολύ πιθανό να θέλει να κρατήσει τις ισορροπίες. Κάνε ένα σοβαρό τεστ και δοκίμασε να μιλήσεις μαζί τους για το πώς πραγματικά σε βλέπουν ως άνθρωπο. Ναι, αυτές είναι συζητήσεις που μπορεί να «πονέσουν» λίγο, αλλά βγάζουν ειλικρινές συμπέρασμα και πολύ συχνά μας βοηθάνε να «δούμε» καλύτερα τον εαυτό μας.
– Όλα τα «πρώτα ραντεβού» σου δεν έχουν καμία απολύτως συνέχεια. Βγαίνεις με κάποιον, περνάς καλά και μετά από δύο – τρεις συναντήσεις το τηλέφωνο σου, απλώς, δεν ξαναχτυπά. Ναι, συμβαίνει. Μια φορά. Δυο φορές. Τρεις και τέσσερις. Αν, όμως, το μοτίβο επαναλαμβάνεται και εσύ ξέρεις από τώρα την εξέλιξη, ήρθε η ώρα να ψάξεις, τι συμβαίνει και ο κόσμος (συγνώμη, κιόλας) τρέχει μακριά σου. Είσαι επιθετική; Μαγκωμένη; Ή υπερβολικά ενθουσιώδης; Ένας ενδεχόμενος «μπελάς»; Δεν είναι κακό. Όταν γνωρίζουμε κάποιον που μας αρέσει – και ειδικά αν έχουμε μείνει για καιρό «κλεισμένοι στο καβούκι» μας, συμπεριφερόμαστε περίεργα, χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Ωστόσο, μετά από μία – δύο «στραβοτιμονιές», αλλάζουμε πορεία. Στο επόμενο ραντεβού σου, άλλαξε «πλεύση». Βρες μια ενδιάμεση στάση και μείνε για λίγο εκεί. Και κυρίως: μην προεξοφλείς την εξέλιξη μίας γνωριμίας, επειδή οι τρεις (τέσσερις, πέντε) προηγούμενες δεν πήγαν καλά. Είναι ένα λάθος που το κάνουμε όλες (και όλοι) και μας πάει πίσω!
– Μπορεί να φταίν’ τα στέκια. Και ο κύκλος των ανθρώπων με τους οποίους συναναστρέφεσαι. Κοίτα, ακόμη κι αν τα κάνεις όλα σωστά, μπορεί να μην τα… κάνεις στα σωστά μέρη και με τον… σωστό κόσμο. Ας πούμε, πόσες πιθανότητες έχεις να γνωρίσεις κάποιον σε ένα μαγαζί στο οποίο συχνάζεις από την εποχή που ήσουν… μαθήτρια Γυμνασίου; Είστε όλοι φιλο-γνωστοί, η παρτίδα παίζεται εδώ και χρόνια με τον ίδιο τρόπο και οι «μοιρασιές» (που ήταν να γίνουν), έγιναν. Επίσης, πόσες πιθανότητες έχεις να γνωρίσεις κάποιον – και μάλιστα, έτσι, όπως τον θέλεις εσύ; – αν όλοι σου οι φίλοι είναι εδώ και καιρό ζευγάρια και οι παρέες τους είσαι εσύ και άλλες 10 φίλες και φίλοι που επίσης γνωρίζεστε (ενοχλητικά καλά); Άλλαξε στέκια εδώ και τώρα. Και τους φίλους σου κράτα τους κοντά, αλλά όχι τόσο κοντά, ώστε εσύ να καταλήγεις (πάλι) μόνη (ή ακόμη χειρότερα να κάνεις την baby sitter στα παιδιά των φίλων σου).
– Έχεις βάλει τον πήχη των απαιτήσεων σου στον Θεό! Εντάξει, ήρθε η ώρα να συνέρθεις. Όχι, σοβαρά πρέπει να συνέρθεις. Δεν είπε κανείς να κάνεις συμβιβασμούς. Ή να επιλέξεις έναν, κάποιον, οποιονδήποτε, απλώς για να έχεις ένα έξτρα καλάθι ρούχων για σιδέρωμα. Αλλά: τον πρίγκιπα με τα πολλά λεφτά, τους τέλειους τρόπους, την σούπερ δουλειά και τις συναρπαστικές γνωριμίες θα τον βρεις μόνο στις σαπουνόπερες. (Και ακόμη και εκεί ο «Μίστερ Τέλειος» θα έχει κάποιο πολύ σοβαρό κουσούρι). Εκείνο που ψάχνεις είναι έναν άνθρωπο, κοντά στα «θέλω» σου, με καλό χαρακτήρα και πραγματικά αισθήματα. Πάψε να κοιτάς με περιφρόνηση όλο τον κόσμο. Είναι μια καλή αρχή για να καταλάβεις γιατί και ο κόσμος σε αντιμετωπίζει με επιφύλαξη. Δεν είναι κακό να είσαι «δύσκολη». Κακό είναι να μην ξέρεις τι θέλεις!
– Έχεις πάψει να «φλερτάρεις» (και να σε «φλερτάρουν»). Φοβάσαι ότι θα σε χαρακτηρίσουν «κάπως», οπότε – και για να μην πουν ότι είσαι εκείνη που… «την πέφτεις» – κρατάς όλες σου τις σχέσεις σε απολύτως τυπικό επίπεδο. Ναι, αλλά έτσι δουλειά δεν γίνεται. Το «παιχνίδι» με το άλλο φύλο είναι κομμάτι της ζωής μας και εσύ το έχεις «κόψει» (και το έχεις πετάξει στον κάδο ανακύκλωσης)…
– Και κάτι τελευταίο, φαινομενικά «χαζούλικο», αλλά για τις ανθρώπινες σχέσεις, απόλυτα ουσιώδες: μήπως δεν χαμογελάς συχνά; Ξέρεις, οι άνθρωποι (άντρες και γυναίκες) έχουμε την τάση να ελκόμαστε από φωτεινά πρόσωπα, από ευχάριστους χαρακτήρες, από κόσμο που χαμογελάει, ακόμη κι όταν έχει προβλήματα. Κάποιος που έχει ένα πλατύ χαμόγελο για τους γύρω του, που ξέρει να βρίσκει την ομορφιά ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές, δεν είναι… χαζοχαρούμενος, όπως μπορεί να νομίζεις. (Μεταξύ μας, κι εσύ όταν είσαι σε «ζόρια», τέτοιους θέλεις δίπλα σου). Πώς περιμένεις να αλλάξει ο κόσμος γύρω σου, όταν εσύ δε λες να αλλάξεις διάθεση; Γίνε, λοιπόν, ένας από αυτούς, μη ζαρώνεις το μέτωπο σου, μη γκρινιάζεις χωρίς λόγο, βρες κάτι που σε κάνει να χαμογελάς και φέρνε το στο μυαλό σου, όταν είναι κόσμος γύρω σου! Θα δεις αποτέλεσμα από το πρώτο βράδυ (μεσημέρι, πρωί), που θα αποφασίσεις ότι ήρθε η ώρα να μη μείνεις άλλο μόνη!
Από την Έλενα Καλογερά