Τα παιδιά που μεγαλώνουν στη φτώχεια και γενικά ζουν σε μειονεκτικές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, είναι πιθανότερο να έχουν χειρότερες νοητικές δεξιότητες μετά την ενηλικίωσή τους και έως την προχωρημένη ηλικία. Η σχετική έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.
Οι γνωστικές δεξιότητες, οι οποίες περιλαμβάνουν την ικανότητα σκέψης, μάθησης, συλλογισμού, μνήμης και επίλυσης προβλημάτων, αξιολογήθηκαν με σχετικά τεστ.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Pavla Cermáková του Τσεχικού Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας, ανέλυσαν στοιχεία πενταετίας για 20.244 άτομα από 16 ευρωπαϊκές χώρες, τα οποία είχαν μέση ηλικία 71 ετών κατά την έναρξη της μελέτης.
Το 4% αυτών των ατόμων αυτών είχε μεγαλώσει σε πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Διαπιστώθηκε ότι ως ομάδα εμφάνισαν χαμηλότερη βαθμολογία στα γνωσιακά και νοητικά τεστ. Είχαν, επίσης, χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο, μικρότερο ποσοστό απασχόλησης στο παρελθόν, υψηλότερο ποσοστό διαζυγίων, περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης, ασκούνταν λιγότερο και γενικότερα είχαν περισσότερα προβλήματα υγείας.
“Όπως το σώμα, ο εγκέφαλος γερνάει, αλλά σε μερικά άτομα μπορεί να γερνάει πιο γρήγορα από ό,τι σε άλλα”, ανέφερε η Cermáková. Και πρόσθεσε: “Η μελέτη μας δείχνει ότι το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε, αντανακλάται στο επίπεδο των γνωστικών δεξιοτήτων μας, όταν έχουμε πια μεγαλώσει. Ένα αυξανόμενο σύνολο στοιχείων υποδηλώνει ότι η γήρανση του εγκεφάλου μπορεί να έχει ρίζες στην παιδική ηλικία. Η μελέτη μας εξέτασε έναν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων από διαφορετικά υπόβαθρα και γεωγραφικές τοποθεσίες και διαπίστωσε ότι τα κοινωνικά και οικονομικά μειονεκτήματα στην παιδική ηλικία μπορεί πράγματι να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις γνωστικές δεξιότητες”.
Να σημειωθεί ότι αυτή ήταν μια έρευνα παρατήρησης και άρα δεν μπορούσε να καθορίσει μια σχέση αιτίας-αποτελέσματος.