Τι στιγμή που οι σύμμαχοι και οι σοβιετικοί προέλαυναν από όλες τις πλευρές προς το Βερολίνο, 3 αμερικάνικα τάνκς του 23ου τάγματος της 12ης τεθωρακισμένης μεραρχίας, κατευθύνονταν προς το μεσαιωνικό κάστρο του Schloss Itter στην Αυστρία.
Ο Χίτλερ είναι ήδη νεκρός. Ωστόσο μονάδες των SS συνεχίζουν να μάχονται. Σκοπός των Αμερικανών ήταν η απελευθέρωση των κρατουμένων, μεταξύ των οποίων ήταν οι πρώην πρωθυπουργοί της Γαλλίας Πολ Ρεϊνό και Εντουάρ Ντελαντιέ και οι στρατηγοί Μαξίμ Βεγκά και Πολ Γκαμελέν. Επίσης ο γιός του πολιτικού Ζορζ Κλεμανσό, Μισελ, που υπήρξε ένας από τους μεγαλυτέρους επικριτές του Στρατάρχη Πεταίν και του φιλοναζιστικού καθεστώτος του Βισύ.
Ο λοχαγός Τζον Λι που ήταν επικεφαλής του τάγματος δε γνώριζε πως στην ίδια κατεύθυνση κινούταν τανκς και στρατεύματα της 17ης μηχανοκίνητης μεραρχίας των SS. Σκοπός τους ήταν να δολοφονήσουν τους κρατούμενους πριν πέσουν σε συμμαχικά χέρια.
Όταν έφτασαν οι Αμερικανοί συνάντησαν άνδρες της Βέρμαχτ που είχαν επιφορτιστεί τη φύλαξη του κάστρου. Ωστόσο δεδομένης της πτώσης του καθεστώτος μετα την αυτοκτονία του Χίτλερ, δε προέβαλλαν αντίσταση. Τα SS όμως αποτελούνταν από τους πιο σκληροπυρηνικούς ναζί. Στις 4 τα ξημερώματα ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί από τυφέκια και πολυβόλα. Αμέσως όσοι ήταν μέσα στο κάστρο πήραν τα όπλα για να αμυνθούν. Αμερικανοί στρατιώτες, Γάλλοι αιχμάλωτοι, ακόμη και η στρατιώτες της Βέρμαχτ, ενώθηκαν για να υπερασπιστούν το κάστρο.
Ο λοχαγός Λι συνεργάστηκε με τον Γερμανό ταγματάρχη Γιόζεφ Γκάνγκλ, που θα έχανε τη ζωή του στη μάχη και μετά το πόλεμο θα αναδεικνυόταν ως σημαντικό πρόσωπο στη μάχη κατά του ναζισμού. Ακόμη και ο Κλεμανσό έδειξε ιδιαίτερο θάρρος, μην εγκαταλείποντας τη θέση του, παρά την υπεροχή του εχθρού,
Ευτυχώς για τους αμυνόμενους στο διπλανό χωριό υπήρχαν μονάδες του Αμερικανικού στρατού και Αυστριακοί αντιστασιακοί. Με την επέμβασή του τα στρατεύματα των SS παραδόθηκαν. Η συγκεκριμένη μάχη δείχνει ότι παρά το θάνατο του Χίτλερ ορισμένες φανατικές μονάδες συνέχισαν να πολεμούν. Μάλιστα υπήρχαν στρατιώτες που συνέχισαν να πολεμούν ακόμη και μετά την επίσημη παράδοση από τον Ναύαρχο Ντένιτς που ανέλαβε προσωρινά την ηγεσία και διέταξε τα γερμανικά στρατεύματα να παραδοθούν.