Οι ερευνητές από το Κέντρο Καρκίνου Rogel και τη Σχολή Οδοντιατρικής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, διαπίστωσαν ότι η παχυσαρκία βοηθά στη δημιουργία ενός μικροπεριβάλλοντος που ευνοεί την εξέλιξη του όγκου. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Cell Reports.
Το πώς ακριβώς συμβαίνει αυτό, βασίζεται στη σχέση των κορεσμένων λιπαρών οξέων, του μηχανισμού δράσης της ιντερφερόνης τύπου Ι STING και της πρωτεΐνης NLRC3 που παίζει ρόλο στο ανοσοποιητικό.
«Συνήθως συνδέουμε την παχυσαρκία με τον αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του πεπτικού, του μαστού, του παγκρέατος και των ωοθηκών», δήλωσε ο Yu Leo Lei, παθολόγος-ανοσολόγος και επικεφαλής συγγραφέας αυτής της μελέτης.
«Πολλές μελέτες που αφορούσαν εκατομμύρια ανθρώπους από διάφορες ηπείρους αποκάλυψαν μια υποτιμημένη σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και των κινδύνων για καρκίνο του στόματος που δεν είχε εκτιμηθεί προηγουμένως» πρόσθεσε.
«Τα μυελοειδή κύτταρα σε παχύσαρκα ποντίκια δεν ήταν ευαίσθητα στους αγωνιστές STING και ήταν πιο κατασταλτικά στην ενεργοποίηση των Τ κυττάρων σε σύγκριση με τα μυελοειδή κύτταρα από αδύνατους ξενιστές», εξήγησε ο Lei. Αυτό το χαρακτηριστικό οδήγησε στην απώλεια ανοσολογικών υποομάδων που ήταν ζωτικής σημασίας για την αντικαρκινική ανοσία στο μικροπεριβάλλον του όγκου.
Ο Lei λέει ότι αυτή είναι η πρώτη μελέτη που καθιερώνει μια μηχανιστική σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας με την ανοσολογική διαφυγή του καρκίνου του στόματος.
Η παχυσαρκία είναι μια κοινή συννοσηρότητα σε ασθενείς με καρκίνο. Δύο πρόσφατες μελέτες διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς με καρκίνο του στόματος που λάμβαναν στατίνες -φάρμακα που μειώνουν τη χοληστερόλη- έδειξαν βελτιωμένη συνολική επιβίωση και ειδική για τον καρκίνο.
«Αυτή η μελέτη δημιουργεί μια μηχανιστική σύνδεση για αυτές τις παρατηρήσεις και υπογραμμίζει τη δυνατότητα στόχευσης του μεταβολισμού των λιπαρών οξέων στην αναδιαμόρφωση της αντικαρκινικής ανοσολογικής απόκρισης του ξενιστή», είπε ο Lei.
Η ομάδα του Lei θα διερευνήσει στο μέλλον πώς η παχυσαρκία ρυθμίζει άλλα μονοπάτια που ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό και θα εντοπίσει νέους στόχους παρέμβασης για καλύτερη πρόληψη του καρκίνου του στόματος σε άτομα υψηλού κινδύνου.