Ο Γιώργος Μαυρίκος είναι ιερέας και ένας από τους Έλληνες που βρίσκονταν εγκλωβισμένοι στη Μητρόπολη του Σουδάν. Ευτυχώς επέστρεψε στην Ελλάδα και πλέον ζει πιο ήρεμος στο χωριό του Αυλή του δήμου Μινώα Πεδιάδος.
Ο ιερέας μίλησε στο «ΚΡΗΤΗ TV» και περιέγραψε τις μαρτυρικές ημέρες που έζησε μαζί με τους υπόλοιπους ορθόδοξους.
«Οι προμήθειες ήταν ελάχιστες στη Μητρόπολη γιατί δεν περιμέναμε να συμβεί ένα τέτοιο περιστατικό. Σχεδιάζαμε να τελειώσουμε τη θεία Λειτουργία και να πάμε να ψωνίσουμε μετά για την επόμενη μέρα που ήταν η Κυριακή του Πάσχα. Θα κάναμε μια γιορτούλα εμείς οι Έλληνες. Το φαγητό ήταν ελάχιστο. Εγώ με τον μητροπολίτη τρώγαμε από ένα χουρμά κάθε πρωί. Για να μείνουν οι σοκολάτες και τα υπόλοιπα στα παιδιά»
«Όταν γινόταν ο βομβαρδισμός, προσπαθούσαμε να έχουμε αγκαλιά τα παιδιά. Όχι, βέβαια πως υπήρχε σωτηρία σε περίπτωση που έμπαιναν μέσα (οι στρατιώτες). Ήταν εκπαιδευμένοι (οι στρατιώτες) μόνο για να σκοτώνουν. Προσπαθούσαμε να έχουμε τα παιδιά σ΄ ένα ασφαλές σημείο για εμάς. Μόλις τελείωνε ο βομβαρδισμός δίναμε στα παιδιά κάτι, μία σοκολάτα που είχα φέρει από την Ελλάδα, λίγη μερέντα, μία καραμέλα και ευτυχώς η παιδική αθωότητα ερχόταν αμέσως και ο φόβος πήγαινε πίσω. Έτσι περνούσαν οι μέρες»
«Θα κάνουμε τη Μητρόπολη Αρκάδι»
Και κάπου εκεί ο πατέρας Γεώργιος αποφάσισε να εκπέμψει το τελειωτικό σήμα κινδύνου. Βρήκε το τηλέφωνο της γραμματέως του πρωθυπουργού και έστειλε μήνυμα.
«Έστειλα ένα μήνυμα στον πρωθυπουργό και τον παρακάλεσα να κάνει κάτι. Του είπα πως είναι οδυνηρότερη η προσμονή και η αγωνία του θανάτου από τον ίδιο το θάνατο. Του είπα αν μπορεί να κάνει κάτι. Του είπα και ποιος είμαι και πως αλλιώς θα κάνουμε την μητρόπολη Αρκάδι, θα τους πάρουμε όλους μαζί μας… Τουλάχιστον να γλυτώσουμε από το μαρτύριο της αγωνίας».
Φεύγοντας από το Σουδάν ο Πατέρας Γεώργιος έβαλε στη βαλίτσα του μόνο τις ιερατικές του στολές και μία ελληνική σημαία που συντρόφευε τους Έλληνες της κοινότητας τα τελευταία χρόνια… «Πάνω της σκουπίσαμε τα δάκρυά μας πολλές φορές» είπε ο ιερέας νιώθωντας ευγνώμων που κατάφερε να βρίσκεται στο σπίτι του ασφαλής.
Ο Κρητικός ιερέας ευχαρίστησε τους ανθρώπους που στήριξαν τους Έλληνες όλο το δύσκολο διάστημα που βρίσκονταν στο Σουδάν αλλά και όταν επέστρεψαν στην Κρήτη, ενώ το μεγαλύτερο ευχαριστώ το είπε στη σύζυγό του, την οποία έχει πολύ ψηλά.
«Κάθε πρωί το πρώτο μήνυμα που έπαιρνα ήταν από τον περιφερειάρχη κ.Αρναουτάκη και τον αντιπεριφεριάρχη κ. Συριγωνάκη. Κανένα πρωινό δεν μας ξεχάσανε. Κι έπαιρνα δύναμη. Όμως θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στους ανθρώπους που μας υποδέχτηκαν στη Γερμανία, τον πρέσβη κ. Ιωαννίδη, τον πρόξενο στο Βερολίνο κ. Κλουβάτο και τον συνεργάτη του που μάλιστα είναι και Ηρακλειώτης, κ. Μαστοράκη, τον Σεβασμιότατο Γερμανίας κ. Αυγουστίνο και τον θεοφιλέστατο επίσκοπο Χριστουπόλεως κ. Εμμανουήλ που έμεινα μαζί μας όλη την ημέρα και συζητώντας καταφέραμε να ξεχαστούμε λίγο. Ευχαριστώ πολύ τον δέσποτά μου, τον Μητροπολίτη μου… πολλές φορές κλάψαμε μαζί όλες εκείνες τις ημέρες… Το πιο μεγάλο ευχαριστώ όμως θέλω να το πω στη σύζυγό μου. Είχε επωμιστεί όλο το φορτίο. Έπρεπε να στηρίξει εμένα εκεί, το σπίτι μας, τα παιδιά μας και να κρατηθεί και η ίδια. Δύσκολος ο ρόλος της αλλά τα κατάφερε, όπως τα καταφέρνει πάντα».