Κορωνοϊός: Για την πτυχιακή της εργασία, η πρόσφατη απόφοιτος Tiffany Tieu επέλεξε να κοιτάξει κοντά στο σπίτι της για να μελετήσει τον αντι-ασιατικό ρατσισμό στον απόηχο της πανδημίας COVID-19. Σε συνεργασία με τη συμφοιτήτριά της Hope Cho, ειδικευόμενη στην ψυχολογία, η Tieu διεξήγαγε έρευνα σχετικά με το θέμα, ερευνώντας τους συνομηλίκους της, φοιτητές του Πανεπιστημίου Penn. “Αυτό το θέμα με αγγίζει πραγματικά στο σπίτι μου, επειδή ανήκω στην ασιατική αμερικανική κοινότητα και έχω στενούς φίλους και μέλη της οικογένειάς μου που βίωσαν το αντι-ασιατικό μίσος κατά τη διάρκεια της πανδημίας”, λέει η επικεφαλής συγγραφέας Tieu.
“Ήθελα να δω αν θα μπορούσα να ρίξω φως στις εμπειρίες τους και να προσπαθήσω να επηρεάσω αυτόν τον τομέα πριν αποφοιτήσω από το Penn”. Η Tieu και η Cho, που αποφοίτησαν και οι δύο το 2022, διεξήγαγαν δύο μελέτες για το θέμα. Η πρώτη έλαβε χώρα το φθινόπωρο του 2021, ερευνώντας φοιτητές του Penn που αναγνωρίζονταν ως Ανατολικής Ασίας ή/και Νοτιοανατολικής Ασίας σχετικά με τις εμπειρίες τους από το αντι-ασιατικό μίσος και τον ρατσισμό κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Το δείγμα αυτό περιελάμβανε τόσο προπτυχιακούς όσο και μεταπτυχιακούς φοιτητές και φοιτητές που γεννήθηκαν στις ΗΠΑ ως και διεθνείς φοιτητές. Η έρευνά τους έδειξε ότι το 61% των Ασιατών φοιτητών στο Penn αναγνώρισαν ότι υπήρξαν θύματα αντι-ασιατικού μίσους στον απόηχο της πανδημίας COVID-19. Η Tieu παρουσίασε τα ευρήματα σε εθνικό συνέδριο το φθινόπωρο. Οι Tieu και Cho ελπίζουν ότι η έρευνά τους μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για τα κολέγια σε όλη τη χώρα να αναγνωρίσουν το ζήτημα και να αναλάβουν δράση. Στόχος της έρευνας ήταν να αναδείξει τις φωνές των Ασιατών φοιτητών του Penn και να καταγράψει τις εμπειρίες τους από τον αντι-ασιατικό ρατσισμό στο σπίτι, στην πόλη και στην πανεπιστημιούπολη, λέει η σύμβουλός τους, Melissa G. Hunt, κλινική ψυχολόγος στο Τμήμα Ψυχολογίας του Penn. “Ο αντι-ασιατικός ρατσισμός υπήρχε πάντα σε αυτή τη χώρα, αλλά η πανδημία COVID-19 και η τοξική δημόσια γλώσσα του Ντόναλντ Τραμπ τον έφεραν πραγματικά στο προσκήνιο”, λέει η Χαντ. “Πολλοί άνθρωποι που μπορεί να συγκρατούσαν τις χειρότερες παρορμήσεις τους στο παρελθόν ένιωσαν ενθαρρυμένοι να κάνουν πράξη τον ρατσισμό τους. Βλέπουμε τον αντίκτυπο στους συμμετέχοντές μας”.
Το πρώτο μέρος της μελέτης έδειξε επίσης ότι το 77% των συμμετεχόντων ήταν θύματα ή μάρτυρες αντι-ασιατικού μίσους ή διακρίσεων και το 80% των ερωτηθέντων γνώριζαν προσωπικά κάποιον που είχε βιώσει διακρίσεις. “Οι αριθμοί ήταν εντυπωσιακοί και ατυχείς”, λέει ο Tieu. “Επειδή η COVID-19 ήταν τόσο νέα, δεν υπήρχε καμία έρευνα σχετικά με το αντι-ασιατικό μίσος στο Penn όταν ξεκινήσαμε τη μελέτη μας. Οι άνθρωποι δεν γνώριζαν πραγματικά πόσο μεγάλο ήταν το πρόβλημα μέχρι που συγκεντρώσαμε πληροφορίες σχετικά με αυτό”. Η συντριπτική πλειονότητα του μίσους που βίωσαν οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν λεκτική παρενόχληση, αλλά οι απαντήσεις στην έρευνα περιέγραψαν ένα εύρος περιστατικών από το να τους φτύνουν και να τους κοροϊδεύουν μέχρι πραγματική βία. Ένας ερωτώμενος ανέφερε ότι του φώναξαν χρησιμοποιώντας ρατσιστικό υβρεολόγιο, τον γρονθοκόπησαν και τον χτύπησε το φορτηγό ενός άνδρα. Σύμφωνα με τον φοιτητή, ο επιτιθέμενος τελικά συνελήφθη. Την άνοιξη του 2022, οι Tieu και Cho διεξήγαγαν το δεύτερο μέρος της μελέτης, το οποίο εφάρμοσε τα προηγούμενα ευρήματά τους. Δημιούργησαν, επίσης, στρατηγικές που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν τα σχολεία για την καταπολέμηση του αντι-ασιατικού μίσους και για τη γενικότερη υποστήριξη των μαθητών.
Οι Tieu και Cho διευκόλυναν ομαδικές συζητήσεις με ένα υποσύνολο συμμετεχόντων που είχαν προηγουμένως συμπληρώσει την έρευνα. Οι μαθητές ανέφεραν ότι έβρισκαν υποστήριξη σε ανθρώπους με τους οποίους ταυτίζονταν και δήλωσαν ότι θεωρούσαν πως η επένδυση περισσότερο σε πολιτιστικούς πόρους θα ήταν χρήσιμη, καθώς παρέχουν έναν ασφαλή χώρο αλληλεγγύης. Ορισμένοι φοιτητές δήλωσαν επίσης ότι θα ήταν ωφέλιμο να υπάρχουν ανώνυμοι δίαυλοι για την κοινοποίηση τυχόν ανησυχιών. Η Tieu είναι επί του παρόντος ερευνήτρια πλήρους απασχόλησης στο Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας και ελπίζει να παρακολουθήσει ένα διδακτορικό πρόγραμμα κλινικής ψυχολογίας ή συμβουλευτικής ψυχολογίας στο εγγύς μέλλον. Η Cho είναι επί του παρόντος συντονίστρια κλινικής έρευνας στο Ολοκληρωμένο Κέντρο Καρκίνου Herbert Irving (Herbert Irving Comprehensive Cancer Center) του Πανεπιστημίου Columbia, συντονίζοντας παρεμβατικές δοκιμές φαρμάκων για τον γαστρεντερικό καρκίνο. Η Cho οδηγήθηκε στη μελέτη του θέματος επειδή είχε επηρεαστεί προσωπικά από τις μικροεπιθέσεις και ήθελε να εμβαθύνει στο πρόβλημα. “Ήταν συναισθηματικά πιο επίπονο και προσωπικό απ’ ό,τι περίμενα”, λέει για την εξέταση των ευρημάτων. “Ακόμη και τώρα, πολλοί άνθρωποι προεξοφλούν αν η COVID-19 επηρέασε ή όχι το μίσος για τα ασιατικά άτομα. Αλλά αυτές οι απαντήσεις δείχνουν πόσο μεγάλο μέρος του μίσους οφειλόταν στην COVID”. Το θέμα είναι συναισθηματικά δύσκολο και χρονοβόρο, αλλά πολύ σημαντικό να εξεταστεί, λέει η Hunt.
“Ήταν δύσκολη δουλειά και τους έλεγξα συχνά για το πώς διαχειρίζονταν το συναισθηματικό τίμημα”, λέει η Hunt. “Ήταν και οι δύο απίστευτα επαγγελματίες και σημείωσαν ότι, όσο ανατρεπτικό και αν ήταν το υλικό, τους παρακινούσε η ελπίδα τους ότι η καταγραφή των εμπειριών των ασιατών φοιτητών θα μπορούσε να οδηγήσει σε πραγματική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο η κοινότητα του Penn αναγνωρίζει και αντιμετωπίζει την ανάγκη για περαιτέρω υποστήριξη της ασιατικής κοινότητας”. Η Cho ελπίζει ότι η μελέτη βοηθά τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι μόνοι τους και ότι δεν πρέπει να χαιρετούν τέτοιου είδους επιθέσεις. “Είμαι ευτυχής που συμμετείχα σε αυτό το έργο που έδωσε φωνή στους μαθητές και επικύρωσε τις εμπειρίες τους”, λέει η Cho. “Οι άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται ότι αυτού του είδους οι εμπειρίες ήταν μικρές και ότι θα έπρεπε απλώς να τις αντιμετωπίσουν, αλλά τώρα βλέπουν ότι τις βίωσαν πολλοί άλλοι φοιτητές του Penn – δεν είναι κάτι που πρέπει να αγνοούμε. Αυτά είναι ζητήματα που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν και ελπίζω να οδηγήσει σε αυτό”. Οι δύο παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε ομάδες στην πανεπιστημιούπολη, μεταξύ των οποίων το Πρόγραμμα Ασιατικοαμερικανικών Σπουδών και το Σπίτι της Πανασιατικοαμερικανικής Κοινότητας. Μοιράστηκαν, επίσης, τα ευρήματά τους στο ετήσιο συνέδριο της Ασιατικοαμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης στις 2 Οκτωβρίου.