Γιατί ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν η πιο σημαντική προσωπικότητα της Επανάστασης; Η πολιτική διάσταση του Αρχιστράτηγου της Ελληνικής Επανάστασης και πώς ο «Γέρος του Μοριά» εξελίχθηκε σε μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του Αγώνα του 1821 και της Ιστορίας συνολικά. Το τακτικό μέλος των Πελοποννησιακών σπουδών, Γεώργιος Πραχαλιάς, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη – ανάλυση.
Μία από τις πιο σημαντικές ημέρες του χρόνου για την Ελλάδα και το ελληνικό έθνος συνολικά, είναι η 25η Μαρτίου. Η ημέρα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, η ημέρα κατά την οποία γιορτάζεται η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης το 1821 και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, αποτελεί πάντα μια ξεχωριστή στιγμή για κάθε Έλληνα, σε κάθε γωνιά της γης.
Ένα από τα ιστορικά πρόσωπα που διαδραμάτισε σημαίνονται, ενδεχομένως και τον πλέον καθοριστικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση, δεν ήταν άλλο από τον Αρχιστράτηγο του Αγώνα. Τον «Γέρο του Μοριά». Το πρόσωπο αυτό είναι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Ο Γεώργιος Πραχαλιάς, τακτικό μέλος της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, αναλύει στο Newsbomb.gr το γιατί ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν η πιο σημαντική προσωπικότητα της Επανάστασης και μια από τις πιο σημαντικές στη συνολική ιστορία της Ελλάδας.
Απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «γιατί ο Κολοκοτρώνης και όχι κάποιος άλλος Ήρωας», αλλά και αναλύσεις για το πολιτικό αποτύπωμα, τη διορατικότητα και την παρακαταθήκη του «Γέρου του Μοριά» από το 1821 μέχρι σήμερα, από τον κ. Πραχαλιά που επιχειρεί με απλά λόγια να ξετυλίξει όλες τις ενδιαφέρουσες, και κάποιες ακόμα άγνωστες, πτυχές της πολύτιμης ιστορίας της χώρας.
«Δώρο Θεού για το Ελληνικό Έθνος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης»
Η πορεία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στα προεπαναστατικά χρόνια, το πώς ο ίδιος οργάνωσε όλο το σχέδιο για την Ελληνική Επανάσταση και η πολιτική του διάσταση αναλύονται από τον κ. Πραχαλιά. Ο «Γέρος του Μοριά», όπως αποκαλύπτεται, είχε θέσει πολιτειακό ζήτημα και πήρε ξεκάθαρη θέση έναντι της τοποθέτησης ξένου μονάρχη στη χώρα. «Κάλλιο να μου κοπεί το χέρι, παρά να υπογράψω για ξένο βασιλέα», ήταν η μνημειώδης φράση του Κολοκοτρώνη την οποία φέρνει στην επιφάνεια από τα άδυτα της ιστορίας ο κ. Πραχαλιάς.
Εξηγεί, μάλιστα, πως ο «Γέρος του Μοριά» είχε μια βαθιά δημοκρατική πεποίθηση και διορατικότητα για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, σε μια εποχή όπου όλος ο ευρωπαϊκός περίγυρος του νεοσύστατου ελληνικού κράτους ήταν βαθιά συντηρητικός και είχε σκοπό να το επιβουλευτεί.
Ο κ. Πραχαλιάς εξηγεί γιατί ήταν «Δώρο Θεού για το Ελληνικό Έθνος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης», αναλύοντας την παρακαταθήκη του «Γέρου του Μοριά» στους Έλληνες. Εξηγεί, μάλιστα, πώς τα περίφημα Απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη δεν αποτελούν ένα ιστορικό κείμενο, αλλά ένα πολιτικό κείμενο.
Σε αυτά, όπως αναφέρει ο κ. Πραχαλιάς, ο Κολοκοτρώνης δεν εξιστορεί πώς έγιναν τα πράγματα, αλλά γιατί έγιναν έτσι τα πράγματα. Παράλληλα, διαβλέπει τις μελλοντικές εξελίξεις και υπογραμμίζει τη διαχρονική πληγή της Ελλάδας. Τη διχόνοια.
Καταλήγοντας, ο κ. Πραχαλιάς υπογραμμίζει ότι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και η συνολική του παρουσία στο χρονοδιάγραμμα της ιστορίας, θα πρέπει να αποτελούν οδηγό για την Ελλάδα του σήμερα και τονίζει πως η σημαντικότητα της προσωπικότητάς του διαφαίνεται από την καθολική αποδοχή του «Γέρου του Μοριά» στη συνείδηση όλων των Ελλήνων, ανεξαρτήτως παιδεία, οικονομικής ισχύος ή πολιτικών πεποιθήσεων.