Λιπώδης Ηπατική Νόσος: Ερευνητές διατροφής στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στο Σικάγο μελέτησαν 80 άτομα με μη αλκοολική λιπώδη ηπατική νόσο και διαπίστωσαν ότι όσοι ακολουθούσαν μια δίαιτα εναλλασσόμενης νηστείας και ασκούνταν, κατάφεραν να βελτιώσουν την υγεία τους. Δημοσιεύοντας τα ευρήματά τους στην επιθεώρηση Κυτταρικός μεταβολισμός (Cell Metabolism), οι ερευνητές αναφέρουν ότι σε διάστημα τριών μηνών τα άτομα που γυμνάζονταν και εναλλάσσονταν σε ημέρες γιορτής και νηστείας -τρώγοντας χωρίς περιορισμό τη μία ημέρα και τρώγοντας 500 θερμίδες ή λιγότερες την επόμενη- είδαν αυξημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη και μειωμένο ηπατικό λίπος, βάρος και ALT ή ένζυμα τρανσαμινάσης αλανίνης, τα οποία είναι δείκτες για ηπατική νόσο.
Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος είναι μια συσσώρευση λίπους και φλεγμονής σε ασθενείς που πίνουν λίγο ή καθόλου αλκοόλ. Περίπου το 65% των παχύσαρκων ενηλίκων πάσχουν από τη νόσο και η κατάσταση αυτή συνδέεται στενά με την ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη και διαβήτη τύπου 2. Εάν αφεθεί ανεξέλεγκτη, η λιπώδης νόσος του ήπατος μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές επιπλοκές όπως κίρρωση ή ηπατική ανεπάρκεια, αλλά υπάρχουν περιορισμένες καλές φαρμακευτικές επιλογές για τη θεραπεία της πάθησης. Η συγγραφέας της μελέτης Krista Varady χαρακτήρισε τα ευρήματα “αρκετά εκπληκτικά”. “Όταν συγκρίναμε τα αποτελέσματα των ομάδων της μελέτης μας, είδαμε ξεκάθαρα ότι οι πιο βελτιωμένοι ασθενείς ήταν στην ομάδα που ακολουθούσε τη δίαιτα νηστείας εναλλασσόμενων ημερών και ασκούνταν πέντε ημέρες την εβδομάδα”, δήλωσε η Varady, καθηγήτρια διατροφής στο Κολέγιο Εφαρμοσμένων Επιστημών Υγείας. “Τα άτομα που έκαναν μόνο δίαιτα ή μόνο γυμναστική δεν είδαν τις ίδιες βελτιώσεις, γεγονός που ενισχύει τη σημασία αυτών των δύο σχετικά ανέξοδων τροποποιήσεων του τρόπου ζωής για τη συνολική υγεία και την καταπολέμηση χρόνιων ασθενειών όπως η λιπώδης νόσος του ήπατος”. Οι συμμετέχοντες στην κλινική δοκιμή τυχαιοποιήθηκαν σε μία από τις τέσσερις ομάδες: μια ομάδα νηστείας εναλλασσόμενων ημερών, μια ομάδα αερόβιας άσκησης, μια συνδυασμένη ομάδα και μια ομάδα ελέγχου στην οποία οι συμμετέχοντες δεν έκαναν καμία αλλαγή στη συμπεριφορά τους. Οι συμμετέχοντες στις ομάδες δίαιτας παρακολουθούσαν την πρόσληψη τροφής και οι συμμετέχοντες στις ομάδες άσκησης χρησιμοποιούσαν ένα ελλειπτικό μηχάνημα στο εργαστήριο του Varady για μία ώρα, πέντε ημέρες την εβδομάδα.
Η Varady δήλωσε ότι η μελέτη δεν εξέτασε αν η νηστεία εναλλασσόμενων ημερών ήταν καλύτερη ή χειρότερη από άλλες δίαιτες όταν συνδυαζόταν με άσκηση, αλλά εξεπλάγη όταν είδε ότι πολύ λίγοι συμμετέχοντες εγκατέλειψαν τη μελέτη. “Οι παρεμβάσεις εναλλασσόμενης νηστείας και άσκησης μπορεί να είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να τις τηρήσουν και σε προηγούμενες μελέτες έχουμε δει σημαντική εγκατάλειψη. Ήταν πολύ ενδιαφέρον να δούμε ότι σε αυτή τη δοκιμή είχαμε πολύ υψηλή προσκόλληση στις παρεμβάσεις”, δήλωσε η Varady, η οποία θεώρησε ότι η εφαρμογή της μελέτης στην αρχή της πανδημίας COVID-19 το 2020 θα μπορούσε να είναι μια εύλογη εξήγηση για τη διαφοροποίηση. Εκτός από τη βελτίωση των μεταβολικών δεικτών, οι συγγραφείς της μελέτης σημείωσαν επίσης ότι δεν υπήρξαν σοβαρά συμβάντα ασφαλείας κατά τη διάρκεια της δοκιμής – οι ασθενείς ήταν σε θέση να διατηρήσουν με ασφάλεια τη διατροφή και την άσκηση για την τρίμηνη μελέτη, γεγονός που η Varady θεωρεί ότι αποτελεί ένδειξη ότι η παρέμβαση μπορεί να είναι μια καλή επιλογή για άτομα με λιπώδη ηπατική νόσο που θέλουν να βελτιώσουν την υγεία τους χωρίς φαρμακευτικά προϊόντα, τα οποία μπορεί να έχουν παρενέργειες. Στην εργασία τους, “Επίδραση της νηστείας εναλλασσόμενης ημέρας σε συνδυασμό με αερόβια άσκηση στη μη αλκοολική λιπώδη ηπατική νόσο: Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή “, η οποία είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει την επίδραση της διαλείπουσας νηστείας σε συνδυασμό με άσκηση στα αποτελέσματα της μη αλκοολικής λιπώδους ηπατικής νόσου, οι συγγραφείς γράφουν: “Τα ευρήματά μας δείχνουν επίσης ότι η συνδυαστική παρέμβαση ήταν αποτελεσματική για τη μείωση του σωματικού βάρους, της λιπώδους μάζας, της περιφέρειας μέσης, της ALT, της ινσουλίνης νηστείας, της αντίστασης στην ινσουλίνη και την αύξηση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, μεταξύ των ασθενών με παχυσαρκία και μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος NAFLD, σε σχέση με τους μάρτυρες”.