Ο διαβήτης τύπου 1 χαρακτηρίζεται από μείωση της παραγωγής ινσουλίνης λόγω της καταστροφής των βήτα κυττάρων του παγκρέατος. Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα (υπεργλυκαιμία). Ελλείψει θεραπείας, μπορεί να αναπτυχθεί διαβητική κετοξέωση, η οποία είναι μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση. Σύμφωνα με τον άτλαντα του διαβήτη του Διεθνούς Ιδρύματος Διαβήτη (IDF), περίπου 149.500 νέες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 1 παρατηρήθηκαν σε παιδιά και εφήβους το 2021 παγκοσμίως. Σύμφωνα με τη μελέτη Global Burden of Disease, εντοπίστηκαν περίπου 288.263 νέα κρούσματα το 2019.
Πρόσφατες εκτιμήσεις μελέτης μοντελοποίησης έχουν δείξει 193.516 περιπτώσεις περιστατικών το 2021. Με τις σημαντικές διακυμάνσεις στην αναφερόμενη επίπτωση, το κατά πόσον οι διαφορές σε επίπεδο χώρας στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και η υποδιάγνωση επηρεάζουν αυτά τα αναφερόμενα ποσοστά επίπτωσης παραμένουν αβέβαιο. Στην τρέχουσα μελέτη, οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει τόσο τα σύνολα όσο και τις διαγνωσμένες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 1 μεταξύ παιδιών και εφήβων χρησιμοποιώντας ένα παγκόσμιο μοντέλο μικροπροσομοίωσης.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
Οι επιστήμονες ανέπτυξαν ένα παγκόσμιο μοντέλο μικροπροσομοίωσης του διαβήτη τύπου 1 για να προσομοιώσουν τη φυσική ιστορία και τη διάγνωση της νόσου για παιδιά και εφήβους από 200 χώρες και περιοχές. Ένας δημογραφικά αντιπροσωπευτικός πληθυσμός παιδιών και εφήβων σε κάθε χώρα χρησιμοποιήθηκε για την προσομοίωση της επίπτωσης, της φυσικής ιστορίας και της διάγνωσης του διαβήτη τύπου 1. Στο μοντέλο συμπεριλήφθηκαν επίσης παράγοντες που σχετίζονται με το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που ενδέχεται να επηρεάσουν τις εκτιμήσεις.
Επίσης, το μοντέλο βαθμονομήθηκε για να εκτιμήσει τη συχνότητα εμφάνισης, τα προφίλ αυτοαντισωμάτων και το ποσοστό των περιπτώσεων διαβητικής κετοξέωσης σε κάθε χώρα από το 1990 έως το 2050. Το προφίλ αυτοαντισωμάτων δρα ως ανοσολογικός βιοδείκτης για τον εντοπισμό παιδιών με τον υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1. Το μοντέλο μικροπροσομοίωσης που αναπτύχθηκε στη μελέτη υπολόγισε συνολικά 355.900 νέες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά και εφήβους το 2021 παγκοσμίως. Περίπου το 56% αυτών των περιπτώσεων διαγνώστηκαν.
Λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες τάσεις, το μοντέλο προέβλεψε ότι το σύνολο των περιστατικών θα αυξανόταν σε 476.700 ετησίως το 2050. Περίπου το 72% αυτών των περιπτώσεων θα διαγνωστεί. Υπήρχε σημαντική διαφοροποίηση στην υποδιάγνωση μεταξύ των χωρών. Για παράδειγμα, ενώ πάνω από το 95% των νέων περιπτώσεων είχε προβλεφθεί να διαγνωστεί στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, τη δυτική και βόρεια Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, μόνο το 35% των νέων περιπτώσεων αναμενόταν να διαγνωστεί στη δυτική Αφρική, τη νότια και νοτιοανατολική Ασία. και Μελανησία.
Παρατηρήθηκε σημαντική διακύμανση στο ποσοστό επίπτωσης μεταξύ των ηπείρων. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του μοντέλου, η Ευρώπη θα βιώσει ταχύτερη επαγωγή στο ποσοστό επίπτωσης από άλλες ηπείρους. Λόγω της αύξησης του πληθυσμού και του υψηλότερου ποσοστού εμφάνισης, η Αφρική προβλέπεται να έχει τον υψηλότερο αριθμό νέων κρουσμάτων παγκοσμίως. Μέχρι το 2050, η Αφρική και η Ασία προβλέπεται να αντιπροσωπεύουν το 51% και το 28% των παγκόσμιων νέων κρουσμάτων ετησίως, αντίστοιχα.