Τα κουτάβια, κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής τους, έχουν την τάση να βάζουν στο στόμα τους οτιδήποτε βρουν στο πέρασμά τους. Είναι ο τρόπος τους για να ανακαλύπτουν τον κόσμο. Όταν μεγαλώσουν, αυτή η συνήθεια σταματά.
Γιατί, όμως, ένας σκύλος μπορεί να εξακολουθεί τρώει ουσίες που δεν είναι βρώσιμες;
«Μία επικίνδυνη συνήθεια για την υγεία του σκύλου είναι η αλλοτριοφαγία, ή ξενοφαγία. Η κατάποση, δηλαδή, διάφορων μη φαγώσιμων αντικειμένων. Μία συνήθεια που μπορεί να οφείλεται σε παθολογικούς ή συμπεριφορικούς λόγους, και αντιμετωπίζεται με διάφορους τρόπους. Είναι η συνήθεια του σκύλου να τρώει αντικείμενα, όπως ξύλο, πλαστικό, ύφασμα, ακόμη και πέτρες.
Ο σκύλος μπορεί να καταναλώνει ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, ή οτιδήποτε βρει εύκαιρο. Μπορεί να το κάνει φανερά ή κρυφά, γι’ αυτό θα πρέπει να έχουμε στο νου μας και άλλα συμπτώματα – εκτός από το προφανές. Αλλοτριοφαγία εκδηλώνουν, κυρίως, οι ενήλικοι, ή οι έφηβοι σκύλοι. Τα κουτάβια είναι φυσιολογικό να μασουλούν και να καταπίνουν, κατά λάθος, διάφορα αντικείμενα.
Γιατί, όπως και τα μωρά, ανακαλύπτουν τον κόσμο με το στόμα. Η ξενοφαγία είναι πολύ επικίνδυνη, και μπορεί να αποβεί μοιραία για τον σκύλο. Κάποια αντικείμενα, αν τα καταπιεί, μπορεί να προκαλέσουν έμφραξη της πεπτικής οδού. Επίσης, μπορεί να φάει κάτι που είναι τοξικό.
Σε αυτήν την περίπτωση, το αντικείμενο θα πρέπει να αφαιρεθεί με χειρουργική επέμβαση ή με ενδοσκόπηση», επισημαίνει η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Αργυρώ – Μαρία Βενιού.
Τα κλινικά συμπτώματα, όπως ενημερώνει η κυρία Βενιού, είναι εμετός, διάρροια, λήθαργος και έλλειψη όρεξης.
Η ακριβής αιτία που εκδηλώνουν αυτή τη συμπεριφορά, δεν είναι γνωστή, όπως λέει η κα Βενιού, αλλά μερικά ζώα τρώνε αντικείμενα από πλήξη. Σπανιότερα, μπορεί να οφείλεται σε παθολογικούς λόγους, όπως είναι η ορμονική ανισορροπία, τα εντερικά παράσιτα, οι γαστρεντερικές διαταραχές, τα νοσήματα του ήπατος, ή η αναιμία.
Φάρμακα, όπως τα στεροειδή -κορτιζόνη-, μπορεί να αυξήσουν την πείνα του σκύλου και να παρουσιάσει αυτό το πρόβλημα.
Συμπεριφορικοί λόγοι, επίσης, μπορεί να είναι το στρες, ή το άγχος αποχωρισμού.
Πώς αντιμετωπίζεται
«Για να υπάρξει μια σωστή αντιμετώπιση, πρέπει πρώτα να προσδιοριστεί η αιτία. Εάν είναι κάτι παθολογικό, πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα με τη βοήθεια του κτηνιάτρου. Αν, όμως, η αιτία είναι η πλήξη, τότε θα πρέπει να εμπλουτίσουμε το περιβάλλον του σκύλου με παιχνίδια, όπως κουκλάκια, κόμπους, μπαλάκια κλπ, έτσι ώστε να απασχολεί το μυαλό του.
Η καθημερινή εκπαίδευση σε απλά παραγγέλματα ή tricks μπορεί, επίσης, να βοηθήσει. Δεν ξεχνάμε και τη σωματική εκτόνωση που πρέπει να έχει καθημερινά ένας σκύλος», υπογραμμίζει η θετική εκπαιδεύτρια και προσθέτει: «Αν ο σκύλος τρώει αντικείμενα λόγω άγχους αποχωρισμού, θα πρέπει να δουλέψετε μαζί με έναν εκπαιδευτή.
Απομακρύνετε τα αντικείμενα που τρώει και να αποφεύγετε το μάλωμα, γιατί μπορεί να του εντείνει το άγχος και, κατ’ επέκταση, τη συμπεριφορά. Φυσικά, εάν ο σκύλος δεν έχει πρόσβαση στα αντικείμενα που τρώει, ακολουθεί μια ισορροπημένη διατροφή, ασκείται καθημερινά και, παράλληλα, ακονίζει το μυαλό του τότε, μπορεί να αποφύγει αυτήν την επιβλαβή συνήθεια».
Πηγή: ygeiamou.gr