Με απέραντη θλίψη αποχαιρετούν οι καλλιτέχνες τον Νότη Μαυρουδή ο οποίος έχασε τη ζωή του το βράδυ της Τρίτης, 3 Ιανουαρίου.
Ο Νότης Μαυρουδής έχασε τη ζωή του το βράδυ της Τρίτης στο σπίτι του στην Κουκουράβα Πηλίου. Ο 77χρονος μουσικοσυνθέτης έπεσε από ύψος τριών μέτρων και προσγειώθηκε πάνω σε πέτρα με το κεφάλι, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί επί τόπου θανάσιμα.
Η ξαφνική απώλεια του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη έχει σκορπίσει απέραντη θλίψη και με οδύνη το ελληνικό πεντάγραμμο αποχαιρετά τον «σεμνό και ταπεινό άνθρωπο», τον «σπουδαίο και ξεχωριστό δάσκαλο και συνθέτη».
Συγκινούν τα μηνύματα των Γιάννη Κότσιρα, Γιώργου Νταλάρα, Τάνιας Τσανακλίδου, Αλκίνοου Ιωαννίδη και άλλων καλλιτεχνών, στο Facebook.
Γιάννης Κότσιρας
«Δεν μπορώ να το πιστέψω.
Ο Νότης Μαυρουδής δεν είναι πια μαζί μας.
Ένας από τους πιο ευγενείς και καλόκαρδους ανθρώπους που γνώρισα ποτέ.
Ένας σπουδαίος και συνάμα ταπεινός συνθέτης.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω.
Καλό ταξίδι αγαπημένε μου Νότη…».
Γιώργος Νταλάρας
«Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό…
Με συγκίνηση και οδύνη αποχαιρετούμε τον αγαπημένο μας, ξεχωριστό συνθέτη και μουσικό, τον σπάνιο, θαρραλέο, δίκαιο, τρυφερό κι ευαίσθητο άνθρωπο Νότη Μαυρουδή.»
Αλκίνοος Ιωαννίδης
«Απόψε έφυγε από τη ζωή ένας σπάνιος άνθρωπος. Ο Νότης Μαυρουδής άφησε την τελευταία του πνοή στο διπλανό χωριό, εδώ που αγαπούσε. Μας χάρισε πολλά και πολύτιμα, με τρυφερότητα, γενναιοδωρία και σεμνότητα μοναδική. Η στάση του υπήρξε ένα συνεχές μάθημα για όλους μας. Ο άνθρωπος φεύγει, μένουν τα δώρα του. Τον χαιρετώ με μεγάλη θλίψη και απέραντη ευγνωμοσύνη. Θα τον θυμάμαι πάντα.
Αλκίνοος Ιωαννίδης,
Πήλιο, 3/1/2023»
Τάνια Τσανακλίδου
«Ο Νότης Μαυρουδης. Ένας σοβαρός άνθρωπος, ένας υπέροχος μουσικός, ένας τρυφερός συνθέτης ταλαντούχος και γενναιόδωρος δεν είναι πια μαζί μας.
Τιμή μου που τον γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί του.
Δυο αράδες από ένα τραγούδι του που έχω πει:
«Ποτέ δεν είν’ αργά για να ματώσεις
ποτέ δεν είν’ αργά να γιατρευτείς»
και μια φωτογραφία με την Ελένη, την Αρλέτα και τον Μανώλη από τις ηχογραφήσεις του δίσκου Ίσως φταίνε τα φεγγάρια».
Γλυκερία
«Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό…
Η θλίψη μου βαθιά για τον άδοξο θάνατό σου αγαπημένε μου Νότη! Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί σου! Ήσουν πολύ σπουδαίος! Καλό σου ταξίδι στο φως!».
Λουδοβίκος των Ανωγείων
«Έφυγε Ο ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ
Ενας αληθινά σεμνός και πραγματικός καλλιτέχνης
με μουσικό χαρακτήρα και άποψη που άνοιξε δρόμο
στο ελληνικό τραγούδι
υπηρξε Δασκαλος
ανέδειξε πολλους γνωστους κιθαριστες
Η τέχνη του τραγουδιού του οφείλει πολλά
Ο τι εκανε είχε κομψότητα
πορεύτηκε με την παροιμιώδη
ευγένεια του
αφήνοντας αρωμα στο περασμα του
ενας πνευματικός αντρας που η ζωη του
ήταν οπως και η τέχνη του
Αλησμόνητος!».
Πένυ Ξενάκη
«Δεν αντέχω τον χαμό του Νότη …Δεν το χωράει η ψυχή μου…».
Θέμης Ανδρεάδης
«Αγαπημένε μου Δάσκαλε
Φίλε μου Νότη.
Νότη μου.
15 χρονών ήμουν κι εσύ 21 όταν γνωριστήκαμε και δέχτηκες
να με κάνεις μαθητής σου
Με χάϊδεψε ο Θεός σου έλεγα κι εσύ γελούσες.
Απο τότε μέχρι χτές, η σχέση μας ήταν διαρκής, βαθειάς αγάπης,εκτίμησης, ενδιαφέροντος και υψηλής πνευματικής αξίας.
Μου άνοιξες τα μάτια. Μου έδειξες τον Δρόμο.
Μου είναι ακατανόητο και απίστευτο το φευγιό σου.
Μερικές ώρες πρίν, μιλούσαμε και ήσουν τόσο ευδιάθετος.
Είναι παρήγορο για μένα που σου έδειξα και σου είπα και εξακολουθώ να λέω, πως είσαι το σημείο αναφοράς και τόσο σημαντικός στη ζωή μου.
Νότη… Δεν χανόμαστε αδελφέ μου. Θα ξαναβρεθούμε… όταν…
Βάσω μου… Χάρη…. Ροδή… Θρηνώ μαζί σας».
Σπύρος Γραμμένος
«Ευχαριστούμε δάσκαλε.
Θα είσαι πάντα εδώ μέσα απ’ τις μοναδικές σου μελωδίες.»
Κωνσταντίνος Χριστοφόρου
«Γύρω στα τέλη του 1999 η αγαπημένη μου Έλενα Πατρόκλου με πήρε τηλέφωνο: “Αύριο πάμε να τραγουδήσουμε σε ένα τραγούδι του Cafe de L’art No2 που ετοιμάζει ο Νότης Μαυρουδής με τον Παναγιώτη Μάργαρη; ( ένα χρόνο πριν το Cafe de l’Art No1 σημείωσε μεγάλη επιτυχία) . Εγώ, μεταξύ προβών για το νέο τότε video κλιπ των ONE, της είπα ναι χωρίς δεύτερη σκέψη. Γεμάτοι ενθουσιασμό την επόμενη μέρα πήγαμε στο στούντιο κάπου στο κέντρο της Αθήνας και γνωρίσαμε από κοντά ένα σπουδαίο μουσικό, συνθέτη και δάσκαλο. Ήταν μια από τις πιο ωραίες μου εμπειρίες ηχογράφησης που μου έμεινε αξέχαστη γιατί ήταν ένα ολόκληρο σεμινάριο μουσικής διδασκαλίας, ένας άλλος κόσμος μαγικός. Παρτιτούρες, συζητήσεις, ήχοι, φωνές και ξαφνικά οι νότες του Entre dos Aguas του τεράστιου Paco de Lucia ( διασκευασμένο και άψογα εκτελεσμένο από τον εξαίρετο βιρτουόζο Παναγιώτη Μάργαρη και τον υπέροχο Νότη Μαυρουδή) μπροστά μας για να τις τραγουδήσουμε. Ήταν υψηλής δυσκολίας η «αποστολή» μας από το 3:25 και μετά. Τα μπράβο του ευγενικού δασκάλου Νότη Μαυρουδή μας έκαναν να ψηλώσουμε δέκα πόντους από περηφάνια! Τι τιμή! Του το θύμισα πρόσφατα όταν συναντηθήκαμε σε μια συνέλευση δημιουργών. Χαμογέλασε γλυκά, το θυμήθηκε, μιλήσαμε για λίγο, χαιρετηθήκαμε. Κι εγώ από τότε ξεκίνησα να «επισκέφτομαι» συχνά τα Cafe de l’Art….Και σήμερα διαβάζω σοκαρισμένος για τον άδικο χαμό του. Τι κρίμα! Τι άσχημο παιχνίδι της μοίρας…. Καλό ταξίδι Νότη Μαυρουδή…».