COP27: Η σύνοδος κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα είναι πιο αναγκαία από ποτέ – Τα στοιχεία και ο χάρτης του Διεθνή Μετεωρολογικού Σταθμού που «παγώνουν» – Τα τελευταία 8 χρόνια είναι τα θερμότερα που έχουν υπάρξει
Ξεκίνησαν την Κυριακή 6/11 στο Σαρμ Ελ Σέιχ της Αιγύπτου οι εργασίες της συνόδου κορυφής του ΟΗΕ για τον κλίμα, της COP27, εν μέσω αυξανόμενων εκκλήσεων προς τις πλούσιες χώρες να αποζημιώσουν φτωχότερα κράτη που είναι πιο ευάλωτα στην κλιματική αλλαγή.
Αντιπρόσωποι από σχεδόν 200 χώρες θα αρχίσουν τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, που θα διαρκέσει δύο εβδομάδες, με την έγκριση της ημερήσιας διάταξης της διάσκεψης στη διάρκεια της εναρκτήριας συνεδρίασης της ολομέλειάς της, ενώ όλοι περιμένουν να δουν αν τα πλουσιότερα έθνη θα συμφωνήσουν να περιλάβουν τις αποζημιώσεις επισήμως στην ατζέντα.
Μεγάλο μέρος της έντασης γύρω από την COP27 αναμένεται να αφορά τις απώλειες και τις ζημιές, δηλαδή τις αποζημιώσεις που καλούνται να παράσχουν τα πλούσια έθνη σε ευάλωτες χώρες χαμηλότερου εισοδήματος, οι οποίες λίγη ευθύνη φέρουν για τις εκπομπές που προκαλούν την άνοδο της θερμοκρασίας στον πλανήτη.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια είναι τα θερμότερα που έχουν καταγραφεί
Η προσωρινή έκθεση του Διεθνή Μετεωρολογικού Οργανισμού «τρομάζει» πραγματικά καθώς όπως δείχνουν τα στοιχεία τα τελευταία οκτώ χρόνια δείχνουν να είναι τα θερμότερα που έχουν καταγραφεί. Οι συνεχώς αυξανόμενες συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου, η συσσωρευμένη θερμότητα, οι ακραίοι καύσωνες, η ξηρασία και οι καταστροφικές πλημμύρες έχουν επηρεάσει τη διεθνή κοινότητα και έχουν κοστίσει δισεκατομμύρια.
Και οι αριθμοί είναι οι μόνοι που «παγώνουν». Ο ρυθμός ανόδους της στάθμης της θάλασσας έχει διπλασιαστεί από το 1993. Καταρρίπτει μάλιστα και ρεκόρ καθώς έχει αυξηθεί κατά σχεδόν δέκα χιλιοστά από τον Ιανουάριο του 2020. Τα τελευταία δυόμιση χρόνια αντιπροσωπεύουν το 10% της συνολικής ανόδου της στάθμης της θάλασσας από τότε που ξεκίνησαν οι δορυφορικές μετρήσεις πριν από σχεδόν 30 χρόνια.
Τα ενδεικτικά σημάδια και οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται πιο δραματικές. Ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας έχει διπλασιαστεί από το 1993 καθώς έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 10 mm από τον Ιανουάριο του 2020 σε νέο υψηλό ρεκόρ φέτος. Μόνο τα τελευταία δυόμισι χρόνια αντιπροσωπεύει το 10% της συνολικής ανόδου της στάθμης της θάλασσας από τότε που ξεκίνησαν οι δορυφορικές μετρήσεις πριν από σχεδόν 30 χρόνια.
Μέσα στο 2022 οι παγετώνες στις ευρωπαϊκές Άλπεις εμφάνισαν επίπεδα τήξης που καταρρίπτουν ρεκόρ. Το στρώμα πάγου στη Γροιλανδία χάνεται για 26η χρονιά, όπου πλέον όχι μόνο δε χιονίζει αλλά βρέχει, όπως έγινε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο.
Σύμφωνα με την έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού εκτιμάται ότι η θερμοκρασία το 2022 είναι 1,15°C πάνω από τον μέσο όρο της προβιομηχανικής περιόδου 1850-1900. Η χρονιά αυτή αναμένεται να είναι η πέμπτη ή έκτη θερμότερη. Σημειώνεται ότι είναι «Θέμα χρόνου μέχρι να υπάρξει άλλη μια θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί».
«Όσο μεγαλύτερη είναι η θερμοκρασία, τόσο χειρότερες είναι οι επιπτώσεις. Έχουμε τόσο υψηλά επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα τώρα, που ο χαμηλότερος βαθμός 1,5°C της Συμφωνίας του Παρισιού είναι μόλις εφικτός»
~Prof Petteri Taalas / Γενικός Γραμματέας του WMO
Ο WMO δημοσίευσε την προσωρινή έκθεση για την κατάσταση του παγκόσμιου κλίματος μαζί με έναν συνοδευτικό διαδραστικό χάρτη ιστορίας εν όψει της Συνόδου του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή στο Sharm-El-Sheikh, COP27.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες θα αποκαλύψει ένα Σχέδιο Δράσης στο COP27 για την επίτευξη έγκαιρων προειδοποιήσεων για όλες τις χώρες, τα επόμενα πέντε χρόνια.
Σημειώνεται ότι τα στοιχεία θερμοκρασίας της προσωρινής έκθεση του 2022 είναι μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Η τελική έκδοση θα εκδοθεί τον ερχόμενο Απρίλιο.
Τα πιο «βαριά» χαρακτηριστικά της Κλιματικής Κρίσης
Θερμοκρασία: Η παγκόσμια μέση θερμοκρασία το 2022 εκτιμάται ότι είναι περίπου 1,15 [1,02 έως 1,28] °C πάνω από τον μέσο όρο. Το 2015 έως το 2022 είναι πιθανό να είναι τα οκτώ θερμότερα χρόνια που έχουν καταγραφεί.
Παγετώνες και πάγος: Στις ευρωπαϊκές Άλπεις σε μέσο όρο χάθηκαν πάγοι πάχους μεταξύ 3 και άνω των 4 μέτρων, σπάζοντας το ρεκόρ από το 2003. Στην Ελβετία, το 6% του όγκου του πάγου του παγετώνα χάθηκε μεταξύ 2021 και 2022, σύμφωνα με τις αρχικές μετρήσεις. Για πρώτη φορά στην ιστορία, κανένα χιόνι δεν διήρκεσε τη θερινή περίοδο ακόμη και στις υψηλότερες τοποθεσίες μέτρησης και έτσι δεν σημειώθηκε συσσώρευση φρέσκου πάγου. Μεταξύ 2001 και 2022 ο όγκος του πάγου του παγετώνα στην Ελβετία μειώθηκε από 77κ.β. χλμ σε 49 κ.β. χ.λ.μ. , με μείωση περισσότερο από το ένα τρίτο. Μια χαμηλή χιονόπτωση στο τέλος του χειμώνα και οι επαναλαμβανόμενες καλύψεις της σκόνης της Σαχάρας έθεσαν το σκηνικό για άνευ προηγουμένου απώλεια πάγου μεταξύ Μαΐου και αρχές Σεπτεμβρίου, με αποτέλεσμα τον μακρύ και έντονο καύσωνα.
Στάθμη της θάλασσας: Αυξήθηκε κατά περίπου 3,4 ± 0,3 χιλ. ετησίως κατά τη διάρκεια των 30 ετών (1993-2022). Ο ρυθμός διπλασιάστηκε μεταξύ 1993-2002 και 2013-2022 και η στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 5 χιλ. μεταξύ Ιανουαρίου 2021 και Αυγούστου 2022. Η αύξηση αυτή οφείλεται στο αυξανόμενο λιώσιμο των πάγων.
Ωκεάνια θερμότητα: Ο ωκεανός αποθηκεύει περίπου το 90% της συσσωρευμένης θερμότητας από τις ανθρώπινες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Τα ανώτερα 2000 μέτρα του ωκεανού συνέχισαν να θερμαίνονται σε επίπεδα ρεκόρ το 2021. Τα ποσοστά θέρμανσης είναι ιδιαίτερα υψηλά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Μάλιστα θα συνεχίσει να θερμαίνεται στο μέλλον – μια αλλαγή που είναι μη αναστρέψιμη σε χρονικές κλίμακες εκατονταετίας έως χιλιετίας. Συνολικά, το 55% της επιφάνειας του ωκεανού βίωσε τουλάχιστον έναν θαλάσσιο καύσωνα το 2022. Αντίθετα, μόνο το 22% της επιφάνειας του ωκεανού βίωσε θαλάσσιο κρύο. Οι θαλάσσιοι καύσωνες γίνονται όλο και πιο συχνοί, σε αντίθεση με τα κύματα κρύου.
Ακραία καιρικά φαινόμενα : Στην Ανατολική Αφρική, οι βροχοπτώσεις ήταν κάτω του μέσου όρου σε τέσσερις διαδοχικές υγρές περιόδους. . Ως αποτέλεσμα της επίμονης ξηρασίας και άλλων παραγόντων που επιβαρύνουν, εκτιμάται ότι 18,4 έως 19,3 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετώπισαν επισιτιστική «κρίση» ή χειρότερα επίπεδα οξείας επισιτιστικής ανασφάλειας πριν από τον Ιούνιο του 2022.