Νέα έρευνα από το RCSI University of Medicine and Health Sciences διαπίστωσε ότι τα μωρά με μεγαλύτερο βάρος γέννησης τείνουν να έχουν λιγότερα προβλήματα ψυχικής υγείας και συμπεριφοράς στην παιδική και εφηβική ηλικία. Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό και την υποστήριξη παιδιών που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν ψυχολογικά προβλήματα. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο European Child & Adolescent Psychiatry, εξέτασε τα βάρη γέννησης και την επακόλουθη ψυχική υγεία σε χιλιάδες παιδιά στην Ιρλανδία.
Μελέτη που σχετίζεται με την ψυχική υγεία των παιδιών
Σε αντίθεση με πολλές μελέτες που αφορούσαν το βάρος γέννησης, χρησιμοποίησε δεδομένα που ακολουθούσαν επανειλημμένα τα ίδια παιδιά σε όλη την παιδική τους ηλικία και την εφηβεία τους, χρησιμοποιώντας τη μελέτη Growing Up in Ireland, μια συνεχιζόμενη μελέτη που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση για παιδιά που γεννήθηκαν μεταξύ 1997 και 1998. Η ανάλυση έδειξε ότι κάθε κιλό κάτω από το μέσο βάρος γέννησης (3,5 κιλά ή 7 λίβρες 11 ουγκιά) συσχετίστηκε με περισσότερα αναφερόμενα προβλήματα ψυχικής υγείας κατά την παιδική και εφηβική ηλικία. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι αυτά τα προβλήματα που σχετίζονται με το βάρος γέννησης τείνουν να επιμένουν σε όλη την παιδική ηλικία, από τις ηλικίες 9 έως 17 ετών.
Το είδος των προβλημάτων που συνδέονται περισσότερο με το βάρος γέννησης ήταν η απροσεξία, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα, συμπεριφορές που γενικά συνδέονται με τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ). Κάθε πτώση κιλό κάτω από το μέσο βάρος γέννησης συνδέθηκε με 2% αύξηση στον κίνδυνο συμπεριφορών που μοιάζουν με ΔΕΠΥ, ωστόσο τέτοιες συμπεριφορές ήταν εντός του φυσιολογικού εύρους. Δηλαδή, ακόμη και μεταξύ παιδιών με πολύ χαμηλό βάρος γέννησης (1,5 κιλό), ο μέσος αριθμός συμπτωμάτων ΔΕΠΥ πιθανότατα δεν θα πληρούσε το όριο για μια διάγνωση ΔΕΠΥ. Το χαμηλό βάρος γέννησης συνδέθηκε επίσης με συναισθηματικά και κοινωνικά προβλήματα, ιδιαίτερα στα τέλη της εφηβείας. Αυτά τα προβλήματα βρέθηκαν πιο σοβαρά και πιο κοντά στα κλινικά όρια, για παράδειγμα για τη διάγνωση της κατάθλιψης ή του άγχους.
Η καθηγήτρια Mary Cannon, Καθηγήτρια Ψυχιατρικής Επιδημιολογίας και Ψυχικής Υγείας Νέων στο RSCI και κύριος ερευνητής στη μελέτη, δήλωσε: «Γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια ότι το χαμηλό βάρος γέννησης και ο πρόωρος τοκετός συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο ψυχικής ασθένειας στο παιδί. Αυτό που δείχνει αυτή η μελέτη είναι ότι ακόμη και μικρές αποκλίσεις από το τυπικό βάρος γέννησης μπορεί επίσης να είναι σχετικές». Ο Niamh Dooley, διδακτορικός φοιτητής και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, είπε. «Αυτή η σχέση μεταξύ του βάρους γέννησης και της ψυχικής υγείας του παιδιού παραμένει ακόμη και αφού ληφθούν υπόψη παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τόσο το βάρος γέννησης όσο και την ψυχική υγεία, όπως το φύλο, οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες και το γονικό ιστορικό ψυχικής ασθένειας.
Αυτό δείχνει μια μαμά και ένα νεογέννητο Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό και την υποστήριξη παιδιών που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν ψυχολογικά προβλήματα. Η εικόνα είναι δημόσιος τομέας «Η επίδραση του βάρους γέννησης στη μεταγενέστερη ψυχική υγεία είναι πιθανώς μικρή, αλλά μπορεί να αλληλεπιδράσει με άλλους κινδύνους όπως η γενετική και το παιδικό άγχος και να έχει επιπτώσεις στην κατανόηση της προέλευσης της ψυχικής υγείας και της κακής υγείας». Αυτή η μελέτη δείχνει τη σημασία της καλής περιγεννητικής φροντίδας και προτείνει ότι η βελτίωση της συνολικής υγείας των γυναικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για να διασφαλιστεί το βέλτιστο βάρος γέννησης μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης προβλημάτων ψυχικής υγείας από τους απογόνους.
Τα παιδιά με χαμηλό βάρος γέννησης μπορεί να ωφεληθούν από ψυχολογικές αξιολογήσεις στην παιδική ηλικία και πρώιμη παρέμβαση για συμπτώματα ψυχικής υγείας, εάν εντοπιστούν για να ελαχιστοποιηθεί το βάρος της ψυχικής ασθένειας αργότερα στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή. Περαιτέρω έρευνα από την ομάδα μόλις δημοσιεύτηκε στο Research on Child and Adolescent Psychopathology. Υποδεικνύει ότι ένα σημαντικό ποσοστό της συσχέτισης μεταξύ του βάρους γέννησης και των συμπτωμάτων ΔΕΠΥ στα παιδιά της Ιρλανδίας μπορεί να εξηγηθεί από τη χρήση ουσιών από τη μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (κάπνισμα, χρήση αλκοόλ, μη συνταγογραφούμενη χρήση φαρμάκων).