Βασίλισσα Ελισάβετ: Πώς την αποχαιρέτησε ο Τύπος – «Ράγισε η καρδιά μας, σε ευχαριστούμε»


Ο θάνατος της βασίλισσας Ελισάβετ είναι πρώτο θέμα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων όχι μόνο του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά και ολόκληρου του κόσμου

Ολοσέλιδες φωτογραφίες της βασίλισσας Ελισάβετ γεμίζουν τα πρωτοσέλιδα καθώς οι εφημερίδες και τα περιοδικά γράφουν για μια ιστορική και ζοφερή μέρα για τη Βρετανία και αποχαιρετούν τη μονάρχη που σφράγισε την πορεία της σύγχρονης Βρετανίας.

Η Sun άλλαξε τη συνηθισμένο κόκκινη λωρίδα με το πένθιμο μωβ και τον τίτλο «Σε αγαπούσαμε κυρία μου». Ο θάνατός της γράφει σηματοδοτεί «ένα τέλος στην ιστορική της βασιλεία» και έχει πυροδοτήσει ένα «ξέσπασμα θλίψης». Διερωτάται επίσης εάν η ημέρα της κηδείας μπορεί να κηρυχθεί αργία.

Η πρώτη σελίδα της Mirror φέρει το απλό μήνυμα «Ευχαριστώ», καθώς «το έθνος αρχίζει να συμβιβάζεται με την απώλεια της 96χρονης βασίλισσας». Αναφέρει επίσης ότι τα παιδιά του πρίγκιπα Χάρι και της Μέγκαν Μαρκλ δικαιούνται τώρα τίτλους, επικαλούμενοι κανόνες που καθορίστηκαν από τον Βασιλιά Γεώργιο Ε’ το 1917.

Η Express γράφει «Η αγαπημένη μας βασίλισσα είναι νεκρή» και περιγράφει πώς οι Βρετανοί πλημμύρισαν τους δρόμους «ενωμένοι στη θλίψη» και «τα πλήθη που έκλαιγαν» τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο έξω από τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ.

Η Daily Mail δημοσίευσε μια «ιστορική ειδική έκδοση» με τίτλο: «Οι καρδιές μας ράγισαν». Λέει ότι σε αντίθεση με ορισμένους από τους προκατόχους της, η θητεία της Βασίλισσας θα αψηφήσει την κατηγοριοποίηση, επειδή ο χρόνος της στον θρόνο «απλώς διήρκεσε πάρα πολύ».

«Οι καρδιές μας είναι ραγισμένες: Φαίνεται απλώς αδιανόητο. Αυτή η πιο σοφή και σταθερή γυναίκα, το φως που μας καθοδηγούσε στις πιο σκοτεινές νύχτες, έχει φύγει». Το Metro και το i μεταφέρουν επίσης ολοσέλιδα αφιερώματα, ο τελευταίος σημειώνοντας ότι ο βασιλιάς Κάρολος Γ’ πρόκειται να μιλήσει στο έθνος την Παρασκευή.

Η νεκρολογία των Times αντανακλά τη ζωή της βασίλισσας που διήρκεσε σε «μια εποχή τεράστιων κοινωνικών, υλικών και τεχνολογικών αλλαγών», ρωτώντας «ποιος θα πίστευε ότι η βασίλισσα που γνωρίσαμε κάποτε θα συμφωνούσε να συμμετάσχει σε ένα σκετς με τον Τζέιμς Μποντ για τα εγκαίνια των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου 2012;»

Πάνω από όλα, η εφημερίδα λέει ότι «ήταν η γυναίκα που έσωσε τη μοναρχία σε αυτή τη χώρα». Το πολιτικό σκίτσο του περιγράφει πώς η «πολιτική φασαρία» των Κοινοτήτων έπεσε ήσυχα, καθώς ένα σημείωμα ειδοποίησε τους βουλευτές για την κακή υγεία του μονάρχη: «ξαφνικά τίποτα άλλο δεν είχε μεγάλη σημασία».

Η πρώτη σελίδα του Guardian απεικονίζει τη βασίλισσα κατά τη στέψη της, σημειώνοντας ότι ήταν η γηραιότερη μονάρχης στην ιστορία της χώρας αλλά και η βασίλισσα με τη μεγαλύτερη θητεία. Περιγράφει τη βασίλισσα ως «υφασμένη στο ύφασμα της ζωής μας τόσο ολοκληρωτικά» σε μια βασιλεία που περιελάμβανε μια περίοδο με τις μεγαλύτερες αλλαγές οποιασδήποτε εποχής.

Αλλά λέει ότι είναι δύσκολο να δούμε το όνομά της να απονέμεται, όπως ήταν το όνομα της προκατόχου της Βασίλισσας Βικτώριας, ως «το καθοριστικό σύμβολο μιας εποχής». Αντίθετα, ο Guardian λέει ότι «ενσάρκωσε, σε μεγάλο βαθμό άψογα, το ρόλο μιας σύγχρονης συνταγματικής μοναρχίας, μιας συμβολικής φυσιογνωμίας με δικαίωμα να συμβουλεύεται και να προειδοποιεί ιδιωτικά τους πολιτικούς ηγέτες και να εμφανίζεται δημόσια ως το επίκεντρο της εθνικής ζωής, εορτασμού και μνημόσυνο».

Η Telegraph φέρει τον τίτλο «Η θλίψη είναι το τίμημα που πληρώνουμε για την αγάπη». Περιγράφει τη Βασίλισσα ως μια «ήρεμη παρουσία» που ήταν «σταθερή». Αναφέρεται στη βασιλεία του Καρόλου, σημειώνοντας ότι ο νέος μονάρχης έχει «ορκιστεί να αποφύγει την «ανάμειξη» στην πολιτική, αλλά είναι απίθανο να σταματήσει να αγωνίζεται για τους σκοπούς που υπερασπίστηκε επί δεκαετίες». Προσθέτει ότι κανείς που γνωρίζει τον Κάρολο δεν περιμένει από αυτόν να βασιλεύει με τον ίδιο τρόπο όπως η μητέρα του.

Οι Financial Times περιγράφουν τη «χάρη, την ανθρωπιά και το σθένος της Ελισάβετ», και τη ζωή «εξαιρετικής υπηρεσίας». Η εφημερίδα λέει ότι η στωική της απόρριψη οικογενειακών δυστυχιών την έκανε, για το κοινό, μια ανθρώπινη και συγγενή φιγούρα, προσθέτοντας ότι «η στοργή με την οποία κυβερνούσε, αντανακλούσε, πάνω απ’ όλα, μια αίσθηση καθήκοντος που φαινόταν έμφυτη».


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ