Δημήτρης Λιγνάδης: Το δικαστήριο θα ανακοινώσει την απόφαση του επί της ενοχής του για τέσσερις υποθέσεις βιασμού
Την ετυμηγορία τακτικών και λαϊκών δικαστών θα ακούσει σήμερα τη πρωί ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρης Λιγνάδης, αφού το δικαστήριο θα ανακοινώσει την απόφαση του επί της ενοχής του για τέσσερις υποθέσεις βιασμού.
Η ολοκλήρωση της μαραθώνιας αγόρευσης του συνηγόρου του κατηγορουμένου, Αλέξη Κούγια σχεδόν τα μεσάνυχτα της περασμένης Πέμπτης, σηματοδότησε την αντίστροφη μέτρηση για την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου. Ο κ. Κούγιας χρειάστηκε 2 συνεδριάσεις για να ολοκληρώσει την αγόρευση του μετά την εισαγγελική πρόταση «καταπέλτη» του εισαγγελέα Κωνσταντίνου Κούντρια, που ζήτησε την ενοχή του κατηγορουμένου για τρεις από τις τέσσερις υποθέσεις για τις οποίες κατηγορείται.
«Τα θύματα του βιασμού δεν έχουν φύλλο, καταγωγή και κοινωνικό στάτους. Ότι ο κατηγορούμενος ήταν αναγνωρίσιμος δεν αναιρεί τη διάπραξη. Τα θύματα λόγω ανηλικότητας, καταγωγής και οικογενειακής κατάστασης, ήταν εύκολος στόχος γιατί διασφάλιζαν τη σιγουριά ότι δεν θα αποκάλυπταν τι συνέβη. Η αναγνωρισιμότητα και η λάμψη δεν αναιρεί την ανάγκη ικανοποίησης της σεξουαλικής του ορμής» ήταν κάποια από τα λόγια με τα οποία τεκμηρίωσε την πρόταση του για την ενοχή του Δημήτρη Λιγνάδη ο εισαγγελικός λειτουργός, αφήνοντας αιχμές για την υπεραστική γραμμή που επέλεξε ο κατηγορούμενος, ο οποίος επιχείρησε να αποδομήσει τους ισχυρισμούς των θυμάτων του με βάση την εργασία ή το κοινωνικό τους στάτους. Ο εισαγγελέας σημείωσε πως «κοινός παρανομαστής ήταν η ικανοποίηση της σεξουαλικής του ορμής. Κοινό χαρακτηρισμό το περιβάλλον των παθόντων. Εκείνος καλλιεργούσε σχέσεις εμπιστοσύνης και ότι θα βοηθούσε στην επαγγελματική του ανέλιξη».
Κατά τον ίδιο, ο κατηγορούμενος δεν έδωσε πειστικές απαντήσεις, ενώ μετά την αναλυτική περιγραφή των πραγματικών περιστατικών που κατά την κρίση του αποδείχθηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία, αναφέρθηκε ξεχωριστά σε καθεμία από τις περιπτώσεις για τις οποίες κατηγορείται ο Δημήτρης Λιγνάδης.
Αναφερόμενος στον πρώτο καταγγέλλοντα σχολίασε: «Είναι απολύτως λογικό να μη προσδιορίστηκε ορθά ο χρόνος του βιασμού καθως πρόκειται για μια εξαιρετικά επώδυνη πράξη. Δεν είναι τυχαίος ο χρόνος παραγραφής που προβλέπει ο ΠΚ δίνοντας τη δυνατότητα στους εγκαλούντες να απευθύνουν στις αρχές 15 χρόνια μετά, ενώ πλέον για τους ανήλικους ο χρόνος παραγραφής ξεκινά 1-3 έτη μετά την ενηλικίωση του θύματος. Ο νόμος αναγνωρίζει τη δυσκολία ενός ενηλίκου να προβεί σε καταγγελία ενός τόσο βάναυσου αδικήματος σε βάρος του».
Σχετικά με τον δεύτερο άνθρωπο που έχει καταγγείλει το Δημήτρη Λιγνάδη για βιασμό στην Επίδαυρο, ο εισαγγελικός λειτουργός αναφερόμενος στις αλλαγές των ημερομηνιών του ταξιδιού, εξήγησε πως δεν είναι αδικαιολόγητος ο λάθος προσδιορισμός του διαστήματος. «Το γεγονός ότι η εκδρομή στην Επίδαυρο πράγματι έλαβε χώρα είναι σημαντικό και αποδεικνύεται από πλήθος καταθέσεων και φωτογραφιών».
Για την υπόθεση του τρίτου καταγγέλλοντα, ο οποίος έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο σπίτι του σκηνοθέτη, εξαιτίας του κακοποιητικού περιβάλλοντος του σπιτιού του και των οικονομικών προβλημάτων, ο εισαγγελέας περιέγραψε ότι «δεδομένων των περιστατικών βίας που έζησε στο περιβάλλον του, το θύμα πίστευε ότι ο κατηγορούμενος θα μπορούσε να γίνει πιο βίαιος αν αντιδρούσε. Το θύμα προερχόταν από κακοποιητικό περιβάλλον, στερούνταν τα στοιχειώδη μέσα διαβίωσης, ήταν ανήλικος και απόλυτα εξαρτημένος από τον κατηγορούμενο που του εξασφάλιζε τη διαβίωση».
Τέλος, για την περίπτωση του Δ.Μ, που δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο για να καταθέσει, αλλά έχει καταγγείλει τον σκηνοθέτη για βιασμό του έπειτα από γνωριμία τους στην πλατεία του Αγίου Παύλου, ο εισαγγελέας ζήτησε την απαλλαγή του κατηγορουμένου και σχολίασε: «το πρόσωπο αυτό αν και έχει διαταχθεί η βίαιη προσαγωγή του δεν ήρθε ποτέ να καταθέσει. Οι αποδείξεις διεξάγονται επ’ ακροατηρίω. Όχι στην τηλεόραση και τα μέσα ενημέρωσης. Αποδείχτηκε επίσης ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο διαμένει ούτε διέμενε στην διεύθυνση που δήλωσε. Εγείρονται αμφιβολίες για την αξιοπιστία του και τη βασιμότητα όσων έχει καταγγείλει. Οι αμφιβολίες λειτουργούν υπέρ του κατηγορουμένου».