Νέα έρευνα αποκάλυψε ότι οι άνθρωποι μετριάζουν το μέγεθος των γευμάτων τους σε ενέργεια, υποδηλώνοντας ότι οι άνθρωποι τρώνε πιο έξυπνα από ό,τι πιστεύαμε. Τα ευρήματα, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, επανεξετάζουν τη μακροχρόνια πεποίθηση ότι οι άνθρωποι δεν είναι ευαίσθητοι στο ενεργειακό περιεχόμενο των τροφίμων που καταναλώνουν και επομένως είναι επιρρεπείς στην κατανάλωση της ίδιας ποσότητας τροφής ανεξάρτητα από το αν δίνουν ενέργεια.
Μελέτη για την ποσότητα τροφής
Η μελέτη είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς αμφισβητεί την κοινή άποψη μεταξύ των ερευνητών ότι οι άνθρωποι έχουν την τάση να υπερκαταναλώνουν τρόφιμα υψηλής ενέργειας. Αυτή η ιδέα πηγάζει από προηγούμενες μελέτες που χειρίστηκαν το ενεργειακό περιεχόμενο των τροφίμων ή των γευμάτων για να δημιουργήσουν εκδόσεις χαμηλής και υψηλής ενέργειας. Σε αυτές τις μελέτες, οι άνθρωποι δεν ενημερώθηκαν εάν έτρωγαν μια έκδοση χαμηλής ή υψηλής ενέργειας και τα ευρήματα έδειξαν ότι είχαν την τάση να τρώνε γεύματα του ίδιου βάρους, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη πρόσληψη θερμίδων με την έκδοση υψηλής ενέργειας.
“Για χρόνια πιστεύαμε ότι οι άνθρωποι καταναλώνουν υπερβολικά γεύματα πλούσια σε ενέργεια. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η μελέτη δείχνει έναν βαθμό διατροφικής νοημοσύνης, σύμφωνα με τον οποίο οι άνθρωποι καταφέρνουν να προσαρμόσουν την ποσότητα που καταναλώνουν επιλογές υψηλής ενεργειακής πυκνότητας”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Annika Flynn, Διδακτορικό Ερευνήτρια Διατροφής και Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ. Αντί να χειριστεί τεχνητά τις θερμίδες σε μεμονωμένες τροφές, αυτή η μελέτη εξέτασε δεδομένα από μια δοκιμή χρησιμοποιώντας κανονικά, καθημερινά γεύματα με διαφορετική ενεργειακή πυκνότητα, όπως ένα σάντουιτς με σαλάτα κοτόπουλου με μπισκότα σύκου ή χυλό με βατόμουρα και αμύγδαλα.
Στη δοκιμή συμμετείχαν 20 υγιείς ενήλικες που ζούσαν προσωρινά σε θάλαμο νοσοκομείου όπου τους σέρβιραν διάφορα γεύματα για τέσσερις εβδομάδες. Η ομάδα διεθνών ερευνητών, συμπεριλαμβανομένων κορυφαίων ειδικών στη διατροφή και το μεταβολισμό από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπολόγισε τις θερμίδες, τα γραμμάρια και την ενεργειακή πυκνότητα (θερμίδες ανά γραμμάριο) για κάθε γεύμα που κατανάλωσε κάθε συμμετέχων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πρόσληψη θερμίδων του γεύματος αυξήθηκε με την ενεργειακή πυκνότητα σε γεύματα με φτωχή ενέργεια, όπως διαπίστωσαν και προηγούμενες παρατηρήσεις με τεχνητά επεξεργασμένα τρόφιμα. Ωστόσο, παραδόξως, με μεγαλύτερη ενεργειακή πυκνότητα παρατηρήθηκε ένα σημείο καμπής όπου οι άνθρωποι αρχίζουν να ανταποκρίνονται στις αυξήσεις των θερμίδων μειώνοντας το μέγεθος των γευμάτων που καταναλώνουν. Αυτό υποδηλώνει μια προηγουμένως μη αναγνωρισμένη ευαισθησία στο ενεργειακό περιεχόμενο των γευμάτων που έτρωγαν οι άνθρωποι. Καθώς αυτό το εύρημα βασίστηκε σε δεδομένα από μια μικρή, εξαιρετικά ελεγχόμενη δοκιμή, οι ερευνητές συνέχισαν να δουν αν αυτό το μοτίβο παρέμενε όταν οι συμμετέχοντες ζούσαν ελεύθερα, επιλέγοντας τα δικά τους γεύματα.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από την Εθνική Έρευνα Διατροφής και Διατροφής του Ηνωμένου Βασιλείου, οι ερευνητές βρήκαν και πάλι ότι η πρόσληψη θερμίδων των γευμάτων αυξήθηκε με την ενεργειακή πυκνότητα σε γεύματα που ήταν φτωχά σε ενέργεια και στη συνέχεια μειώθηκε σε γεύματα πλούσια σε ενέργεια. Είναι σημαντικό ότι για να συμβεί αυτό το πρότυπο σημείο καμπής, οι συμμετέχοντες θα έπρεπε να καταναλώνουν μικρότερα γεύματα, κατά βάρος, από τα πιο πλούσια σε ενέργεια γεύματα.
Η Annika είπε: “Για παράδειγμα, οι άνθρωποι έτρωγαν μικρότερες μερίδες από ένα πιάτο ζυμαρικών με κρεμώδες τυρί, το οποίο είναι ένα γεύμα πλούσιο σε ενέργεια, από μια σαλάτα με πολλά διαφορετικά λαχανικά που είναι σχετικά φτωχά σε ενέργεια”. Αυτή η έρευνα ρίχνει νέο φως στην ανθρώπινη διατροφική συμπεριφορά, συγκεκριμένα μια φαινομενική λεπτή ευαισθησία στις θερμίδες σε γεύματα πλούσια σε ενέργεια. Ο συν-συγγραφέας Jeff Brunstrom, καθηγητής Πειραματικής Ψυχολογίας, δήλωσε: “Αυτή η έρευνα δίνει πρόσθετο βάρος στην ιδέα ότι οι άνθρωποι δεν είναι τελικά παθητικοί υπερφαγικοί, αλλά δείχνει τη διακριτική ικανότητα να μετριάζουν πόσο ένα γεύμα πλούσιο σε ενέργεια καταναλώνουν. Αυτό το έργο είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό καθώς αποκαλύπτει μια κρυφή πολυπλοκότητα στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με σύγχρονες τροφές πλούσιες σε ενέργεια, κάτι που αναφέραμε ως “διατροφική νοημοσύνη”. Αυτό που μας λέει αυτό είναι ότι δεν φαίνεται να τα καταναλώνουμε παθητικά. Τα τρόφιμα και επομένως ο λόγος για τον οποίο συνδέονται με την παχυσαρκία είναι πιο διαφοροποιημένος από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Προς το παρόν, τουλάχιστον αυτό προσφέρει μια νέα προοπτική σε ένα μακροχρόνιο ζήτημα και ανοίγει την πόρτα σε μια σειρά από σημαντικά νέα ερωτήματα και δρόμους για μελλοντική έρευνα. “