Για κάποιο χρονικό διάστημα, οι απονευρώσεις μπορούν να συντηρήσουν τα δόντια που επηρεάζονται από κοιλότητες ή άλλα προβλήματα, αλλά το δόντι τελικά γίνεται εύθραυστο και πεθαίνει. Για να μάθουν περισσότερα σχετικά με το πόσο χρόνο μπορεί να διαρκέσει αυτή η διαδικασία, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα για περισσότερους από 46.000 ασθενείς που έκαναν απονευρώσεις σε 99 κοινοτικά οδοντιατρεία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα ευρήματα «παρέχουν δεδομένα από τον πραγματικό κόσμο για ένα ευρύτερο φάσμα ασθενών, όχι μόνο για αυτούς που λαμβάνουν περίθαλψη σε μεγάλα συστήματα υγείας ή για αυτούς που είναι ασφαλισμένοι», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ. Thankam Thyvalikakath, διευθύντρια οδοντιατρικής πληροφορικής στο Ινστιτούτο Regenstrief και στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, στην Ινδιανάπολη. «Αυτές οι πληροφορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ενημερώσουν την οδοντιατρική πρακτική και να βοηθήσουν τους ασθενείς και τους οδοντιάτρους να λάβουν καλύτερες αποφάσεις περίθαλψης», σημείωσε η Thyvalikakath σεσχετική ανακοίνωση του ινστιτούτου.
Ο διάμεσος χρόνος επιβίωσης ενός δοντιού μετά από μία απονεύρωση ήταν 11,1 χρόνια, διαπίστωσε η μελέτη. Ωστόσο, διάφοροι παράγοντες μπορούν να παρατείνουν ή να μειώσουν τη διάρκεια ζωής ενός δοντιού που έχει υποβληθεί σε θεραπεία, σύμφωνα με τη μελέτη:
- Τα δόντια, στα οποία γίνεται απονεύρωση και στη συνέχεια σφράγισμα και θήκη διαρκούν περίπου 20 χρόνια.
- Τα δόντια που δέχονται είτε σφράγισμα είτε στεφάνη μετά από απονεύρωση διαρκούν περίπου 11 χρόνια.
- Τα δόντια που δεν δέχονται εργασίες αποκατάστασης μετά από απονεύρωση διαρκούν περίπου 6,5 χρόνια.
Η μελέτη αποκάλυψε επίσης μεγάλες περιφερειακές ανισότητες. Οι απονευρώσεις διήρκεσαν 20,5 χρόνια στα βορειοανατολικά, .2 στα Μεσοδυτικά, 9,1 χρόνια στις πολιτείες του Νότιου Ατλαντικού, 9 χρόνια στο South Central U.S. και 8,7 χρόνια στα δυτικά της χώρας.
Το ασφαλιστικό καθεστώς είχε επίσης σημαντικό αντίκτυπο στον χρόνο επιβίωσης των δοντιών, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Journal of Dental Research. «Αυτά τα δεδομένα θα μπορούσαν επίσης να ενημερώσουν την οδοντιατρική ασφαλιστική κάλυψη καταδεικνύοντας την αξία της τοποθεσίας θήκης και των επιλογών μόνιμης αποκατάστασης», επεσήμανε η Thyvalikakath. “Η στοματική υγεία είναι ένα ζήτημα δημόσιας υγείας που επηρεάζει σημαντικά τη συνολική υγεία των ανθρώπων. Η αξιοποίηση των οδοντιατρικών αρχείων μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τρόπους βελτίωσης της θεραπείας, εντοπισμού αιτιών και διατήρησης της υγείας των δοντιών και των ούλων.”