Ο Γιώργος Κορμάς, υπεύθυνος της Γραμμής Βοήθειας του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, εξηγεί στο Newsbomb.gr τι είναι το blackout challenge και ποιοι είναι οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για τα παιδιά.
Ο τραγικός θάνατος ενός 10χρονου κοριτσιού στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, πριν από μερικούς μήνες, έφερε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο στην επιφάνεια τον κίνδυνο του θανατηφόρου διαδικτυακού παιχνιδιού blackout challenge.
Το παιδί βρέθηκε αναίσθητο μέσα στη ντουλάπα της μητέρα του, πέρασε πέντε ημέρες στην εντατική, όπου και τελικά κατέληξε. Η πρόκληση συσκότισης και λιποθυμίας εμφανίστηκε σε διαδικτυακή πλατφόρμα που παρακολουθούσε το κορίτσι.
Η οικογένεια της 10χρονης κατηγορεί την εταιρία που διαχειρίζεται την ηλεκτρονική πλατφόρμα ότι ο αλγόριθμός της αποφάσισε ότι το θανατηφόρο παιχνίδι ταίριαζε και ενδιέφερε το παιδί, με αποτέλεσμα την προβολή του στην οθόνη της ηλεκτρονικής συσκευής του.
Ο Γιώργος Κορμάς, υπεύθυνος της Γραμμής Βοήθειας του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, εξηγεί στο Newsbomb.gr τι είναι το blackout challenge και ποιοι είναι οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για τα παιδιά.
«Οι προκλήσεις του συγκεκριμένου παιχνιδιού ποικίλουν. Μία από αυτές είναι το λεγόμενο παιχνίδι του πνιγμού. Τα παιδιά με διάφορους τρόπους σφίγγουν το λαιμό τους -και συγκεκριμένα τις καρωτίδες– με αποτέλεσμα το αίμα να μην ανεβαίνει προς τον εγκέφαλο και κάποια στιγμή, λίγο πριν τη λιποθυμία, ελευθερώνουν το λαιμό τους και τότε μεγάλες ποσότητες αίματος και οξυγόνου περνούν στον εγκέφαλο και προκαλείται μία ευφορία. Αυτό το παιχνίδι μπορεί να καταλήξει σε λιποθυμικά επεισόδια, πνιγμούς και θανάτους. Μία τέτοια περίπτωση είχαμε στην Αμερική.
Οι γονείς κατηγορούν την εταιρία TikTok ότι ο αλγόριθμος της πλατφόρμας πρόβαλε στο παιδί ως κατάλληλο περιεχόμενο το συγκεκριμένο παιχνίδι. Γενικότερα τίθεται ένα τεράστιο θέμα κατά πόσο τελικά οι αλγόριθμοι των κοινωνικών δικτύων μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά από τέτοιες καταστάσεις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πλέον εισάγει την πράξη για τις ψηφιακές υπηρεσίες, ζητώντας από τα κοινωνικά δίκτυα να υπάρχει μία ορατότητα στους αλγόριθμους τους, να υπάρχουν μέτρα ασφαλείας και να υπόκεινται σε ελέγχους από ανεξάρτητες αρχές, προκειμένου να δούμε εάν τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά.
Το κίνητρο για να κάνει ένας ανήλικος ένα τέτοιο παιχνίδι μπορεί να είναι ο μιμητισμός. Γενικότερα όμως το κίνητρο διαφοροποιείται κάθε φορά. Πιο επιρρεπή σε τέτοιου είδους επικίνδυνες προκλήσεις μπορούν να είναι παιδιά συναισθηματικά απομονωμένα, παιδιά που νιώθουν κατάθλιψη και παιδιά που μέσα από αυτό το παιχνίδι επιδιώκουν να δηλώσουν την ύπαρξή τους».