Το υψηλό σάκχαρο ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Μπορεί να είναι επικίνδυνο αλλά συνήθως ρυθμίζεται με φάρμακα.
Οι περισσότερες τροφές που τρώμε διασπώνται κυρίως σε γλυκόζη. Η γλυκόζη είναι μια μορφή «ζάχαρης» στο αίμα μας και αποτελεί την κύρια πηγή «καυσίμου» για το σώμα μας.
Προκειμένου να διατηρείται η γλυκόζη του αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα, ο οργανισμός παράγει την ινσουλίνη.
Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που που παράγεται στο πάγκρεας και αντλεί τη γλυκόζη για να και τροφοδοτήσει με αυτή τα κύτταρα.
Οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη έχουν αυξημένη ποσότητα γλυκόζης στο αίμα τους (υπεργλυκαιμία). Αυτό συμβαίνει γιατί είτε το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ή καθόλου ινσουλίνη, ή γιατί τα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στην ινσουλίνη που παράγεται από το πάγκρεας. Ως αποτέλεσμα παρατηρείται αυξημένη κυκλοφορία γλυκόζης στο αίμα.
Εάν το ζάχαρο παραμένει μόνιμα σε υψηλά επίπεδα προκύπτουν σοβαρές βλάβες σε επιμέρους όργανα και/ή συστήματα του οργανισμού και αυξάνεται ο κίνδυνος εμφράγματος, εγκεφαλικού, απώλειας της όρασης, βλάβης στα νεφρά και νευρολογικών προβλημάτων λόγω καταστροφής των αιμοφόρων αγγείων.
Τι νιώθει κάποιος όταν ανεβαίνει το ζάχαρο
- Παρά το γεγονός ότι η γλυκόζη αποτελεί πηγή ενέργειας για τον οργανισμό, η υπερβολική αύξησή της δεν συνοδεύεται από έκρηξη ενέργειας, αλλά αντιθέτως από αίσθημα κούρασης.
- Ποσότητα της περιττής γλυκόζης κατευθύνεται προς τα νεφρά και κατόπιν στα ούρα, αντλώντας νερό. Κατά συνέπεια, εκδηλώνεται έντονη επιθυμία για ούρηση και δίψα, ακόμη κι αν η κατανάλωση νερού είναι επαρκής.
- Το αυξημένο ζάχαρο εκδηλώνεται συχνά με το μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα χέρια και/ή τα πόδια. H επιπλοκή αυτή εκδηλώνεται όταν τα επίπεδα σακχάρου παραμένουν αρρύθμιστα για αρκετό καιρό.