Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου McMaster που μελετούν τη δυναμική της μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών έχουν διερευνήσει τις συνέπειες σε επίπεδο πληθυσμού ενός δυνητικά σημαντικού και μη προφανούς οφέλους από τη χρήση μάσκας. Για τη μελέτη, οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα μοντέλο για τη διερεύνηση της διακύμανσης της COVID-19 . Μια τυχαία αλλά δυνητικά ευεργετική μορφή ανοσοποίησης που επιτυγχάνεται με την εισπνοή μικρότερων δόσεων του ιού από ό,τι θα εισπνέονταν χωρίς μάσκα. Μια μορφή παραλλαγής χρησιμοποιήθηκε σκόπιμα τον 18ο αιώνα για τον έλεγχο της ευλογιάς. Αφορούσε τη μόλυνση ενός υγιούς ατόμου με μικρές δόσεις του ζωντανού ιού που ελήφθησαν από μια αποξηραμένη ψώρα ή φλύκταινα ενός ατόμου που είχε προσβληθεί από ευλογιά. Τα ποικίλα άτομα εμφάνισαν συχνά πολύ λιγότερο σοβαρή ασθένεια από εκείνα που μολύνθηκαν φυσικά, αλλά παρόλα αυτά είχαν ανοσία σε περαιτέρω μόλυνση.
Στις αρχές της πανδημίας COVID-19, προτάθηκε ότι οι άνθρωποι που είχαν μολυνθεί ενώ ήταν καλυμμένοι μπορεί να εμφανίσουν ήπια ασθένεια και θα μπορούσαν να θεωρηθούν μεταβλητοί. Το νέο μαθηματικό μοντέλο επιτρέπει στους ερευνητές να εκτιμήσουν τον πιθανό αντίκτυπο αυτής της επίδρασης στον πληθυσμό ως σύνολο. Ο David Earn είναι επίσης Καθηγητής Μαθηματικών στο McMaster και στο Παγκόσμιο Nexus του Καναδά για Πανδημίες & Βιολογικές Απειλές. Το μοντέλο προτείνει ότι η αποτελεσματική κάλυψη θα μπορούσε να επιβραδύνει δραστικά την εξάπλωση της COVID-19, να μειώσει το μέγεθος της κορύφωσης της πανδημίας ισοπεδώνοντας την καμπύλη και να μειώσει τον επιπολασμό σοβαρών περιπτώσεων από εκείνο το σημείο και μετά.
“Τα ποιοτικά ευρήματά μας είναι ότι η αξία της μάσκας υποτιμάται σε ένα πλαίσιο δημόσιας υγείας, ειδικά καθώς η COVID-19 μεταβαίνει από πανδημία σε ενδημικό, και θα πρέπει να σκεφτούμε δύο φορές για να απαλλαγούμε από τις εντολές μάσκας”, λέει ο Zachary Levine, επικεφαλής συγγραφέας. της μελέτης και πρώην προπτυχιακός στο πρόγραμμα Τεχνών και Επιστημών στο McMaster. Ο Levine είναι τώρα μεταπτυχιακός φοιτητής στο Weizmann Institute of Science στο Ισραήλ. “Καθώς προετοιμαζόμαστε για την επόμενη πανδημία, η κατανόηση του πώς διαφορετικές στρατηγικές ελέγχου των λοιμώξεων θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη δυναμική της νόσου θα μπορούσε να μας βοηθήσει να καταλάβουμε ποιες πολιτικές αξίζει να ακολουθήσουμε”, λέει.
Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας είναι δυνητικά εφαρμόσιμα σε οποιαδήποτε λοίμωξη του αναπνευστικού που μεταδίδεται με την εισπνοή μολυσματικών σωματιδίων. Για μελλοντικές παραλλαγές COVID ή άλλες μολυσματικές ασθένειες, το μοντέλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μελετήσει πώς η αύξηση του ποσοστού των ήπιων περιπτώσεων επηρεάζει τη συνολική δυναμική της εξάπλωσης της νόσου. «Αν η χρήση μάσκας σας προστατεύει εκτός από εκείνους στο δωμάτιο γύρω σας, θα μπορούσε επίσης να έχει σημαντικές επιπτώσεις για όλους όσοι μπορεί να μην βρίσκονται στο δωμάτιο», λέει ο Levine. Η μελέτη δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στο Journal of the Royal Society Interface.