Γράφει ο Tommy T.
Το πλήρες όνομα του Ιγκνάσιο Μαρτίν Σκόκο, άλλοι τον φώναζαν Νάτσο και άλλοι δαίμονα ή υδραυλικό. Γεννημένος στη μικρή πόλη Χιουζ της αργεντίνικης επαρχίας του Σάντα Φε, ξεκίνησε τα ποδοσφαιρικά του βήματα στα τμήματα υποδομής της Νιουέλς Όλντ Μπόις, στο Ροζάριο.
Tη χρονιά του 2004 όντας φρέσκος ποδοσφαιριστής στην επαγγελματική κατηγορία της χώρας του, ο Νάτσο Σκόκο παρέα με τον κουμπάρο του Φερνάντο Μπελούτσι και τον ”Ελ Μπουρίτο” Αριέλ Ορτέγκα, πανηγύριζαν την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Αργεντινή, με την Νιούελς. Έπειτα από μία γεμάτη τριετία στους ”Λεπρούς” (προσωνύμιο της Νιούελς Ολντ Μπόις) και εξαιρετικές εμφανίσεις, αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στο εξωτερικό και την μεξικάνικη Πούμας. Δεν ήταν λίγες οι στιγμές φανταστικών ενεργειών που δημιούργησαν μαζί με τον ομοεθνή του Εστεμπάν Σολάρι και ξεσήκωσαν τους Μεξικανούς οπαδούς από θαυμασμό.
Ο επόμενος σταθμός του Αργεντίνου βιρτουόζου ήταν η Ελλάδα και η ΑΕΚ, αφού δύο χρόνια νωρίτερα είχε εντυπωσιάσει μέσω βίντεο στο διαδίκτυο τον πρόεδρο του κιτρινόμαυρου κλαμπ Ντ.Νικολαϊδη. Έτσι το 2008 έρχεται η πρόταση του σκάουτερ Δημ. Μάρκου και η διοίκηση της ΑΕΚ ανάβει πράσινο φως μετά βαΐων και κλάδων. Η τριετής παρουσία του Σκόκο στα ελληνικά γήπεδα χάρισε μοναδικές στιγμές, σουτ-γκολ φωτοβολίδα στο Χαριλάου κόντρα στον Άρη από σχεδόν 45 μέτρα, δύο μυθικά τέρματα στο Καραϊσκάκη με ανατροπή-νίκη για την Ένωση και μία τρομερή εμφάνιση στο τελικό κυπέλλου θρίλερ ξανά με τον ΟΣΦΠ στο ΟΑΚΑ (4-4).
Αφενός δεν ήταν μόνο τα γκολ που σημείωνε μοναδικά και γινόταν ο εχθρός της αράχνης στο σημείο ”γάμα” των εστιών, αλλά έσπαζε αστραγάλους (μτφ) στους αντίπαλους αμυντικούς που τον μαρκάρανε, με τις ασύλληπτες επινοήσεις προσπέρασης, είτε με κοφτές ντρίπλες, είτε με ανοικτές και κρόσινγκ με τη μπάλα στα πόδια. Κάπως έτσι πήρε και το προσωνύμιο ”υδραυλικός” από το φίλαθλο κοινό της ΑΕΚ, που τον ζητούσαν διακαώς κάθε μεταγραφική περίοδο, έπειτα από την επιστροφή των κιτρινόμαυρων στην Σούπερ Λιγκ.
Το 2011 ο Αργεντίνος επιθετικός άλλαξε ποδοσφαιρική ήπειρο και πουλήθηκε στην Αλ Αϊν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, εν μέσω οικονομικής κατάρρευσης της ΠΑΕ ΑΕΚ. Ωστόσο δεν αγωνίστηκε αρκετά (19 συμμετοχές/9 γκολ) στους Άραβες και επέστρεψε στους ”Λεπρούς” με δανεισμό, κερδίζοντας τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στο Πρωτάθλημα Κλαουζούρα με 11 τέρματα. Την ίδια χρονιά χρίστηκε και διεθνής με την πρώτη ομάδα της χώρας του, σκοράροντας μάλιστα δύο φορές κόντρα στην Εθνική Βραζιλίας.
Παρά όμως την ανοδική του πορεία, ο Νάτσο δεν μπόρεσε να στεριώσει ουτε στην Πρέμιερ Λιγκ με τα χρώματα της Σάντερλαντ όπου πουλήθηκε από τον ασιατικό σύλλογο, ούτε στη Βραζιλιάνικη Ιντερνασιονάλ αργότερα και επέστρεψε για δέυτερη φορά στην ποδοσφαιρική του ιθάκη και την Νιούελς. Το νούμερο 32 που ήταν και το αγαπημένο του νούμερο φανέλας, άντεξε φορώντας το κοκκινόμαυρο χρώμα μονάχα τρία χρόνια, γιατί η ομάδα που λάτρευε και λατρευόταν βρέθηκε σε οικονομική δυσπραγία και μεταγράφηκε στη Ρίβερ Πλέητ.
Στους ”Εκατομυριούχους” (προσωνύμιο Ρίβερ Πλέητ) υπό την καθοδήγηση του κόουτς Μ.Γκαγιάρδο γνώρισε την ποδοσφαιρική καταξίωση, με την κατάκτηση ενός Κόπα Λιμπερταδόρες, ενός Κυπέλλου Σουνταμερικάνα και άλλων εγχώριων τίτλων. Αν και διένυε ώριμη ποδοσφαιρική ηλικία, αυτός δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να περνάει τους αντίπαλους αμυντικούς σαν κώνους προπόνησης με επικές ντρίμπλες, σκορπώντας απλόχερα θεαματικές ενέργειες στο φίλαθλο κοινό.
Στην πιο δύσκολη στιγμή της ποδοσφαιρικής του πορείας την 01 Δεκ 2019, η Ρίβερ Πλέητ αντιμετώπισε την Νιούελς εκτός έδρας, όπου ο Νάτσο τιμήθηκε από το σύλλογο του Ροζάριο. Σε εκείνο το παιχνίδι παρότι έκανε εξαιρετική εμφάνιση με γκολ/ασιστ ως σωστός επαγγελματίας και νίκησε η ομάδα του, αυτός ζήτησε ταπεινά συγνώμη από τους οπαδούς των γηπεδούχων.
Το ιδιαίτερο δέσιμο που είχε με την Νιούελς Όλντ Μπόις δεν το έκρυψε ποτέ, για αυτό και προτίμησε στην δύση της καριέρας του να ξαναφορέσει το 2020, για μία σεζόν την φανέλα με το νούμερο 32 στην πλάτη και να κρεμάσει τα παπούτσια του. Ο κόσμος του αθλητικού θεάματος έχασε άλλο ένα ποδοσφαιρικό διαμάντι, που σταμάτησε να λάμπει στους αγωνιστικούς χώρους.
Την 13 Δεκέμβρη του 2021 είπε ο αργεντίνος στράικερ: ” Ήρθε η ώρα να αφοσιωθώ στην οικογένειά μου”, αυτό ήταν ο τελευταίος χορός ενός Τανγκέρος των γηπέδων, έτσι όπως αυτός το σχεδίασε μέσα στο μυαλό του ή καλύτερα όπως αυτός το ονειρεύτηκε.