Ο καθηγητής Πολιτικής και Διοίκησης της Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Imperial College London, κ. Ηλίας Μόσιαλος, διορίστηκε Επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους κατά την τελετή της αναγόρευσης ήταν η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, κα Μίνα Γκάγκα, αλλά και ο πρώην αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Η ομιλία του κ. Μόσιαλου κατά την τελετή είχε θέμα “Το σύστημα υγείας μετά την πανδημία”.
Σε ποιες παρεμβάσεις πρέπει να στηριχθεί η αναδιάρθρωση του ΕΣΥ;
Ο κ. Μόσιαλος κατά την ομιλία του έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην επόμενη ημέρα για το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Συγκεκριμένα ανέφερε 9 άξονες πάνω στους οποίους θα πρέπει να στηριχθούν οι προσπάθειες:
- Επαναπροσδιορισμός του ρόλου του υπουργείου: Το Υπουργείο Υγείας πρέπει να είναι υπουργείο χάραξης της στρατηγικής του δημοσίου συστήματος υγείας και να εποπτεύει τους οργανισμούς του υπουργείου στους οποίους πρέπει να αποκεντρωθούν σημαντικές αρμοδιότητες.
- Ενίσχυση των υποκείμενων του υπουργείου οργανισμών: Οι οργανισμοί του υπουργείου (Π.χ. Ε.Ο.Φ, νέος οργανισμός για την ποιότητα, Ο.Κ.Α.Ν.Α.) πρέπει να αποκτήσουν μεγαλύτερη διοικητική επάρκεια. Οι διοικήσεις τους πρέπει να επιλέγονται με ανοιχτές διαδικασίες χωρίς κομματικά κριτήρια και με γνώμονα τη διοικητική επάρκεια και τις απαιτούμενες δεξιότητες.
- Ριζική αναδιάρθρωση των προγραμμάτων εκπαίδευσης: Πρέπει να υπάρχουν ενιαίοι στόχοι και προγράμματα σπουδών και εκπαίδευσης, των γιατρών, νοσηλευτών, και όλων των κλάδων υγείας τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Επιβάλλεται να θεσπιστούν υψηλά ποιοτικά κριτήρια για την μέτρηση αποτελεσμάτων και συνεχής μεταφορά τεχνογνωσίας και δεξιοτήτων, τόσο μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων αλλά και των κέντρων κλινικής εκπαίδευσης.
- Αξιοκρατικές προσλήψεις και τοποθετήσεις προσωπικού: Η επιλογή των γιατρών στα νοσοκομεία πρέπει να γίνεται με βασικό κριτήριο την κλινική τους επάρκεια και τις γνώσεις τους και όχι την προϋπηρεσία. Οι επιτροπές επιλογής δεν πρέπει να κυριαρχούνται από τοπικά στελέχη του συστήματος. Οι επιτροπές πρέπει να έχουν διευρυμένη σύνθεση με συμμετοχή αναγνωρισμένων κλινικών γιατρών από το ευρύτερο σύστημα υγείας.
- Αναβάθμιση των υπηρεσιών πρόληψης και δημόσιας υγείας: Δεν αρκεί η χρηματοδότηση προληπτικών εξετάσεων. Χρειάζονται οργανωμένα προγράμματα ενημέρωσης, συλλογής στοιχείων και καταγραφής αποτελεσμάτων. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ τα εμβόλια κατά του τραχήλου της μήτρας είναι δωρεάν, η συμμετοχή στους εμβολιασμούς είναι μικρή.
- Αναβάθμιση των υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας: Χρειάζεται άμεση δημιουργία δικτύων γιατρών πολλαπλών ειδικοτήτων, νοσηλευτών και άλλων επαγγελμάτων υγείας. Επιπλέον, απαιτείται ενίσχυση της τεχνολογικής και διαγνωστικής τους επάρκειας. Αν δεν γίνει αυτό γιατροί και νοσηλευτές θα έχουν απλά ρόλο τροχονόμων διακίνησης ασθενών στα νοσοκομεία.
- Σταθερό στρατηγικό πλαίσιο για την φαρμακευτική πολιτική: Αυτό θα γίνει με ενίσχυση των διαδικασιών αξιολόγησης της βιοϊατρικής τεχνολογίας, με κίνητρα για τις κλινικές δοκιμές και ερευνητικές επενδύσεις στην Ελλάδα. Έτσι ο Ε.Ο.Φ από το ρόλο του φτωχού συγγενή, μετουσιώνεται σε βασικό και ισότιμο εταίρο στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων.
- Ψηφιοποίηση: Η λήψη αποφάσεων πρέπει να στηρίζεται στην τεκμηρίωση. Προέχει επομένως η άμεση ψηφιοποίηση του ΕΣΥ και η δημιουργία βάσεων δεδομένων για όλες τις δραστηριότητες εντός του ΕΣΥ.
- Αναδιοργάνωση του νοσοκομειακού συστήματος: Στις περιφέρειες της χώρας απαιτείται διασύνδεση των γενικών νοσοκομείων με τα γειτονικότερα πανεπιστημιακά νοσοκομεία για ενίσχυση της εκπαίδευσης και της μεταφοράς της τεχνογνωσίας. Σε επίπεδο νομού αν υπάρχουν 2 ή 3 νοσοκομεία, οφείλει να θεσπιστεί και να διασφαλιστεί ένα ενιαίο πλαίσιο αποφάσεων και συμπληρωματικές λειτουργίες.
