Τα παιδιά που ζουν με έναν γονέα που πάσχει από κατάθλιψη είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν κατάθλιψη. Επιπλέον, είναι πιθανότερο να μην επιτύχουν στην εκπαίδευσή τους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό PLOS ONE από τη Sinead Brophy του Πανεπιστημίου Swansea στο Ηνωμένο Βασίλειο και τους συνεργάτες της. Η μητρική κατάθλιψη είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για κατάθλιψη στα παιδιά. Σχετίζεται μάλιστα με μια σειρά από δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία και την εκπαίδευση του παιδιού. Μέχρι σήμερα, ωστόσο, οι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την πατρική κατάθλιψη δεν έχουν εξεταστεί καλά. Η κατανόηση των επιπτώσεων του χρονισμού τόσο της μητρικής όσο και της πατρικής κατάθλιψης των αποτελεσμάτων των απογόνων έχει συνέπειες για την πρόληψη και την έγκαιρη παρέμβαση.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
Στη νέα μελέτη, η Brophy και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν δεδομένα από την τράπεζα δεδομένων Secure Anonymised Information Linkage (SAIL). Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες για παιδιά που γεννήθηκαν στην Ουαλία από το 1987 έως το 2018, καθώς και για τις μητέρες ή μια σταθερή, ενήλικη ανδρική φιγούρα στο ίδιο νοικοκυριό. Τόσο η διάγνωση της κατάθλιψης από τους γονείς όσο και από τα παιδιά έγινε από τα αρχεία γενικού ιατρού στη βάση δεδομένων SAIL. Συνολικά, το 34,5% των μητέρων και το 18% των πατέρων/σταθερών ανδρών είχαν διάγνωση κατάθλιψης. Στους απογόνους, το 4,34% όλων των παιδιών, το 2,85% των αγοριών και το 5,89% των κοριτσιών διαγνώστηκαν με κατάθλιψη. Τα παιδιά είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κατάθλιψη εάν η μητέρα τους είχε κατάθλιψη:
- πριν από τη γέννησή τους (HR 1,32, 95% CI 1,21-1,43)
- μετά τη γέννησή τους (HR 2,00, 95% CI 1,96-2,05)
- πριν και μετά τη γέννησή τους ( HR 2,25, 95% CI 2,15-2,35)
Ο κίνδυνος κατάθλιψης αυξήθηκε επίσης όταν ο πατέρας/σταθερός άνδρας τους είχε κατάθλιψη πριν από τη γέννησή τους (HR 1,44, 95% CI 1,18-1,74), μετά τη γέννησή τους (HR 1,66, 95% CI 1,58-1,74) ή και πριν και μετά τη γέννησή τους (HR 1,47, 95% CI 1,25-1,73). Επιπλέον, οι πιθανότητες επίτευξης ορόσημων στο τέλος του δημοτικού σχολείου μειώθηκαν σημαντικά εάν κάποιος γονέας είχε κατάθλιψη. Άλλοι παράγοντες κινδύνου για την παιδική κατάθλιψη που εντοπίστηκαν στη μελέτη περιελάμβαναν:
- ότι ήταν γυναίκες
- η μητέρα τους που έπαιρνε αντικαταθλιπτικά
- δεν είχαν σταθερό άνδρα στο νοικοκυριό
Συμπεράσματα των ερευνητών
Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο αντίκτυπος της πατρικής κατάθλιψης απαιτεί περισσότερη προσοχή από ό,τι είχε δοθεί στο παρελθόν και προτείνουν ότι οι ολιστικές προσεγγίσεις για την ευημερία ολόκληρης της οικογένειας και την κατάθλιψη θα βοηθήσουν στη διασφάλιση θετικών αποτελεσμάτων για τα παιδιά. Τα παιδιά που ζουν με έναν γονέα που έχει κατάθλιψη είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν επίσης κατάθλιψη και να μην τα καταφέρνουν τόσο καλά στο σχολείο, σε σύγκριση με τα παιδιά που ζουν με έναν γονέα που λαμβάνει θεραπεία για την κατάθλιψη. Η εργασία με οικογένειες και η θεραπεία της γονικής κατάθλιψης είναι πιθανό να έχει μακροπρόθεσμα οφέλη για την ψυχική υγεία και το μορφωτικό επίπεδο των παιδιών. Αυτό δεν ήταν ποτέ πιο σημαντικό από το lockdown και την COVID, καθώς η κατάθλιψη είναι επίσης μεταδοτική.